หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 131

สำหรับคอมเมนต์ที่เปลี่ยนไปเหมือนลมของเธอ แค่ระยะเวลาสั้น ๆ สิบกว่าชั่วโมง กลับยังเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ อีก

ในบรรดาคนพวกนั้นมีคนเป็นหน้าม้าทางโซเชียลมากแค่ไหน มีเป็นคนผ่านไปมามากแค่ไหน ทำให้คนไม่อาจรู้ได้เลย

แต่สิ่งที่เธอสามารถมั่นใจได้ก็คือ ในกลุ่มคนพวกนั้นไม่มีทางเป็นหน้าม้าทางโซเชียลหมดแน่

จะต้องมีคนที่ถูกคนอื่นชักจูง หรือว่าคนผ่านไปมาที่มีอคติในตัวอยู่แล้ว และแฟนคลับส่วนหนึ่งของธันวาปะปนอยู่ด้วยแน่

คนจากทุกทิศทุกทางรวมอยู่ด้วยกัน คำวิพากษ์วิจารณ์ที่โหดร้ายต่าง ๆ นานามารวมอยู่ด้วยกัน ทำให้รู้สึกอยากจะอาเจียน

บนโลกใบนี้มักจะมีคนอยู่พวกหนึ่ง ที่ชอบเอาความสุขของตัวเอง ไปขึ้นอยู่กับการใช้คีย์บอร์ดไปวิพากษ์วิจารณ์อย่างโหดร้ายกับคนที่เก่งกาจกว่าคนอื่น

คีย์บอร์ดกลายเป็นอาวุธที่อยู่ในมือพวกเขา พวกเขาชอบใช้กระบวนการชุดหนึ่งที่ตัวเองสร้างขึ้นมา มาปลดปล่อยอารมณ์ด้านลบแบบต่าง ๆ ที่ตัวเองเก็บกดไว้ในชีวิตจริง

ชัชนันท์มองผ่าน ๆ ไปทีหนึ่ง จากนั้นก็ถอยออกมาจากแฮชแท็กนี้

สายตามองไปที่เทรนฮิตอันดับสอง #ชัชนันท์ยัยรถสาธารณะ#......

ไม่ต้องเข้าไปดู เธอก็รู้แล้วว่าในนั้นจะต้องสกปรกและน่าสะอิดสะเอียนแค่ไหน

นิ้วมือไม่ทันระวังรูดหน้าจอไปทีหนึ่ง หน้าชาร์ตเทรนฮิตก็อัปเดตขึ้นมาใหม่โดยอัตโนมัติ

และในเวลานี้เอง เทรนฮิตอันดับสามก็ปรากฏแฮชแท็กใหม่เอี่ยมขึ้นมาใหม่อันหนึ่ง #ชัชนันท์ตบมารีญา#

เธอรู้อยู่แล้ว ว่าเรื่องนี้ต้องติด คิดไม่ถึงเลยว่าทางมารีญาจะกระทำรวดเร็วขนาดนี้ ยิ้มขมขื่นขึ้นมาทีหนึ่ง แล้วเธอก็กดเข้าไปดูเล็กน้อย

อย่างแรกที่เข้ามาสู่สายตาก็คือทวิตเตอร์ที่ร้อนแรงที่สุดในแฮชแท็ก ที่แอคปล่อยข่าวใหญ่แอคหนึ่งโพสต์ออกมา “เมื่อกี้มีคนมาเปิดเผยข้อมูลกับฉัน บอกว่าได้เห็นมาเองกับตาว่าชัชนันท์ตบหน้ามารีญาไปฉาดหนึ่งที่หน้าร้านอาหารตะวันตกระดับสูงร้านหนึ่ง และบอกมาว่าที่มารีญาโดนตบ ก็แค่เพราะช่วยพูดแทนธันวาไปไม่กี่ประโยค”

“เพื่อนชาวเน็ตรายนี้ยังบอกอีกว่า ชัชนันท์เป็นคนเลวมาก พูดจาโอหังเป็นอย่างมาก รังแกมารีญาจนไม่มีแรงโต้ตอบคืน มารีญาน่าสงสารมากจริง ๆ ขอสงสารมารีญาสักหนึ่งวินาที”

ด้านล่างทวิตเตอร์ ยังแนบรูปที่เธอตบมารีญาไปฉาดหนึ่งอยู่ด้วย

จากนั้น เธอก็กดเปิดพื้นที่คอมเมนต์ออก ด้านล่างมีแต่คำโหดร้ายที่ทิ่มแทงสายตาอย่างเช่น“ผู้หญิงชั่วร้าย ยัยชาเขียว ไอ้หมู รถชนตาย เป็นศพแล้วก็ยังขอให้ถูกเฆี่ยนตี”เป็นต้น วนซ้ำไปเรื่อย ๆ

ศัพท์คำสุดท้าย แหลมคมราวกับเป็นมีด

เพียงแต่ว่าของพวกนี้ ยังคงทำร้ายเธอได้แค่ระดับทั่วไปเท่านั้น ไม่นานเธอก็เลือกที่จะละเลยไป สายตาก็เลื่อนไปทางอื่นต่อไป

ต่อจากนั้น ด้านล่างก็เป็นไอดีตัวจริงที่ได้การยืนยันแล้วของมารีญา“มารีญา....” เพิ่งจะโพสต์ทวิตเตอร์ออกมาโพสต์หนึ่ง “คุณจำเป็นต้องให้อภัยกับทุกสรรพสิ่งตลอดไป ไม่ว่าหล่อนจะเลวร้ายแค่ไหน”

ด้านล่างทวิตเตอร์ยังแนบรูปถ่ายเซลฟี่ของเธอไว้ใบหนึ่งด้วย ในรูปถ่าย เธอปิดใบหน้าด้านขวาของตัวเองไว้ และมีรอยยิ้มอยู่เต็มไปหมด

มือของเธอปิดได้ไม่มิดนัก ถึงแม้ว่าจะวางอยู่บนใบหน้า แต่ก็ยังปิดความบวมแดงของเธอไว้ไม่อยู่

พวกคำพูดโหดร้ายเมื่อกี้ ไม่สามารถทำให้อารมณ์ของเธอเกิดความเปลี่ยนแปลงได้มากนัก แต่ทวิตเตอร์ที่ตอแหลของมารีญานี้กลับสามารถทำได้

สายตาเลื่อนลงไปอีก เธอกดพื้นที่คอมเมนต์ด้านล่างทวิตเตอร์ของหล่อนออกมา :

“มารีญา ช่างเป็นคนที่จิตใจดีจริง ๆ มีอะไรให้ต้องปิดบังด้วย? เปิดออกมาให้ทุกคนดูหน่อยดีไหม?”

“สงสารมารีญา ชัชนันท์คือยัยหน้าโง่จริง ๆ มารีญาของเรา คือนางฟ้าชัด ๆ ไม่มีใครจิตใจดีไปกว่าเธอแล้ว”

“ไม่เพียงแค่หน้าตาสะสวยเท่านั้น ที่สำคัญยังเป็นคนจิตใจดีด้วย พี่สาว ฉันตัดสินใจที่จะเป็นแฟนคลับของคุณแล้ว คุณกับชัชนันท์นี่มันเป็นคนละชั้นจริง ๆ”

คำพูดพวกนี้ เธอดูแล้วก็รู้สึกอยากจะขำมาก

แต่ว่าผู้คนจอมเสือกพวกนี้ ไม่รู้ความจริง แล้วมารีญาก็สร้างเรื่องทุกอย่างให้มันสมจริงขนาดนี้ ก็ไม่แปลกหรอกที่พวกเขาจะเชื่อกัน

เธอรีบแคปรูปทวิตเตอร์ของมารีญา รวมทั้งพวกคำพูดที่ด่าตัวเองในเทรนฮิตเอาไว้อย่างรวดเร็ว

“กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง……” แล้วในเวลานี้เอง เบอร์โทรศัพท์แปลก ๆ อันหนึ่งก็โทรเข้ามา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว