หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 218

บนหน้าจอโทรศัพท์ เผยให้เห็นข้อความจากหมายเลขที่ไม่คุ้นเคยจะปรากฏขึ้น “ ชัชนันท์ ยัยผู้หญิงชั้นต่ำ ฉันไม่มีทางปล่อยเธอไปอย่างแน่นอน เธอรีบไปตายซะ”

ชัชนันท์แทบไม่ต้องคิดก็รู้ว่าใครเป็นคนส่งข้อความนี้มา

เรื่องที่ไร้สมองแบบนี้ นอกจากมารีญาที่สมองมีแค่ขี้เลื่อย คนอื่นก็คงไม่สามารถทำอะไรแบบนี้ได้หรอก

กชมนอ่านเนื้อหาในข้อความ และใบหน้าก็หม่นลงทันที “นี่ใครกัน? เกินไปหน่อยแล้ว?”

“น่าจะเป็นมารีญาแหละค่ะ น่าจะเพราะว่าเรื่องที่งานเลี้ยง ก็เลยโดนพ่อแม่ดุ เลยมาระบายอารมณ์ที่หนู” ชัชนันท์ยิ้มอย่างขมขื่น

“ผู้หญิงคนนี้จะกำเริบเสิบสานเกินไปหน่อยไหม? นันท์ ครั้งนี้ป้าจะช่วยหนูสั่งสอนเธอเอง” กชมนกล่าวอย่างหนักแน่น

“เรื่องเล็กๆๆ แบบนี้คงไม่ต้องให้ถึงคุณป้าลงมือหรอกค่ะ”ชัชนันท์ตบมือกชมนเบาๆ “วางใจได้เลยค่ะ หนูมีวิธี”

กชมนพยักหน้าอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่ “งั้นก็ได้”

“สวัสดีครับท่านรอง……”

เกิดความวุ่นวายที่หน้าประตูขึ้นอีกครั้ง และก็เป็นเสียงคนใช้พากันทักทายทีละคน

ชัชนันท์ก็มองตามต้นเสียงไป

ยังไม่ทันมีคนเดินออกมา เธอก็รู้สึกได้ถึงความกดดันแล้ว

ไม่นาน รูปร่างของคนคนหนึ่งที่เธอเคยเห็นในทีวีก็ปรากฏตัวขึ้น ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นชายวัยกลางคนแล้ว แต่ว่าก็ยังคงดูหยิ่งผยองมาก

ชุดสูทสีดำกับเสื้อเชิ้ตสีขาวและเนกไทสีดำ มองแวบแรกก็ดูสง่าและน่าดึงดูด เป็นคนแบบที่เธอไม่ถึง

แม้แต่รอยตีนกาบนใบหน้าของเขาก็ยังดูวิเศษ

เขามองชัชนันท์นิ่งๆ หลังจากนั้นก็มองไปที่กชมนด้วยรอยยิ้ม เขาจับจ้องไปที่กชมนตลอดแล้วเดินเข้ามาหาพวกเธอทั้งสองคน

กชมนรีบดึงให้ชัชนันท์ลุกขึ้นทันที แล้วก็กอดแขนของชัชนันท์ไว้อย่างสนิทสนม “สามี ฉันขอแนะนำให้รู้จัก สาวงามคนนี้คือคนที่ฉันเคยเล่าให้คุณฟังไง ชัชนันท์ คุณหนูใหญ่ของรัตนากรกุลกรุ๊ป”

เขายิ้มให้กับชัชนันท์ แต่ว่าความยิ่งใหญ่บนใบหน้าของเขานั้นยังคงไม่สั่นคลอน “สวัสดีครับนันท์ ผมชื่อธนากร เป็นเกียรติมากที่ได้รู้จักคุณ ยินดีต้อนรับที่มาที่บ้านผมนะครับ คิดซะว่าเป็นบ้านตัวเองก็ได้”

ชัชนันท์ยิ้มตอบ ท่าทางดูสง่าผ่าเผย “สวัสดีค่ะ หนูก็เป็นเกียรติอย่างมากเหมือนกันที่ได้รู้จักคุณ”

“เพื่อนของภรรยาผม ก็เหมือนเพื่อนผมเหมือนกัน ต่อไปถ้าเกิดว่ามีธุระอะไรก็พูดได้เลยนะครับ” ธนากรพูด

“ใช่ๆๆๆ นันท์ ต่อไปถ้าเกิดว่ามีเรื่องอะไร แล้วมีแค่สามีของป้าที่ช่วยได้ก็ไปหาเขาได้เลยนะ”กชมนพูดเสริม

“ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณลุงคุณป้า”ชัชนันท์พยักหน้าเบาๆ นายหน้ายังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่สุภาพและสง่า

“แล้วไอ้เจ้ากฤษนั่นแหละ? ไม่ใช่ว่าขึ้นไปซ้อมเต้นอีกแล้วใช่ไหม?”พอพูดถึงธนกฤธ สายตาของธนากรก็ดูเมตตาและอ่อนโยนขึ้นเยอะ

“น่าจะใช่นะ ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เมื่อกี้อยู่กับนันท์ตลอดเลย”กชมนตอบตามความจริง

“ซ้อมเต้นเหรอ?กฤษชอบเต้นมากเลยเหรอคะ”ชัชนันท์ถาม

“อืม ความฝันของเด็กคนนั้นตั้งแต่เด็กคือการได้เป็นไอดอล เดิมทีผมหวังว่าเขาจะเดินตามทางเดียวกับผม แต่เขาไม่ต้องการ ก็ไม่มีทางเลือกเพราะว่าผมมีลูกอยู่แค่คนเดียว ก็เลยปล่อยเขาไป……”น้ำเสียงของธนากรดูหมดหนทาง

จากคำพูดช่วงนี้ และสีหน้าแววตา ชนันท์มองออกว่า สามีภรรยาคู่นี้รักและเอ็นดูอยู่คนเดียวอย่างธนกฤธมากแค่ไหน

โดยทั่วไปแล้ว เป็นไปไม่ได้อย่างยิ่งที่ครอบครัวแบบนี้จะอนุญาตให้ลูกชายเข้าสู่วงการบันเทิง

แต่ว่าพวกเขาไม่เหมือนกัน

“ถ้าอย่างนั้นเขามีบริษัทที่ได้เซ็นสัญญาด้วยไหมคะ?” ชัชนันท์รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที

ธนกฤธแค่มองก็รู้ว่าเป็นคนที่มีอนาคตไกล หน้าตาอย่างเขาถ้าเกิดว่าไปเป็นไอดอลล่ะก็ ต้องดังมากแน่นอน

“ยังเลยครับ ช่วงนี้ผมคิดว่าจะช่วยเขาดูอยู่เหมือนกัน หาบริษัทที่เหมาะสม” ธนากรยิ้มอีกครั้ง

พอได้ยินดังนั้นชัชนันท์ก็รู้สึกดีใจมาก “ถ้าอย่างนั้นมาบริษัทหนูไหมล่ะค่ะ?”

“บริษัทคุณเหรอ? บ้านคุณทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ไม่ใช่เหรอ?”ธนากรเต็มไปด้วยความสงสัย

“คุณรู้จักXเอนเตอร์เทนเมนท์ไหมคะ? หนูคือเจ้าของหลังม่านของ Xเอนเตอร์เทนเมนท์เอง”

“Xเอนเตอร์เทนเมนท์ ผมก็ต้องรู้จักแน่นอนอยู่แล้ว ในระหว่างงานเลี้ยงของรัฐก่อนหน้านี้ นักแสดงหลายคนที่ขึ้นมาแสดงเป็นศิลปินจากบริษัทของคุณ” ธนากรตอบ

“ถ้าอย่างนั้นคุณลุงคิดว่าไงคะ?”

“ก็ได้……งั้นเดี๋ยวคุณลองไปคุยกับกฤษดูก่อน ถ้าเกิดว่าเขายอมไปก็ให้เขาไป” ธนากรตัดสินใจอย่างตรงไปตรงมา

“งั้นก็ตกลง ไม่ต้องห่วงเลยนะคะหนูจะดูแลน้องกฤษเป็นอย่างดี”ชัชนันท์ยิ้มอย่างพอใจ

จากหน้าตาของธนกฤธ บวกกับสถานะของธนากร มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะไม่ได้รับความนิยมในวงการบันเทิง

ถ้าเกิดว่าXเอนเตอร์เทนเมนท์ได้เซ็นสัญญากับคนแบบนี้ ก็เท่ากับว่าได้เซ็นสัญญากับเงินก้อนโต

“ขอบคุณนะนันท์” สีหน้าของกชมนเต็มไปด้วยคำขอบคุณและชื่นชม “ป้านึกไม่ถึงเลยว่า Xเอนเตอร์เทนเมนท์จะเป็นของหนู นันท์ นี่หนูเก่งเกินไปแล้วหรือเปล่า ?”

เธอไม่เคยได้ยินกชนิภพูดเรื่องนี้มาก่อน

ตอนนี้พอมาได้ยินชัชนันท์พูดแบบนี้ เธอก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก ความชื่นชอบในตัวของชัชนันท์ก็มากเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

“คุณป้ากชมน คุณป้าชมเกินไปแล้วค่ะ หนูก็แค่โชคดีเฉยๆXเอนเตอร์เทนเมนท์ถึงได้เติบโตไวขนาดนี้” ชัชนันท์ตอบอย่างนอบน้อม

“ป้าไม่เชื่อหรอกว่าหนูประสบความสำเร็จเพราะความโชคดี แน่นอนว่าเรื่องดวงมันต้องเป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบ แต่ว่ามันมีผลแค่ 30 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นแหละ ส่วนอีก 70 เปอร์เซ็นต์ที่เหลือ มันคือความพยายามและการลงแรงของหนู”กชมนยิ้ม

“นันท์ น่าเสียดายจริงๆ ที่หนูแต่งงานแล้ว ถ้าเกิดว่ายังไม่ได้แต่งงานล่ะก็ ป้าจะให้ธนกฤธของพวกเราไปตามจีบหนูแน่นอน อยากมีลูกสะใภ้แบบหนูจังเลย”กชมนพูดอีกครั้ง

ชัชนันท์เอามือปัดผมที่ปรกลงมาบนใบหน้าอย่างเขินอายไปด้านหลัง “คุณป้าคะ ดูพูดเข้าสิ หนูไม่ได้ดีขนาดนั้นเลยนะคะ?”

“ ดีสิ……”กชมน ยังคงหนักแน่น

“คุยอะไรกันครับ?”ธนกฤธยิ้มและเดินเข้ามาหาพวกเขา

“กฤษ เมื่อกี้พวกเรากำลังคุยเรื่องของลูกอยู่พอดี ลูกรู้จักXเอนเตอร์เทนเมนท์ไหม คิดว่าไง อยากไปที่นั่นไหม?”ธนากรมองธนกฤธอย่างอ่อนโยน

ดวงตาของธนกฤธก็เป็นประกายด้วยความประหลาดใจทันที “พี่นันท์ Xเอนเตอร์เทนเมนท์เป็นของพี่งั้นเหรอ? ก็ต้องอยากไปแล้วสิครับ เพราะว่าความสามารถของXเอนเตอร์เทนเมนท์มันเป็นสิ่งที่ทุกคนรู้อยู่แล้ว”

“งั้นตกลง……ถือว่าตกลงกันตามนี้ พวกเราแอดไลน์กันเถอะ เดี๋ยวฉันจะให้คนไปเตรียมสัญญาแล้วนัดนายมาเซ็น” ชัชนันท์เปิดคิวอาร์โค้ดไลน์ตัวเอง

“โอเคครับ”พอพูดจบธนกฤธก็หยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมา แล้วก็สแกนคิวอาร์โค้ดของชัชนันท์อย่างรวดเร็ว

“ใช่สิ นันท์ ผมไม่อยากให้ตัวตนของกฤษถูกเปิดเผย เพราะกลัวว่าเขาจะต้องเจออันตราย”ธนากรมองชัชนันท์ด้วยสีหน้าที่จริงจังและพูดออกมา

“ฉันรู้แล้วค่ะ เดี๋ยวถึงเวลาฉันจะคิดชื่อศิลปินให้กฤษ แล้วบริษัทก็จะจัดเตรียมตัวตนอื่นมาให้เองค่ะ” ชัชนันท์ตอบอย่างตรงไปตรงมา

………………

พอทานอาหารเย็นเสร็จ ชัชนันท์ก็ขับมาเซราติออกจากคฤหาสน์ท่านรองประธานาธิบดี

ให้ทานข้าวเย็นมื้อเดียว ก็ได้เก็บเกี่ยวหุ้นที่มีศักยภาพในวงการบันเทิง นี่เป็นสิ่งที่ชัชนันท์นึกไม่ถึงเลยจริงๆ

ตอนนี้เธออารมณ์ดีมาก

ตอนที่รถของชัชนันท์ขับไปถึงถนนใกล้บ้านของตัวเอง ก็เห็นรถแลมโบกินีสีชมพูฉูดฉาดจอดอยู่หน้าบ้านของตัวเองจากไกลๆ และคิ้วที่สวยงามของเธอก็ขมวดเข้าหากันทันที

นั่นคืนรถของมารีญา เธอจำได้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว