หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 189

“พงศ์พรโดนพิพากษาจำคุกตลอดชีวิต!”

“พงศา พงศธรก็ถูกพิพากษาจำคุกตลอดชีวิต!”

ข่าวที่น่าพึงพอใจ อ่านแล้วชัชนันท์ยิ่งอารมณ์ดีไปอีก

ตอนนี้แทนไทเดินมาข้างเธอ เขาเหลือบมองหน้าจอโทรศัพท์เรียบๆ จากนั้นก็นั่งลง “ดีใจไหม?”

สิ้นคำพูด สายตาเขาก็มองหน้าเธอเหมือนสายลมเฉื่อยๆ

ชัชนันท์พยักหน้า

จะไม่ดีใจได้ยังไง? จุดจบของตระกูลอัครกุลทั้งสามคน ช่างน่าพึงพอใจจริงๆ

ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ไม่สามารถกล่าวได้ว่าโลกใบนี้จะสะอาดเอี่ยมอ่อง แต่มีคนชั่วน้อยลง อย่างน้อยโลกก็จะสะอาดขึ้นบ้าง

เธอคิดว่าเหล่าผู้คนที่เคยโดนคนในตระกูลอัครกุลทำร้าย ตอนนี้คงได้ระบายความแค้นแล้ว

แทนไทไม่พูดอะไรอีก ปอกลำไยเม็ดหนึ่งอย่างตั้งใจแล้วส่งไปตรงหน้าเธอ

ฉากนี้ ทำให้ผู้หญิงบางคนอิจฉาแทบแย่

“แฟนฉันไม่เคยใส่ใจกับฉันแบบนี้เลย”

“เห็นนายดีกับนันท์ของฉันแบบนี้ จู่ๆ ฉันก็อยากเปลี่ยนแฟน”

“นันท์โชคดีจริงๆ นะ ทำให้ฉันอิจฉามาก หน้าตาดียังไม่พอ ชีวิตก็ยังสวยงามอีก”

เหล่าผู้หญิงต่างพูดคุยแสดงความคิดเห็น แสดงความคิดที่แท้จริงในใจตัวเองตอนนี้ออกมาโดยไม่ขี้เหนียวเลย

ในดวงตาพวกเธอที่มองแทนไท แทบจะส่องแสงระยิบระยับ

ชัชนันท์มองพวกเธออย่างอายๆ “พูดอะไรน่ะพวกเธอ มันน่าเขินนะ”

“มีอะไรให้เขิน? พวกเราพูดความจริง” คคนานต์ปอกลำไยไปด้วยพูดไปด้วย

ชัชนันท์ยิ้ม ยกสายตาขึ้นมองชายหนุ่มข้างกาย นัยน์ตาย้อมไปด้วยความสรรเสริญ

สามีกำมะลอคนนี้ เขาทำได้ตรงมาตรฐานจริงๆ ถ้าเธอเป็นคนนอก ก็จะอิจฉาเขาแน่นอน

หน้าตาหล่อ แถมปฏิบัติดีกับภรรยา ผู้ชายแบบนี้ลองถามดูมีใครไม่รักบ้าง?

แทนไทไม่พูดอะไรเลย แค่ปอกลำไยให้เธอ

“จะว่าไปแล้ว ฉันคิดว่าแทนไทหน้าคล้ายคนคนหนึ่งมาก พวกเธอสังเกตไหม?” คคนานต์เอามือข้างหนึ่งเท้าคาง แล้วมองสำรวจหน้าแทนไทอย่างตั้งใจ

แทนไทยกสายตาขึ้นมองเธออย่างตื้นเขิน ไม่พูดอะไร

คนอื่นๆ ก็เริ่มพูดขึ้นมาอย่างกระตือรือร้น

“เธออยากบอกว่าเขาเหมือนธันวาใช่ไหม? เมื่อกี้ฉันก็อยากพูด”

“ใช่ มองเขา ฉันรู้สึกว่าเหมือนกำลังมองไอดอลของฉันเลย……ฉันรู้สึกว่าเขาหล่อกว่าไอดอลฉันด้วยซ้ำ”

“ธันวาคือไอดอลเธอเหรอ? ว้าว เขาก็เป็นไอดอลฉันเหมือนกัน ฉันรักเขามาก”

“เฮ้อ ผู้ชายที่หล่อไร้ที่ติในวงการ ใครไม่รักบ้าง?”

พูดถึงธันวา เหล่านักเรียนหญิงก็ดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ

เหล่าผู้หญิงที่โต๊ะอื่นได้ยินพวกเธอคุยเรื่องธันวา ก็ต่างเข้ามาร่วมหัวข้อ ที่นั่นเหมือนกลายเป็นแฟนมีตติ้งของธันวา

เห็นฉากนี้ รอยยิ้มมุมปากชัชนันท์ก็ค่อยๆ กว้างขึ้น ในใจคิด สมแล้วที่เป็นนาย ธันวา

“ถ้าพวกเธอชอบเขา คราวหน้าฉันจะช่วยพวกเธอขอลายเซ็นเขามาให้” สิ้นคำพูด ชัชนันท์ก็มองทุกคนขณะพูดขึ้น

เมื่อได้ยินคำนี้ ทุกคนก็ตกตะลึงพร้อมกัน

“เธอเอาลายเซ็นเขามาได้เหรอ? สุดยอดไปเลย”

“ไร้สาระ นันท์ทำไม่ได้เหรอ? เธอเป็นเพื่อนธันวานะ พวกเธอไม่ได้ไถทวิตเตอร์เหรอ?”

“ขอบคุณนะนันท์ นันท์เรารักเธอ……กรี๊ดดดดด……!”

“ไม่ต้องเกรงใจ” ชัชนันท์ยักไหล่ไม่แยแส

ตอนนี้บริกรเริ่มเอาอาหารมาเสิร์ฟ ทุกคนจึงเงียบสงบ เริ่มดื่มเหล้าทานอาหารอย่างสงบนิ่ง

คคนานต์ดึงแขนเสื้อชัชนันท์อย่างระมัดระวัง แล้วพูดกระซิบ “นันท์……เธอเอาลายเซ็นมากมายได้ในครั้งเดียวจริงเหรอ? ลายเซ็นธันวาหายากมากนะ”

“ได้” ชัชนันท์พูดเสียงอ่อนโยน

คคนานต์จับมือชัชนันท์อย่างตื่นเต้น “นันท์ ฉันอิจฉาตัวเองโคตร ไม่คิดว่าจะได้มีเพื่อนแบบเธอ”

“ยัยทึ่ม” ชัชนันท์ลูบศีรษะเธอ แล้วหัวเราะขึ้นมาเบาๆ

คคนานต์ก็หัวเราะขึ้นมาเช่นกัน เธอตอนยิ้มขึ้นมายังคงอ่อนโยนและเก็บตัวเหมือนเมื่อก่อน

………………

ทานอาหารเสร็จแล้ว ชัชนันท์และแทนไทเดินออกมาจากห้องส่วนตัวขณะที่โดนทุกคนล้อมรอบอยู่ จากนั้นแต่ละกลุ่มก็แยกกันลงไปข้างล่าง

ชัชนันท์และแทนไททั้งสองคนเป็นกลุ่มแรกอย่างไม่ต้องสงสัย ลงมาพร้อมกับพวกเขา และมีคคนานต์กับเพื่อนนักเรียนหญิงคนอื่นๆ ที่สมัยเรียนสนิทกับชัชนันท์

เมื่อกลุ่มพวกเขาเดินมาถึงห้องโถงใหญ่อย่างเกรียงไกร ก็ได้ยินโห่ร้องบ้าคลั่งอยู่ด้านนอกไกลๆ

“ธันวาไม่ต้องห่วงนะ ธนูจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ……”

เสียงโห่ร้องอยู่ทั่วทุกหนแห่ง มาจากนักเรียนหญิงที่แตกต่างกัน

พวกเธอตะโกนอย่างเป็นระเบียบ และบ้าคลั่งมาก

พวกเธอตะโกนอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้งอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยเลย

ชัชนันท์เลื่อนสายตาไปที่บริเวณทางเข้าทันที

สายตาแทนไทและคนอื่นๆ ก็มองไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน

แค่เห็นธันวาก้มศีรษะ เดินเร็วเข้ามาจากประตูใหญ่ ข้างกายมีบอดี้การ์ดจำนวนมาก และมีพนักงานด้วย

นอกประตูแฟนคลับจำนวนมากยืนอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทางตื่นเต้น ต่อแถวเป็นกองทัพใหญ่ โบกป้ายในมืออย่างบ้าคลั่ง ขณะที่ตะโกนเข้ามาด้านในประตู

ธันวาสวมชุดกันหนาวสีดำ หน้าสดไม่แต่ง สวมหมวกแก๊ปสีดำ หมวกเสื้อกันหนาวซ้อนทับหมวกแก๊ปอีกที ฮิปฮอปทันสมัยมาก

ถึงจะหน้าสด แต่ผิวและโครงหน้าเขายังคงสุดยอด แม้จะแต่งตัวธรรมดา ในตัวเขาก็ยังดูเปล่งแสงสะดุดตา

ในเวลานี้เหล่านักเรียนหญิง และผู้คนที่เดินผ่านไปมาในห้องโถงใหญ่ที่เพศเดียวกับชัชนันท์ ล้วนตื่นเต้นกันหมด ยืนอยู่ที่เดิม จับมือคนข้างๆ ขณะมองตัวท็อปเบอร์หนึ่งในวงการอย่างธันวาคนนี้ด้วยความตกตะลึง

ความหล่อเหลาไม่มีใครเทียบเทียม ทำให้เหล่านักเรียนหญิงที่นั่นแทบจะหายใจไม่ออกกันหมด

ในเวลานี้ คนจำนวนมากในห้องโถงใหญ่ต่างเดินล้อมไปขอลายเซ็นธันวา

เหล่าผู้หญิงข้างกายชัชนันท์ ก็พุ่งเข้าไปอย่างบ้าคลั่งที่ไม่สามารถควบคุมได้

ทุกคนล้อมดักตรงหน้าเขาเป็นวงกลมขนาดเล็ก

แต่ละคนแย่งกันแสดงความชอบของตัวเอง วิงวอนขอลายเซ็นเขา

ธันวาลูบกระเป๋าตัวเอง แล้วแบมือออกมา “ผมไม่ได้เอาปากกาเซ็นมา มีใครเอาปากกามาไหมครับ?”

เมื่อเขายกสายตาขึ้น ก็เห็นชัชนันท์และแทนไทที่อยู่ไม่ไกล

พวกเขาสองคนยืนด้วยกันเหมาะสมกันมาก

ท่ามกลางผู้คน เขาเห็นชัชนันท์ตั้งแต่แวบแรก ผู้คนและแสงไฟโดยรอบกลายเป็นฉากหลังของเธอหมดเลย

ในสายตาเขาบรรจุแค่เธอเพียงคนเดียว

ตอนนี้ชัชนันท์ก็กำลังมองเขาเช่นกัน

เมื่อสายตาประสานกัน ชัชนันท์ก็ยิ้มให้เขา จากนั้นก็ยกสายตามองสุดหล่อข้างกาย “เราไปกันก่อนเถอะ……”

แทนไทเหลือบมองธันวาเรียบๆ จูงมือชัชนันท์อย่างเป็นธรรมชาติ สิบนิ้วประสานกัน เดินช้าๆ ออกไปข้างนอก

ชัชนันท์อยากชักมือออก แต่คิดว่ารอบข้างมีเพื่อนนักเรียนจำนวนมาก พวกเขาแสดงละครเป็นสามีภรรยาที่รักกัน คิดว่าทำแบบนี้ก็ไม่ผิดปกติอะไร จึงปล่อยเขาไป

ขณะที่เห็นภาพพวกเขาสิบนิ้วประสานกัน ธันวาก็รู้สึกหัวใจตัวเองเหมือนตกลงไปในกองเข็มหมุด