หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 214

“ตอนนี้ยังคงสืบไม่ได้ความอะไรเลย ให้เวลาผมสักหน่อยเถอะ......” อีกฝั่ง ก็มีเสียงของผู้ชายดังขึ้น มากระทบที่หู

“ทำไมยังสืบไม่ได้ความ? นายเป็นพวกไม่ได้เรื่องหรือไง?” ชลิตาสีหน้าไม่พอใจ อารมณ์จากที่อยู่สูงๆ ก็ดิ่งลงทันที

“คุณชลิตา หรือว่า......สามีของพี่สาวคุณนั้นไม่ได้มีอะไรตั้งแต่แรกแล้ว? ไม่งั้นทำไมถึงตรวจสอบอะไรไม่ได้เลย?” อีกฝั่งพูดอย่างระมัดระวัง

“เป็นไปไม่ได้ สืบต่อไป ความรู้สึกฉันมันไม่โกหกฉันหรอก อะไรก็ตรวจสอบไม่เจอ งั้นนายโทรหาฉันทำไม?” ชลิตาว่ากล่าวอย่างเย็นชา

“ที่โทรมาเพื่ออยากจะบอกคุณว่า เดือนนี้เลยวันเงินเดือนออกไปสองวันแล้ว”

“รู้แล้วน่า! ฉันให้เวลานายอีกเดือนเดียว ถ้ายังหาข้อมูลอะไรมาไม่ได้ นายก็ไสหัวไปซะ” ชลิตากัดฟันกรอด จากนั้นก็กดวางสายไป

…… ……

ด้านล่าง แสงที่ชัชนันท์ ยังคงส่องสว่างอยู่

คุณหญิงคุณนาย เข้ามาล้อมรอบเธอมากยิ่งขึ้น ถามเธอถึงเรื่องของภรรยาท่านรองประธานาธิบดีไม่หยุด

อยู่ๆ ก็ต้องมารับมือกับคนมากมายขนาดนี้ ชัชนันท์รู้สึกปวดหัวสุดๆ

ส่วนแทนไทก็ถอยกลับไปที่เดิมอย่างเงียบๆ ขาเรียวยาวนั่งไขว่ห้าง ลงบนโซฟานั่งเล่นโทรศัพท์อย่างเงียบๆ

วันชัยยืนอยู่ข้างชัชนันท์ ใบหน้ายิ้มแย้มพลางมองลูกสาวของตน นัยน์ตาเต็มไปด้วยความสุข

ส่วนหทัยกลับยิ่งไม่พอใจ

วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของเธอ แต่ตอนนี้กลายเป็นอะไรไปแล้ว? หากใครไม่รู้คงคิดว่างานเลี้ยงวันเกิดวันนี้เป็นงานเลี้ยงของชัชนันท์

เนื่องจากบทเรียนที่ผ่านมา เธอจึงไม่กล้าแสดงสีหน้าอะไรออกมา จึงทำได้แค่แสร้งทำเป็นใจดีมองทุกคน พลางพูด “คือว่า......ได้เวลาอาหารแล้ว ทุกคนตามฉันไปที่อาคารด้านหลังเพื่อรับประทานอาหารกันเถอะ?”

ทุกคนได้ยินดังนั้น ความสนใจจึงเปลี่ยนไปที่หทัย พลางค่อยๆ ยิ้มและพยักหน้าตามๆ กัน

หทัยเห็นดังนั้น ก็เชิดหน้าชูตาทันที เดินไปทางผู้คนด้วยความมั่นใจ แจ้งให้พวกเขาไปรับประทานอาหารที่อาคารด้านหลัง

รู้สึกได้ว่ากระเป๋าในมือตัวเองสั่น ชัชนันท์จึงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา มองดูเป็นเบอร์ของนลิน เธอจึงเดินไปยังริมหน้าต่างสูง และกดรับสาย

“คุณชัชนันท์ ผลตรวจของมาวินดีขึ้นมาแล้ว......ฉันเดาว่าอีกไม่นานเขาจะไปหาชลิตาอีกครั้งเพื่อคุยเรื่องการหย่า”

“อืม......”

ริมฝีปากแดงของชัชนันท์ยกยิ้มเล็กน้อย และค่อยๆ กดวางสายไป จากนั้นก็เก็บโทรศัพท์กลับเข้าไปในกระเป๋าคลัชสีเงิน

ในดวงตาใส ราวกับมีดวงดาวซ่อนอยู่อย่างนั้น

…… ……

งานเลี้ยงวันเกิดของหทัย จัดจนถึงบ่ายสาม ถึงจะเลิก

หลังจากส่งแขกกลับ ชัชนันท์กับแทนไท ก็ตามวันชัยแล้วก็หทัย กลับไปยังห้องรับแขกตึกหลักของบ้านตระกูลรัตนากรกุล

หลังจากที่พวกเขานั่งลง หทัยก็เริ่มรินน้ำชาให้พวกเขาอย่างเป็นมิตร

มองดูท่าทางที่จอมปลอมของหล่อน ชัชนันท์ก็รังเกียจอยู่ในใจ แต่สีหน้าก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

ส่วนแทนไทก็สงวนระยะห่างอย่างมีมารยาทมาตลอด

“นันท์.....พ่อถามหน่อย ลูกไปรู้จักภรรยาของท่านรองประธานาธิบดีได้ยังไง?” มือสองข้างของวันชัยกุมมือของชัชนันท์ พลางพูด

“เธอเคยไปซื้อตึกของพาราวิหค เลยได้รู้จักกัน” ชัชนันท์บอกไปตามความจริง

“เพราะเรื่องนี้ เลยรู้จักกัน? จากนั้นในระยะเวลาสั้นๆ นี้ ลูกก็เชื่อมสัมพันธ์กับอีกฝ่ายได้ดีขนาดนี้เลย?” วันชัยทำหน้าช็อก เขาคิดว่าความสามารถของลูกสาวคนโตของตน และเกิดไปจากที่ตัวเองคิดไว้มาก

การดำเนินกิจการของบริษัท ต้องการคนแบบนี้

ลูกสาวคนโตคนนี้ จะเก่งมากเกินไปมั้ย?