หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 118

หลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จแล้ว วารีก็ส่งวีแชทมาอีกครั้ง ส่งที่อยู่และเวลาให้เธอ

แถมแสดงให้เห็นว่าตัวเองให้คนส่งการ์ดเชิญให้เธอด้วย

ชัชนันท์ตอบกลับคำว่าโอเคกลับไปทันที

ถึงเธอจะไม่รู้ว่าโชว์ไหน แต่เธอรู้

ว่าเป็นการแสดงยิ่งใหญ่ประเทศZของ Chanel

ธันวารวมถึงดาราดังคนอื่นๆ ในXเอนเตอร์เทนเมนท์ได้รับการ์ดเชิญกันหมด

งานแบบนั้น คนที่ไปได้ล้วนเป็นผู้มีชื่อเสียงตระกูลสูงศักดิ์ รวมถึงดาราดัง

…………

สามวันต่อมา

หลังจากเลิกงานจากรัตนากรกุลกรุ๊ป ชัชนันท์ก็รีบกลับไปที่บ้าน แต่งหน้าสวยๆ อีกครั้ง จากนั้นก็เข้าไปในห้องเก็บเสื้อผ้าตระการตา เปลี่ยนเป็นชุดสำหรับชมการแสดงที่ตัวเองเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วล่วงหน้า

ผมลอนใหญ่สีดำเหมือนสาหร่าย พาดอยู่บนบ่าอย่างเป็นธรรมชาติ

เดรสยาวถึงเข่ารัดรูปแขนกุดสีขาว เข้าคู่กับขนเฟอร์สีดำ ลำคอสวมสร้อยเพชรหยดน้ำตาขนาดเท่าไข่นกพิราบ ดูแล้วมีสูงส่งหาที่เปรียบมิได้ และสวยงามบริสุทธิ์

ย่ำลงไปในส้นสูงส้นเล็กสีเงิน ถือแอร์เมสลิมิเต็ดอิดิชั่นสีดำ หลังจากแน่ใจแล้วว่าภาพลักษณ์โดยรวมตัวเองไม่มีปัญหา เธอก็หยิบการ์ดเชิญที่พิมพ์คำว่า Chanel เดินลงไปข้างล่างทันที

ขับซูเปอร์คาร์มาเซราติสีแดงแจ๋ เธอมาถึงสถานที่แสดงโชว์ Chanel แล้ว

เพราะไม่ต้องการถ่ายรูปชมการแสดง เธอจึงเข้าไปในสถานที่แสดงโชว์โดยตรง

ภายในสถานที่แสดงโชว์อบอุ่นเหมือนฤดูใบไม้ผลิ

พื้นที่ขนาดใหญ่ถูกจัดให้กลายเป็นสไตล์พระราชวังยุโรป คู่กับไฟคริสทัลสวยงาม เช่นเดียวกับพระราชวังยุโรปโบราณ

เพลงประกอบคือเปียโนอันโดดเด่น ได้ยินแล้วรู้สึกผ่อนคลายสุดๆ

คนที่นั่นแทบไม่พูดเลย ดังนั้นเสียงเพลงจึงชัดเจนเป็นพิเศษ

การแสดงยิ่งใหญ่ยังไม่เริ่ม แต่มีคนนั่งจำนวนมากแล้ว

เมื่อมองไปรอบๆ ทั้งหมดคือดารา ผู้มีชื่อเสียง และผู้หญิงที่สวมแบรนด์ต่างประเทศเป็นส่วนมาก

ดาราทุกคน มีช่างภาพพิเศษอยู่ข้างกายกันหมด กำลังถ่ายภาพพวกเขาอยู่

ตำแหน่งชมการแสดงของเธอคือแถวแรก หมายเลขแปด เธอหาตำแหน่งตัวเองอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็นั่งลงไป

หลังจากพยักหน้าทักทายไม่กี่คนที่รู้จัก เธอก็ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์

เล่นได้ไม่นาน วารีก็นั่งลงมา จับมือเธอไว้อย่างสนิทสนม “นันท์ ทำไมฉันรู้สึกว่าไม่เจอกันแป๊บเดียว เธอก็สวยขึ้นอีกแล้ว? ฉันล่ะชอบใบหน้าเธอจริงๆ ……”

“ฉันนะ ถ้าตอนนี้ยังเป็นสาววัยรุ่นอยู่ ฉันจะต้องไปศัลยกรรมตามใบหน้าเธอแน่ๆ” วารีพูดอีกครั้ง

เหตุผลที่เธอชอบชัชนันท์ อันดับแรกเพราะเธอเคยช่วยชีวิตตัวเองไว้ อันดับสองคือเพราะชัชนันท์สวยมาก เธอเห็นใบหน้านี้แล้วรู้สึกสบายใจ

วารีสวมชุดเดรสยาวถึงเข่าแขนกุดสีแดง ขับให้หุ่นเธอสวยวิจิตร ถึงแม้จะอายุสี่สิบกว่าแล้ว แต่ใบหน้าไม่มีรอยเหี่ยวเลย

ด้วยการแต่งหน้าที่สวยละเอียดอ่อน ถ้าไม่มองดีๆ คนนอกจะคิดว่าเธออายุสามสิบสี่สามสิบห้า

ถึงแม้ใบหน้าจะไม่ได้สวยน่าทึ่ง แต่ดูแล้วสบายใจมากเลย

โดยเฉพาะตอนยิ้มขึ้นมานั้นทำให้รู้สึกอ่อนโยนและมีเสน่ห์

ชัชนันท์ยิ้ม “คุณป้าวารี คุณพูดอะไรคะเนี่ย? คุณสวยมากแล้วนะคะ ไม่จำเป็นต้องศัลยกรรมตามหน้าฉันเลย ฉันน่ะถ้าถึงวัยคุณ สวยได้ครึ่งหนึ่งของคุณฉันก็พอใจแล้ว”

ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ชอบเวลาคนอื่นชมตัวเองหรอก เมื่อถูกชัชนันท์ชมแบบนี้ วารีก็ยิ้มกว้างชอบใจเดี๋ยวนั้น “เด็กคนนี้ พูดเป็นจริงๆ นะ ถึงฉันจะรู้ว่าเธอยกยอป้า แต่ป้าฟังแล้วชื่นใจจัง”

ชัชนันท์ยิ้ม “เปล่านะคะ พูดเรื่องจริง”

“โอเค ฉันเชื่อเธอจ้ะ……” วารียิ้ม ยิ้มสดใสมากขึ้น

พวกเธอเพิ่งคุยกันได้ไม่กี่ประโยค คนอื่นข้างๆ ก็ทยอยกันนั่งลง

เธอก้มหน้ามองดูเวลา ใกล้ถึงเวลาแล้ว

เหล่าคุณนายผู้มีชื่อเสียง เห็นเธอกับวารี ก็ต่างเข้ามาทักทายและขอถ่ายรูปคู่

พวกเธอสองคนก็ให้ความร่วมมือกันทีละคน

…………

ด้านนอกสถานที่แสดงโชว์

ธันวาที่เพิ่งเข้ามา ตอนนี้กำลังร่วมมือกับช่างภาพมืออาชีพรวมถึงทีมงานของตัวเองถ่ายภาพอยู่

เขาสวมชุดสูทเรียบสีดำ คู่กับเสื้อเชิ้ตขาวและเนกไทสีดำ

เท้าสวมรองเท้าหนังสีดำ จัดทรงผมแสกข้างอย่างสะอาดสะอ้าน

เป่าหน้าม้าให้เป็นหน้าม้าแบบใหม่ที่ได้รับความนิยม ภาพลักษณ์โดยรวมดูสะอาดและสดชื่น

ประกอบกับใบหน้าหาที่ไม่มีใครเทียบเทียม ไม่รู้ว่าดึงดูดสายตาคนในงานเท่าไร

ถึงจะเป็นช่างภาพ ก็ต้านทานความหล่อนี้ไม่ได้

ถ่ายภาพพร้อมชมเชยไปด้วย “ดูดีไร้ที่ติจริงๆ ครับ ถ่ายยังไงก็ดูดี”

ได้ยินดังนั้น ธันวาก็ยิ้มอ่อนโยน แล้วโพสท่าให้กับเลนส์กล้องต่อไป “อย่าอวยเวอร์เกินไป ฉันฟังจนเบื่อแล้ว”

“พี่ธัน มันคือความจริงนี่หน่า? ตกอยู่ในความหล่อเหลาพี่ธันของเราทุกวัน ถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว” ช่างภาพพูดอีกครั้ง ระหว่างที่พูดก็กดชัตเตอร์อย่างบ้าคลั่งอีกสองสามครั้ง

“พอได้แล้ว คนที่ไม่รู้จะคิดว่านายชอบฉันนะ ฉันไม่ใช่เกย์” ธันวาพูดติดตลก

“ผมก็ชายแท้……แต่พี่ดูดีมากสำหรับชายแท้นี่หน่า?” ช่างภาพพูดอีกครั้ง

ธันวาไม่ได้ตอบกลับอีก แค่ยิ้มอีกครั้งแล้วโพสต์ท่าต่อ

มารีญาและเหล่าเพื่อนสาวของเธอที่อยู่ไม่ไกล มองจนคลั่งไคล้หมดแล้ว

นัยน์ตาทุกคนเต็มไปด้วยแสงสว่าง

มารีญา “พี่เราหล่อเกินไปหรือเปล่า? หล่อเหลาเอาการ พวกเธอเห็นพี่เรายิ้มไหม? ฉันคิดว่าพอเขายิ้ม ความเศร้าฉันก็หายไปหมดเลย”

สามสาวข้างๆ เธอต่างคล้อยตาม “ใช่……พี่เราหล่อเกินไปแล้ว โดยเฉพาะตอนยิ้ม ฉันรู้สึกสบายใจมาก”

มารีญา “ฉันว่าพี่เราหล่อสุดในวงการบันเทิงแล้ว พวกเธอไม่คัดค้านใช่เปล่า? พระเจ้า! ดูเขาสิ ฉันอยากเสียเงินให้เขามากกว่านี้ ตอนนี้อยากเป็นสายเปย์คลั่งไคล้ให้เขา”

คนอื่นพากันพยักหน้า

พวกเธอมาที่นี่เพราะธันวา เพราะรู้ว่าเขาต้องมา ดังนั้นจึงให้คนที่บ้านตัวเองช่วยหาบัตรเข้างานล่วงหน้า

วันนี้พอมาแล้วได้เห็นเขา พวกเธอก็ดีใจเหมือนฉลองปีใหม่

มารีญา “เดี๋ยวฉันจะไปขอลายเซ็นพี่เรา แล้วก็ถ่ายรูปหมู่”

สิ้นคำพูดเธอ ธันวาก็ออกมาจากเลนส์กล้อง แล้วตรงไปที่จุดตรวจความปลอดภัย

มารีญาเห็นดังนั้น ก็ตามไปอย่างรวดเร็วทันที

คนอื่นๆ ก็พากันตามไป

เมื่อธันวาตรวจความปลอดภัยแล้ว พวกเธอเพิ่งตามเขาทัน เพียงแค่ใกล้ชิดแบบนี้ พวกเธอก็หน้าแดงทันที

มารีญาแตะไหล่เขาเบาๆ อย่างระมัดระวัง แล้วกระซิบเสียงต่ำ “พี่คะ เดี๋ยวเซ็นชื่อให้เรา แล้วก็ถ่ายรูปหมู่ได้ไหมคะ? เราเป็นแฟนคลับพี่ เมื่อก่อนไปดูคอนเสิร์ตพี่บ่อยๆ เข้าร่วมงานแจกลายเซ็นแล้วก็งานแฟนมีตพี่บ่อยๆ ด้วย”

ธันวาหันศีรษะไปมองเธอ แล้วเอ่ยปากอย่างใจดี “อืม”

เมื่อพวกเธอได้ยิน ก็ดีใจขึ้นมาทันที

หลังจากตรวจความปลอดภัยเสร็จ พวกเธอก็ดึงธันวามาเซ็นชื่อและถ่ายรูปหมู่……