หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 212

ชัชนันท์รีบดึงสติกลับมา “ไม่มีอะไร แค่คิดว่าผู้หญิงของนายนี่โชคดีจัง”

แทนไทมองเธออย่างลึกซึ้ง “อืม......เธอโชคดีจริงๆ แหละ”

ได้ยินดังนั้น หัวใจของชัชนันท์ก็เต้นผิดจังหวะ สีหน้าบนใบหน้าก็ชะงักไปเล็กน้อย

แต่แค่ไม่นานก็กลับมาเป็นปกติ “ฉันไปรอกินข้าวที่ห้องอาหารนะ”

“เธอไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ เหรอ?” แทนไทพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

“จริงๆ ......ที่ฉันสีหน้าไม่ค่อยดี คงเป็นเพราะว่าเมื่อคืนอยู่ทำงานจนดึก” ชัชนันท์หันหลังและเดินเข้าห้องอาหารไป

เขาขมวดคิ้วอย่างสงสัย แต่ก็ไม่ได้ถามย้ำ จากนั้นก็ใช้ตะเกียบพลิกด้านเบคอนในกระทะอย่างระมัดระวัง

……

งานเลี้ยงวันเกิดของหทัย จัดอย่างยิ่งใหญ่เป็นพิเศษ

ด้านนอกด้านในบ้านตระกูลรัตนากรกุล ล้วนแต่จอดโดยรถหรู

ห้องโถงในบ้าน ถูกจัดแต่งให้เป็นห้องโถงหลักของงานเลี้ยง

ลูกโป่งหลากสีที่งดงาม ดอกกุหลาบขาวที่ดูใสสะอาด และหอแก้วแชมเปญที่สูงตระหง่าน เค้กเลิศรสสีขาวสูงสิบชั้น บรรเลงเพลงวอลทซ์ไพเราะ และด้านในห้องโถงประดับเครื่องตกแต่งราวกับความฝัน

คนดังในเมืองสินธุสวมชุดแบรนด์เนมมารวมตัวกัน บ้างก็รวมตัวกันเพื่อพบปะพูดคุย บ้างก็จับคู่กันเป็นคู่ๆ เต้นรำตามเสียงเพลงบนฟลอร์เต้นรำ

โลกอันกว้างใหญ่ ครึกครื้นเป็นพิเศษ

หทัยสวมชุดกี่เพ้าสีไวน์แดงยิ้มอย่างแจ่มใส สวมเครื่องเพชรพลอยประดับมูลค่ามากกว่าล้าน ใบหน้ามีราศียืนอยู่ข้างกายวันชัย ดื่มทักทาย เข้าสังคม

วินาทีนี้ หล่อนเป็นที่ดึงดูดสายตา ของคนทั้งงานมากที่สุด

ขณะที่ชัชนันท์ควงแทนไทเดินเข้าประตู แว๊บแรกก็มองเห็นใบหน้าอันน่าทึ่งของหทัย ภาพนั้นมาปรากฏต่อหน้าทำให้บาดตาเล็กน้อย

เธอก็ตั้งใจแต่งตัวมากเหมือนกัน บนร่างสวมชุดราตรีพู่เกาะอกสีเงินยาว และสวมชุดเครื่องประดับไพลินที่กชมนมอบให้เธอ ผมลอนราวกับสาหร่าย ทิ้งยาวปล่อยอยู่ข้างหลังอย่างเป็นธรรมชาติ ราวกับนางฟ้าตกสวรรค์

ชายพู่สีเงินแต่ละชั้นบนร่าง แกว่งไปมา ตามฝีเท้าการเดิน ดูเป็นประกาย

ส่วนแทนไทก็สวมชุดสูทสีน้ำเงินเข้ม ด้านในสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว ไม่ได้สวมเนกไท กระดุมคอเสื้อสองเม็ดบนปลดออกอย่างเป็นธรรมชาติ ขณะที่ดูเรียบหรูก็ยังมีความรู้สึกสบายๆ เล็กน้อย

พวกเขาทั้งสองเข้ามาในงาน ก็ดึงดูดสายตาของทุกคน ทุกคนต่างก็เบนความสนใจ จากหทัยย้ายไปที่ตัวพวกเขา

วินาทีนี้พวกเขาคือคนที่น่าดึงดูดที่สุดในงาน

ขณะนั้น คำประจบข้างหูของวันชัย ก็เพิ่มขึ้นมาก

“คุณวันชัย......ลูกสาวคนโตคนนี้กับลูกเขยของลูกสาวคนโตต่างเหมือนดั่งเทพเลย......ฉันล่ะอิจฉาจริงๆ”

“นันท์ยิ่งโตยิ่งสวย......ราวกับนางฟ้าชัดๆ”

“นันท์ไม่ใช่แค่สวยนะ แถมยังมีความสามารถด้วย ฉันได้ยินมาว่าหลังจากที่เธอเข้าไปในรัตนากรกุลกรุ๊ปแล้ว ยอดขายอสังหาริมทรัพย์ของรัตนากรกุลกรุ๊ป เพิ่มขึ้นจากเดิม 30% แหนะ......”

“งั้นเหรอ? หน้าตาดีก็ได้แล้ว นี่ยังมีความสามารถอีก......ท่านวันชัยนี่เชื้อดีจริงๆ”

คำพูดพวกนี้ สำหรับวันชัยแล้ว ก็คือลูกอมแสนหวาน วินาทีนี้ เขารู้สึกภาคภูมิใจสุดๆ สายตาที่มองชัชนันท์ยิ่งมองยิ่งรักยิ่งเอ็นดู

หทัยที่อยู่ด้านข้างได้ยินเช่นนี้กลับแสลงหูจะตาย ริษยาอยู่ในใจ เธออยากจะฉีกชัชนันท์ยัยตัวดีนั่นเป็นชิ้นๆ แทบไม่ไหวแล้ว

ท่ามกลางเสียงชม ชัชนันท์ควงแขนแทนไท เดินไปยังด้านหน้าของหทัยกับวันชัย

ชัชนันท์หยิบกล่องผ้ากำมะหยี่สีดำทองงานละเอียด ออกมาจากกระเป๋าคลัชสีเงิน “คุณป้า สุขสันต์วันเกิดนะคะ นี่คือของขวัญที่หนูกับสามีได้เตรียมมาให้คุณป้าค่ะ......”