หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 112

ชลิตาตัวสั่นไปทั้งร่าง เธอคาดการณ์ทุกอย่างได้หมดแล้ว

“พี่……พี่กำลังพูดเรื่องอะไร?” ชลิตาทำเป็นอ่อนแอ นอนฟุบที่พื้น สายตากำลังสั่นระริก

คนที่กำลังประณามชัชนันท์มาตลอดในตอนแรกก็เงียบปากกันหมด ทุกคนมองถุงเปื้อนเลือดในมือชัชนันท์ด้วยใบหน้าเหลือเชื่อ

ไม่ต้องถาม พวกเขาก็มีคำตอบแล้ว

“ชัชนันท์เธอคิดจะทำอะไรกันแน่? น้องเธอร่างกายเต็มไปด้วยเลือด ไม่ต้องเร่งด่วนรีบส่งไปโรงพยาบาลก่อนหรือไง? ในมือเธอถืออะไรอยู่?” หทัยตะโกนเสียงดัง ดวงตาสั่นระริกอย่างรุนแรง

“ถืออะไรอยู่? ก็หลักฐานทำแท้งปลอมของชลิตาเพื่อปรักปรำฉันน่ะสิ” สายตาชัชนันท์เคร่งขรึม โยนถุงเลือดเย็นๆ ใส่ร่างมาวินที่อยู่บนพื้นทันที

จากนั้นก็เงยหน้ามองทุกคน “ดูจากสีหน้าพวกคุณคงรู้คำตอบแล้ว ถูกต้องก็เป็นอย่างที่พวกคุณคิดนั่นแหละ”

มาวินข้างๆ ไม่สนใจเธออีก ลุกขึ้นมาจากพื้นอย่างยากลำบาก ก้มมองชลิตาที่สภาพย่ำแย่อย่างเฉยชา ตาสองข้างแดงฉานด้วยความโกรธ

“ทุกคนดูสิว่านี่คืออะไร?” สิ้นคำพูด ชัชนันท์ก็ปล่อยชลิตา เปิดโทรศัพท์ตัวเองหาวิดีโอกล้องวงจรปิดช่วงหนึ่ง จากนั้นก็ยื่นหน้าจอโทรศัพท์ให้ทุกคน แล้วคลิกเล่นต่อหน้าพวกเขา

ไม่นานนัก ทุกอย่างที่เพิ่งเกิดขึ้นชั้นบนฉายซ้ำเหมือนภาพยนตร์ กำลังเล่นซ้ำไปซ้ำมาในโทรศัพท์

เสียงและพฤติกรรมของชลิตา ทุกสิ่งทุกอย่างเผยแพร่สู่สาธารณะอย่างแจ่มแจ้ง

ที่นั่นเกิดความโกลาหล สายตาทุกคนมองไปที่ร่างชลิตาพร้อมกัน

“เหลือเชื่อจริงๆ! ในสังคมมีคนทุกรูปแบบ สิ่งที่เธอพูด ถ้ามาพูดต่อหน้าฉัน ฉันตบเธอตายได้เลยนะ”

“เธอไม่ได้ท้องตั้งแต่แรกเหรอ? นี่เธอหลอกแต่งงาน? ตระกูลวงศ์ดีประสิทธิ์ก็โคตรซวยเลยสิ?”

“ฉันว่าชัชนันท์ซวยสุดเลยนะ? ที่มีน้องสาวน่าหนักใจแบบนี้ เอาแต่ก่อเรื่องสร้างปัญหาใส่ตัวทุกวัน”

ระหว่างที่แสดงความคิดเห็นกัน วิดีโอก็เล่นจบ

ชัชนันท์ก็กดเล่นซ้ำทันที

ทุกคำที่เข้าหู มันทำให้เธอรู้สึกสบายกายสบายใจ

ชลิตายิ่งพังทลาย แววตาที่ดูวิดีโอเหมือนเห็นผี ไม่คิดเลยว่าชัชนันท์จะติดตั้งกล้องวงจรปิดที่นี่ล่วงหน้า? เธอติดตั้งกล้องวงจรปิดตอนไหน?

ทำไมเธอรู้สึกว่าเหมือนทุกอย่างมันอยู่ในแผนของชัชนันท์ เหมือนชัชนันท์เดาถูกว่าเธอจะใส่ร้ายแบบนี้ ก็เลยเตรียมทุกอย่างที่นี่เรียบร้อยล่วงหน้า

“ไม่ใช่นะ พวกคุณอย่าไปฟังชัชนันท์พูดซี้ซั้ว ฉัน……ฉันใส่ร้ายชัชนันท์ด้วยการเลือดออกก็จริง แต่ฉันก็ท้องจริงๆ นะ ไม่เชื่อพวกคุณไปตรวจสอบกับฉันที่โรงพยาบาลได้เลย” ชลิตาเถียงข้างๆ คูๆ ต่อไป

มาวินหมดความอดทนอย่างแท้จริง เดินออกไปด้วยความไม่พอใจทันที

การจากไปของเขา ชลิตารู้สึกตัวเองเหมือนเด็กกำพร้าที่ถูกทั้งโลกทอดทิ้ง

ความเกลียดชังและความริษยาภายในใจที่มีต่อชัชนันท์ ทำให้เธอกัดฟันกรอด เซลล์ทุกส่วนในร่างกายถูกฉีดด้วยยีนสังหาร บ้าคลั่งอยากฆ่าคน!

“ถ้าเธอท้องจริงๆ เมื่อกี้กลิ้งลงมาเธอก็แท้งไปนานแล้ว นอกจากว่าเธอท้องก้อนหินน่ะนะ” ชัชนันท์แค่นเสียงเฮอะ

พูดจบ สายตาชัชนันท์ก็มองไปยังทยุตหมอส่วนตัวที่วันชัยเพิ่งไปตามมาซึ่งยืนไม่ไกลจากตน

“คุณหมอทยุต เท่าที่ฉันรู้ทักษะการแพทย์แผนจีนของคุณสุดยอดมาก รบกวนคุณจับชีพจรให้น้องฉัน เพื่อหลีกเลี่ยงความสงสัยในสถานการณ์แบบนี้ สามีฉันไม่จำเป็นต้องลงมือ”

ชัชนันท์ทำหน้าใจเย็นและมั่นใจในความสำเร็จอยู่ตลอดเวลา

พอชลิตาได้ยินก็หวาดกลัวทันที สองมือยันพื้น เริ่มสั่นระริก

ทยุตเผลอมองวันชัยที่อยู่ข้างๆ วันชัยโบกมือให้เขาทันที บ่งบอกให้เขาไปจับชีพจรเดี๋ยวนี้

ได้รับคำสั่ง ทยุตก็เดินไปที่ชลิตาอย่างรวดเร็วทันใด

เห็นสถานการณ์ย่ำแย่ ชลิตาก็ดิ้นทันที

ชัชนันท์พลิกร่างเธออย่างรวดเร็ว กดเธอลงกับพื้น ทยุตฉวยโอกาสนี้ควบคุมสองมือเธอไว้แล้วจับชีพจรอย่างว่องไว

หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีสีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปมาก มองทุกคนอย่างอ้ำๆ อึ้งๆ “ดู……ดูจากชีพจรแล้ว เธอไม่ได้ท้องจริงๆ ครับ”

ได้ยินดังนั้น แทนไทก็เลิกคิ้วโค้งหนา สายตามองหน้าชัชนันท์อย่างผิวเผิน มุมปากวาดโค้งเล็กน้อย

สีหน้าคนอื่นมืดมนอย่างสิ้นเชิง ในขณะนั้นชลิตาก็กลายเป็นเป้าหมาย

เสียงวิจารณ์เริ่มแพร่กระจายอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง มันไม่น่าฟังเท่าที่จะเป็นได้

วันชัยโกรธจนยืนไม่อยู่ มือข้างหนึ่งประคองราวบันไดเอาไว้อย่างไร้เรี่ยวแรง มองชลิตาขณะด่าว่า “เธอมันชาติชั่ว ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าคนจิตใจเลวทรามอย่างเธอมันมาจากไหน”

เดิมทีแล้วตอนชัชนันท์กับสามีมาถึง เห็นชลิตาเป็นกันเองกับพวกเขา เขาก็นึกว่าชลิตาเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ

แต่ชลิตาใช้การกระทำตบหน้าเขา

วันนี้ญาติสนิทมิตรสหายมากมายของเขาเห็นกันหมด หนึ่งในนั้นมีหลายคนที่มีตำแหน่งทางสังคม

ยัยชลิตาคนนี้ ก่อนหน้านี้ทำให้เขาเสียหน้าไปหลายครั้งยังไม่พอ ตอนนี้มาทำให้เสียหน้าในงานเลี้ยงกลับบ้านอีก? เขาอยากจะยิงเธอนัดเดียวให้ตายไปเลย!

หทัยเห็นดังนั้น ก็เปลี่ยนท่าทีอย่างรวดเร็ว ชี้ชลิตาอย่างโหดเหี้ยมแล้วกล่าวตำหนิ “เธอมันน่าผิดหวังจริงๆ เธอบอกว่าจะคุยกับนันท์ดีๆ แล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้ก่อเรื่องแบบนี้ล่ะ?”

สายตาชัชนันท์มองหน้าหทัยเหมือนสายลมเบาๆ นัยน์ตาเคร่งขรึมมาเพียงแวบเดียว

เธอยังเสแสร้งได้จริงๆ สินะ

“นันท์ วันนี้เธอจะฆ่าจะแล่เนื้อยัยนี่ก็ทำได้ทุกอย่างเลยนะ ฉันไม่มีทางปกป้องหล่อนเด็ดขาด” หทัยทำหน้าเด็ดเดี่ยวผึ่งผาย “หล่อนทำเกินไปแล้วจริงๆ”

ชัชนันท์มองหทัยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “คุณแน่ใจ?”

“ฉันแน่ใจ คนแบบนี้ต้องจัดการให้สาสม! ตบแรงๆ สั่งสอนสักยก” หทัยพูดต่อ ความไม่ปลอดภัยไม่มีที่สิ้นสุดกำลังไหลเวียนอย่างบ้าคลั่งทุกส่วนลึกจิตใจเธอ

อีกฝ่ายเพิ่งพูดจบ ชัชนันท์ก็ลากชลิตามาที่ปลายเท้าหทัย “ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว คุณก็จัดการเธอสิ เธอเป็นลูกสาวคุณ พวกการสั่งสอนควรเป็นหน้าที่คุณ”

เสียงชัชนันท์อ่อนโยนนุ่มนวล แต่ออร่าทำให้ไม่กล้ามองตรงๆ

หัวใจหทัยสั่นระริกทันที

เป็นวิธีการอันยอดเยี่ยม

ชัชนันท์รู้ว่าคราวนี้ตัวเองกับชลิตาวางแผนด้วยกัน แต่ไม่มีหลักฐาน จึงใช้วิธีการแบบนี้มาลงโทษเธอ และลงโทษชลิตาด้วย

ตอนนี้ตัวเองพูดไปแล้ว พอชัชนันท์พูดแบบนี้ ถ้าหากตัวเองไม่ตบชลิตาสักยกก็คงเป็นไปไม่ได้

อยากให้ตัวเองไม่เกี่ยวข้องอย่างสิ้นเชิง เธอก็ต้องลงมือ ไม่งั้นวันชัยจะสงสัยว่าเธอเกี่ยวข้องด้วย

ลูกคือคนที่สำคัญที่สุดของแม่ ตบลูกตัวเองแรงๆ เท่ากับการเอามีดคมมากรีดเนื้อ การทรมานจิตใจแบบนี้น่ากลัวกว่าทางร่างกายเยอะเลย

ชัชนันท์ทำแบบนี้ ไม่ใช่บรรลุเป้าหมายตัวเอง แต่ยังทำร้ายพวกเธอสองแม่ลูกอีกด้วย แถมยังได้ความรู้สึกดีอีกหนึ่งระลอกใหญ่ ยัยนี้ไม่ควรประมาทจริงๆ