หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 219

อะไรกัน? แค่ส่งข้อความมาด่ายังไม่พออีกเหรอ

ตอนนี้ต้องมาถึงหน้าบ้านเธอเลยเหรอ？

อารมณ์ดีของเธอหายไปในทันที คิ้วที่สวยงามของเธอก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย และความนุ่มนวลบนใบหน้าของเธอก็หายไปทันที

ชัชนันท์เร่งความเร็ว และมาเซราติสีแดงคํารามไปจนถึงข้างลัมโบร์กินีสีชมพู

และมารีญาก็เดินลงมาจากลัมโบร์กินีทันที

เธอสวมชุดสเวตเตอร์ครอปสีแดงฉูดฉาด ยามค่ำคืน เธอเป็นเหมือนหงส์ดำที่เย่อหยิ่งและผยอง

เธอเดินเข้ามาหน้ารถมาเซราติ แล้วก็ตบฝากระโปรงหน้า “ชัชนันท์ ลงมาเดี๋ยวนี้นะ ！”

ชัชนันท์ขมวดคิ้วอีกครั้งและลงรถไป เผชิญหน้ากับมารีญา

มารีญายกมือขึ้นมาเตรียมจะตบหน้าชัชนันท์

ก่อนตบ ชัชนันท์ว่องไวกว่า เธอหลบแล้วคว้าข้อมืออย่างดุดัน พร้อมกับเอ่ยเตือนอย่างเย็นชา “มารีญา อย่าทำเกินไปให้มากหน่อยเลย”

“ฉันทำเกินไปงั้นเหรอ? ประสาท ระหว่างพวกเราใครกันแน่ที่ทำเกินไป? เพราะว่าแก ฉันถึงต้องได้รับความไม่เป็นธรรมที่งานเลี้ยง กลับบ้านไปก็โดนพ่อด่าอย่างบ้าคลั่ง” มารีญาเพิ่มเสียง จนเส้นเลือดปูดที่คอของเธอ สายตาเต็มไปด้วยความโมโห

ชัชนันท์อดหัวเราะไม่ได้ “ไม่ใช่เพราะว่าเธอรนหาที่ตายเองเหรอ？”

“ที่ฉันจัดการเธอก็เพราะว่าเธอทำให้ฉันเกลียดเองไม่ใช่เหรอ? เธอทำให้ฉันชอบสักนิดหนึ่งไม่ได้เลยเหรอ？”มารีญาพูดฉะฉาน ท่าทางดูชอบธรรม

ดูท่าทางของเธอ ความโกรธในใจของชัชนันท์ที่สั่งสมมาตั้งแต่งานเลี้ยงวันเกิดของหทัยก็เริ่มก่อตัวขึ้นมา

เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมบนโลกใบนี้ถึงได้มีคนที่ประสาทเสียขนาดนี้ด้วย

วินาทีต่อมา มารีญาก็ยกมืออีกข้างขึ้น เตรียมจะตบลงไปบนใบหน้าของชัชนันท์

และชัชนันท์ก็จับมืออีกครั้งหนึ่งของเธออย่างว่องไวอีกครั้ง จากนั้นเขาก็กดเธออย่างแรงกับกระโปรงหน้ารถ ลัมโบร์กินีสีชมพูของเธอ

วินาทีต่อมา เธอก็ใช้มือซ้ายจับมือของมารีญา แล้วก็ชูมือขวาที่ว่างอยู่ขึ้นมา ตบลงไปบนใบหน้าของเธอยังแต่ความปรานี

“เพียะ……”เสียงตบดังขึ้น

ตราประทับสีแดงเพลิงถูกพิมพ์บนหน้าซ้ายของมารีญา แก้มของเธอก็บวมขึ้นมาทันที

“กรี้ด……”มารีญากรีดร้องออกมา สายตาเต็มไปด้วยความสับสน เธอนึกไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าชัชนันท์จะตบเธอ พยายามขัดขืนแต่ก็ไม่มีผลอะไร

แรงของพวกเธอแตกต่างกันมาก

สู้ไปก็ไม่มีประโยชน์ เธอได้ทำได้แค่โวยวายเหมือนคนบ้า “ชัชนันท์！นี่แกกล้าตบฉันงั้นเหรอ? แก……แก……กล้ามากนะ”

“ฉันตบเธอแล้วมันยังไงกันล่ะ？”ชัชนันท์หัวเราะอย่างเย็นชา “มารีญา ฉันจะเตือนอะไรไว้เลยนะ ต่อไปช่วยทำตัวให้มันดีๆ หน่อย อย่าคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปเหมือนเมื่อก่อน……ถ้าเสือไม่แสดงพลัง หรือเห็นว่าฉันเป็นแมวป่วย”

เมื่อก่อนเธอจะยอมให้พวกใช้อำนาจบาตรใหญ่และหยิ่งอย่างมารีญามาโดยตลอด เพราะเห็นแก่หน้าตาของมาวิน งั้นก็เพราะว่าเธอรักมาวิน เขารักอะไรเธอก็ต้องรักด้วย ถึงแม้ว่ามารีญาจะทำเกินไปแค่ไหน เธอก็ได้แต่ยิ้มรับ

แต่ว่าตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

เธอไม่ได้รักมาวินแล้ว และก็ไม่ได้ต้องทำตัวสนิทสนมคนในครอบครัวเขาด้วย เพราะฉะนั้นตบนี้เป็นสิ่งที่เธออยากทำมาตั้งนานแล้ว

หลายวันนี้ เธอรนหาที่ตายมากเกินไปแล้ว

“แก……”มารีญาพูดอะไรไม่ออก

ชัชนันท์ไม่ได้สนใจเธออีกต่อไป ปล่อยมือของเธอแล้วก็เดินกลับไปที่รถของตัวเอง เหยียบคันเร่งขับเข้าคฤหาสน์ไป

มารีญาต้องเสียเปรียบ แล้วก็ไม่สามารถเอาคืนได้ ทำให้เธอรู้สึกโมโหจึงกัดฟันกรอด

เธอเอามือกุมหน้าพร้อมกับกระทืบเท้าอย่างแรงและพูดว่า “ฉันไม่มีทางปล่อยเธออย่างแน่นอน！”

แต่ว่าเสียงรถดังอยู่เต็มหูของชัชนันท์ เธอก็เลยไม่ได้ยินเลยว่ามารีญาพูดอะไร

เธอจะมองไปที่กระจกหลัง และเห็นท่าทางที่บ้าคลั่งของมารีญา

ชัชนันท์เลิกคิ้ว แล้วก็กลับมามีท่าทีที่อ่อนโยนอย่างรวดเร็ว เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหาเบอร์โทรของไดอาน่าที่เคยเมมเอาไว้และโทรออก แล้วก็พูดอย่างอ่อนโยนว่า “ฉันมีเรื่องให้คุณช่วยหน่อย……”

“เรื่องอะไรเหรอ？”ผู้หญิงที่อยู่ปลายสายถามออกมาด้วยภาษาจีนที่ยังพูดไม่คล่องเท่าไหร่นัก

…………

ด้านนอก มารีญากำหมัดแน่นด้วยความโมโห หลังจากด่าชัชนันท์อยู่พักหนึ่งก็ขึ้นรถไป

แล้วก็เหยียบคันเร่งไปตลอดทาง

เปลี่ยนรถให้กลายเป็นจรวด

เพราะว่าไม่มีที่ระบายความโกรธในใจเธอ เธอทำได้เพียงระบายมันทั้งหมดบนรถ

พอขับมาถึงสี่แยกไฟแดง ก็เป็นไฟแดงพอดี มารีญาก็เลยหยุดรอ

“ตู้ดๆๆ……”และในตอนนี้เอง โทรศัพท์ของมารีญาก็สั่น

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าและมองดู

“มารีญาถูกแฉว่าเลียนแบบ” ตัวอักษรไม่กี่ตัว เหมือนหินขนาดใหญ่ที่ทุบเข้ามาบนใบหน้าของเธอ

ทันใดนั้น เธอรู้สึกว่าลูกตาของเธอเริ่มบวม ราวกับว่ามันกำลังจะระเบิด

สมองก็ระเบิดออกมาเหมือนกัน！

และไฟก็เขียว รถด้านหน้าของเธอเริ่มเคลื่อนไปข้างหน้า และรถด้านหลังเริ่มบีบแตรใส่เธอ

ทันใดนั้นเธอก็กลับมารู้สึกตัว ขยับไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว แล้วหาที่จอดเพื่อหยุดรถ

ทันทีหลังจากนั้น เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ และคลิกดูข่าวอย่างรวดเร็ว

สิ่งใดที่ดึงดูดสายตาของเธอก็คือภาพของโพสต์ของดาราฮอลลีวูดยังไดอาน่าในทวิตเตอร์ พร้อมกับข้อความที่เขียนว่า “เครื่องประดับชื่อSunnyเป็นคนออกแบบคือสิ่งที่ฉันชอบมากที่สุด ฉันไม่เคยเบื่อที่จะได้เห็นการเต้นรำของผีเสื้อ ฉันขอบคุณTiffanyอย่างจริงใจที่ยินดีขายสร้อยคอนี้ให้ฉันเพราะฉันเป็นพรีเซนเตอร์

ใต้ข้อความยังมีรูปภาพอีกรูปหนึ่งคือรูปภาพของสร้อยคอระบำผีเสื้อ รวมถึงบัตรที่ออกโดยTiffanyและลายเซ็นของSunny

สร้อยคอในภาพตรงกับสร้อยคอของเธอทุกประการ

มารีญาอ่านลงไปเรื่อยๆ ในบทความเขียนเอาไว้ว่า “มีรายงานว่าเมื่อห้านาทีที่แล้ว ซูเปอร์สตาร์ฮอลลีวูดอย่างไดอาน่าได้โพสต์สร้อยคอรูปผีเสื้อที่ออกแบบโดย Sunnyเอง”

“ไม่นานชาวเน็ตตาไวก็พบว่า สร้อยคอเส้นนี้เหมือนกับที่มารีญา คุณหนูของวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ป โพสต์ลงบน ทวิตเตอร์เมื่อเช้าเป๊ะ……”

“อย่างที่ทุกคนทราบกันดี สร้อยคอที่ออกแบบโดยSunnyนั้นเป็นผลงานที่ร่วมมือกับแบรนด์Tiffany และมันมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในโลก ดังนั้นชาวเน็ตจึงเริ่มพูดคุยกันว่าใครของปลอม…”

“สุดท้าย Tiffanyก็รีทวิตข้อความของทวิตเตอร์ หมายความว่าไม่ต้องเกรงอกเกรงใจ และสามารถคลายข้อสงสัยของทุกคนได้ในทันที แล้วทุกคนก็ได้รู้ว่าสร้อยเส้นที่มารีญาโพสต์ลงไปนั้นเป็นของปลอม”

"มีคนบางคนที่ไม่เปิดเผยตัวตนแจ้งข่าวกับบรรณาธิการว่า วันนี้มารีญาเคยสวมสร้อยเส้นนี้ คุยโวโอ้อวดในงานเลี้ยงของเศรษฐีและคนดัง"

ข้อความทุกย่อหน้าเป็นเหมือนมีด ที่ตัดผ่านความภาคภูมิใจในตนเองของมารีญาอย่างไร้ความปรานี

เธอโดนตบหน้าอย่างแรง

มือที่ถือโทรศัพท์อยู่นานเริ่มสั่นอย่างบ้าคลั่ง เล็บสีแดงเหมือนกำลังจะเจาะเข้าไปในหน้าจอโทรศัพท์มือถือ

“กรี้ด！！！！！！！”เธอกรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่งด้วยความโมโห

อดไม่ได้ที่จะตั้งคำถามว่า นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?

ทำไมอยู่ดีๆ ไดอาน่าถึงได้โพสต์ทวิตเตอร์วันนี้?