หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 197

สรุปบท บทที่197 งานประมูล (1): หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว

สรุปเนื้อหา บทที่197 งานประมูล (1) – หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว โดย จันทร์แสง

บท บทที่197 งานประมูล (1) ของ หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จันทร์แสง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

มารีญากระทืบเท้าอย่างรุนแรงทันที และหลังจากนั้นก็กดโทร 191 แจ้งเหตุแล้ว

หลังจากนั้น เธอก็โบกมือเรียกรถแท็กซี่คันหนึ่งแล้ว จากไปอย่างโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ

ข้างหน้าต่าง กชนิภมองดูท่าทางที่โมโหนั่นของมารีญา มุมปากโค้งขึ้นอย่างพึงพอใจแล้ว

ภาพฉากด้านนอก ชัชนันท์ก็เห็นอย่างชัดเจนเช่นกัน ในเวลานี้มีรอยยิ้มนัยน์ตาของเธอ

เธอไม่เชื่อว่าที่ล้อรถของมารีญาไม่มีลม นั่นเป็นความบังเอิญ……

ไม่รู้ว่าเป็นใคร ช่างกล้าทำในตอนกลางวันแสกๆเช่นนี้

“ตือตือ……”เวลานี้ มีคนส่งข้อความไลน์มาหากชนิภแล้ว

“คุณนาย มารีญาแจ้งความแล้ว แต่ว่าเมื่อกี้ฉันลบภาพกล้องวงจรปิดโดยรอบทั้งหมดแล้ว……”

อ่านข้อความนี้ ส่วนโค้งตรงมุมปากของกชนิภ ยิ่งลึกมากขึ้น

เธอเก็บโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว มองไปยังชัชนันท์ที่อยู่ด้านข้าง “เป็นยังไงบ้าง สบายใจไหม?”

“อะไรนะคะ”ชัชนันท์พูดถาม

“……ล้อรถเน่าๆนั่นแตกแล้ว……ตอนนี้รู้สึกระบายความโกรธได้เยอะเลยใช่ไหม?”กชนิภพูดกล่าว

ได้ฟังเธอพูดแบบนี้ ชัชนันท์เข้าใจทันที ทันใดนั้นเธอมองไปยังกชนิภพร้อมพูดยืนยันว่า “เพราะงั้นนั่นเป็นสิ่งที่คุณให้คนไปจัดการ?”

“ไม่งั้นละ?สบายใจไหม?”กชนิภพูดถามอีกครั้ง

ชัชนันท์พยักหน้าแล้ว “อืม เพียงแต่ถ้าหากเธอรู้เรื่องเข้า ว่าเป็นคุณป้าเป็นคนทำ นิสัยของเธอนั้นไม่มีทางยอมวางมือยุติเรื่องราว”

“หนูคิดว่าป้าจะกลัวเธอเหรอ?”กชนิภพูดถามด้วยเสียงราบเรียบ สีหน้าที่แสดงออกมาล้วนแต่อ่อนโยนและตามใจ

“ไม่ใช่ค่ะ……ฉันแค่ไม่อยากทำให้คุณป้าพลอยมีปัญหาไปด้วย เพราะฉัน”ชัชนันท์พูดกล่าว

“ป้าคงทนนั่งมองดูนันท์ของป้าถูกคนอื่นรังแกโดยไม่สนใจไม่ได้หรอกนะ ไม่ว่าเป็นใครก็ตาม รังแกนันท์ของป้า ก็จะต้องชดใช้กับสิ่งที่ทำทั้งหมด”

ชัชนันท์รู้สึกตื้นตันใจอย่างลึกซึ้งอีกครั้ง เบ้าตาแดงก่ำเล็กน้อยแล้ว “คุณป้า ทำไมคุณถึงได้ดีกับฉันขนาดนี้กันแน่คะ?”

“ป้าเคยพูดแล้ว เพราะว่าหนูดูดี ป้ามองแล้วสบายตา เพราะงั้นจึงชอบ……คนอย่างป้าน่ะ จะดีกับคนที่ตัวเองชอบเสมอ”

“เพียงแค่นี้จริงๆเหรอคะ?”

“ไม่งั้นละ?หรือว่าคุณคิดว่าป้าเข้าใกล้คุณเพราะมีเจตนาที่ไม่ดีงั้นเหรอ?”กชนิภยิ้มต่อ

“งั้นไม่ใช่แน่นอนค่ะ……”เธอสัมผัสถึงเจตนาที่ดีที่กชนิภมีต่อตัวเองได้ ลางสังหรณ์บอกเธอ ไม่ใช่การเข้าใกล้ที่มีเจตนามุ่งร้ายอะไรแน่นอน

เพียงแค่ เธอมักจะรู้สึกว่า กชนิภดีกับตัวเอง ค่อนข้างโอเวอร์เกินไปหน่อย

เวลานี้ บริกรเริ่มเสิร์ฟอาหารแล้ว

อาหารรสเลิศต่างๆนาๆถูกจัดวาง ชัชนันท์รู้สึกหิวขึ้นมาทันที

“วางใจเถอะ ป้าไม่มีทางทำร้ายหนูตลอดไป แล้วก็ เรื่องเจาะล้อรถนั่น หญิงใจหยาบคนนั้นสืบหาไม่เจอแน่นอน”

“ฉันไม่ได้รู้สึกว่าคุณป้าจะทำร้ายฉัน เพียงแค่คุณดีกับฉัน ทำให้ค่อนข้างฉันรู้สึกเหมือนฝัน”

“ตอนนี้ที่คุณรู้สึกว่าเหมือนฝัน เป็นเพราะว่าหนูยังไม่คุ้นชิน รอป้าทำดีกับหนูมากยิ่งขึ้นแล้ว หนูคุ้นชินก็พอแล้ว รีบทานเถอะนะ ป้าก็หิวแล้ว”กชนิภลูบผมของเธอเบาๆครู่หนึ่งอีกครั้งแล้ว

ในใจก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมลูกสะใภ้ของตัวเองแล้ว ทำไมเธอถึงได้หน้าตาสวยมากขนาดนี้ละ?ทำไมถึงนิสัยดี?

กชนิภรู้สึกว่าลูกชายของตัวเองช่างโชคดีเหลือเกินจริงๆ คิดไม่ถึงว่าจะได้แต่งงานกับเจ้าหญิงน้อยที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้ได้

เห็นหน้าของลูกสะใภ้ตัวเอง เธอรู้ว่าตัวเองแทบจะกลายเป็นบ้ากามแล้ว

สายตาของกชนิภเต็มไปด้วยความเห็นดีเห็นชอบ มองจนชัชนันท์ค่อนข้างเขินอายแล้ว เธอยิ้มอย่างเก้ๆกังๆทันที หลังจากนั้นเอาสเต๊กที่อยู่ตรงหน้าของกชนิภมาช่วยเธอหั่นอย่างระมัดระวัง

ทุกๆ การกระทํา กิริยาท่าทางสูงสง่า

“ขอบคุณนะนันท์”กชนิภยิ่งพอใจอย่างมาก

ชัชนันท์หาที่จอดรถได้และนำรถมาจอดแล้ว

หลังจากนั้นเธอเปิดไฟภายในรถ ขยับกระจกบานเล็กในรถเข้าหาตัวเองสักหน่อยแล้ว ตรวจดูการแต่งหน้าของตัวเองในกระจกครู่หนึ่ง

ปรากฏความงดงามที่สมบูรณ์แบบที่สุดในกระจก

หน้าในกระจก แต่งหน้าเบาๆอย่างประณีต เผยสีหน้าออกมาอย่างมีความเมตตาและอ่อนโยน

หยิบกระเป๋าเบอร์กิ้นของHermes เธอลงจากรถเลย

เพิ่งลงจากรถ รถลัมโบร์กีนีคันสีเทา ก็ขับเสียงดังสะเทือนเข้ามาที่ตำแหน่งของเธออย่างรวดเร็ว……

ไฟหน้าของรถแสบตาสุดขีด เธอมองคนที่มาเยือนได้ไม่ชัดเลย

เห็นว่ารถคันนั้นกำลังจะพุ่งมาที่ตัวเองแล้ว ชัชนันท์หลบไปข้างที่จอดรถอย่างว่องไวทันที

วินาทีถัดมา รถคันนั้นก็ดริฟต์อย่างเท่ห์ จอดในตำแหน่งที่จอดรถข้างๆเธอเลย

ตามมาด้วย มารีญาเดินลงจากรถมาแล้ว

เธอใส่เสื้อฤดูหนาวยี่ห้อChanelคอลเลกชันใหม่ล่าสุด ใส่เครื่องประดับเพชรราคาแพง มองดูรวยมาก

เห็นใบหน้านี้ ความเกลียดชังในก้นลึกของหัวใจของชัชนันท์ เริ่มปั่นป่วนอย่างบ้าคลั่ง

เธอคิดไม่ถึงว่าจู่ๆตัวเองจะมาเจอมารีญาผู้ที่ทำให้คนเกลียดชังคนนี้ที่นี่ได้

โลกนี้มันช่างกลมซะจริงๆ

“มารีญา แกบ้าหรือเปล่า?”ชัชนันท์พูดถามอย่างไม่พอใจ

“จุ๊ๆๆ……พวกเรานี่มีวาสนาต่อกันจริงๆเลยนะ ทำไมแกถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”มารีญาหัวเราะเสียงทุ้มต่ำ ยกคางขึ้นเบาๆ เดินมาตรงหน้าเธอแล้ว เปลี่ยนหัวข้อสนทนาเลย

“อยากเข้าไปดูงานประมูลเหรอ?แกมีตั๋วเหรอ?ที่นี่ไม่ได้เข้ากันง่ายๆนะ ระดับตระกูลของแกนี้ น่าจะเอาตั๋วมาไม่ได้นะ……”มารีญาพูดอีกครั้ง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว