หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 240

อีกด้านหนึ่ง มารีญาที่เพิ่งจะทำแผลเสร็จ นอนอยู่บนเตียง เห็นรูปคู่ของธนิดากับชัชนันท์บนทวิตเตอร์แล้ว จึงโมโหขึ้นมาทันที

เธอมั่นใจว่าทั้งหมดนี้ไม่มีทางเรียบง่ายขนาดนั้น และยิ่งมั่นใจว่า ทั้งหมดนี้ชัชนันท์จงใจสร้างภาพลวงตาขึ้นมา เพื่อรักษาหน้าของตัวเองเอาไว้

ส่วนธนิดา ก็รับเงินของชัชนันท์ เธอวินิจฉัยว่าต้องเป็นอย่างนี้แน่ๆ

ดังนั้น จึงรีบโทรไปหาแฮกเกอร์คนนั้น “รีบเข้าไปในระบบสำมะโนประชากร แคปภาพข้อมูลส่วนตัวของธนิดาตั้งแต่แรกเกิดออกมา ปล่อยออกมาให้หมด!”

ฝั่งนั้นจึงรีบตอบกลับมาทันที

หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง มารีญาก็ได้เห็นแอคปล่อยข่าวปลอมเผยแพร่ ภาพแคปหน้าจอระบบข้อมูลสำมะโนประชากรฉบับสมบูรณ์ของธนิดา บนทวิตเตอร์สมใจ

เธอกดเข้าไปในช่องความคิดเห็นด้วยความคาดหวัง ในใจคิดว่า ตอนนี้บรรดาชาวเน็ตต้องได้รู้ความจริงแล้วแน่ๆ

แต่ทว่า กลับไม่เป็นอย่างที่คิด

“ฉันเชื่อแกก็บ้าแล้ว แอคปล่อยข่าวปลอมๆเฮงซวยอย่างแกน่ะ แย่มาก”

“พอสักที ปล่อยข่าวทำลายคนของชัชนันท์ไม่เลิกเลย สมควรตาย”

“นี่ชัชนันท์ไปล่วงเกินคนโรคจิตหรือไง? ถึงได้เอารูปภาพตัดต่อออกมาสร้างข่าวลือไม่หยุดหย่อน คนๆนั้นที่ทำทั้งหมดนี้ออกมา คงมีลูกเป็นกระเทยแน่ๆ”

ทุกคนไม่เพียงไม่เชื่อ แต่กลับยังช่วยชัชนันท์ด่าเธออีก นี่ทำให้มารีญาคิดไม่ถึงจริงๆ

คำพูดที่เชือดเฉือนเหล่านั้น แทบจะทำให้เธอโมโหจนเป็นบ้าอยู่แล้ว

“กรี๊ด!!!!” มารีญาร้องออกมาด้วยความหงุดหงิด โยนมือถือไปที่ด้านข้างอย่างแรง

ความคิดเห็นของมวลชนในตอนนี้โน้มเอียงไปทางชัชนันท์อย่างชัดเจน ต่อให้เธอจะทำอะไรอีก ทุกคนก็คงไม่เชื่อแน่ๆ

เธอโมโหจะตายอยู่แล้ว ทำไมถึงไม่มีใครยอมเชื่อว่าสิ่งที่เธอเปิดโปงออกมาเป็นความจริงล่ะ?

เธอรู้ว่า ต่อไปไม่ว่าเธอจะทำอะไร ความคิดเห็นของมวลชนก็จะไม่เชื่อเธออีกแล้ว

นังชัชนันท์ เล่ห์เหลี่ยมนี้ยอดเยี่ยมเกินไป ทุกคนคงคิดว่าสิ่งที่ได้เห็นได้ยินมาก่อนเป็นความคิดที่ถูกต้องแน่ๆ ระหว่างพวกเขาสามีภรรยาไม่ได้ปัญหาใดๆจริงๆ

ไม่มีใครคิดหรอกว่าจะมีคนเรียกเกียรติของตนเองกลับมา โดยการถ่ายรูปคู่กับเมียน้อยอย่างสนิทสนม

แม้ในมือของเธอ จะมีของสำคัญอยู่ เธอก็ทำได้เพียงมองดูความคิดเห็นที่โดนชัชนันท์ครอบงำเอาไว้เท่านั้น เพราะไม่มีใครยอมเชื่อเธอ

การปะทะกันครั้งนี้ เธอพ่ายแพ้อีกแล้ว

เธอไม่เพียงไม่สามารถทำให้ชัชนันท์ต้องสูญเสียใครไป แต่ยังทำให้บาดแผลบนร่างกายของตนเองยิ่งเจ็บหนักอีกต่างหาก นี่ทำให้เธอโมโหสุดๆ

บนร่างกายที่เจ็บจนทนไม่ไหว ความเดือดดาลในใจของมารีญา ยิ่งเผาไหม้ยิ่งลุกโชน

ความเจ็บปวดพวกนี้ กำลังเตือนเธออยู่ตลอดเวลา เมื่อกี้ที่ตนเองอยู่ในห้องคนไข้ของชัชนันท์ ธนิดาปฏิบัติกับเธอยังไง

“ธนิดา......เธอตายแน่!” มารีญากัดฟัน

..................

อีกด้านหนึ่ง ในห้องคนไข้ของชลิตา หทัยกับชลิตาสองแม่ลูกก็เห็นรูปคู่ของชัชนันท์กับธนิดาในทวิตเตอร์แล้ว รวมไปถึงความคิดเห็นของชาวเน็ตด้วย

เห็นทั้งหมดแล้ว แววตาของทั้งสองคนไม่อยากจะเชื่อ

“ธนิดานั่น เดิมทีก็ไม่น้องสาวของแทนไทอยู่แล้ว นี่เป็นหลักฐานที่น่าเชื่อถือเชียวนะ แต่คิดไม่ถึงว่าชัชนันท์จะใช้วิธีการอย่างนี้ เพื่อรักษาหน้าตาของตนเองเอาไว้” ชลิตาพูดเย้ยหยัน

“ตอนนี้หนูเชื่อลางสังหรณ์ของตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว สามีเธอคนนั้นต้องเป็นแค่ตัวแทนแน่ๆ ไม่งั้น เป็นไปไม่ได้ที่เธอ จะยอมร่วมเฟรมเดียวกับเมียน้อย ถึงขั้นหอมแก้มอีกต่างหาก” ชลิตาสีหน้าท่าทางแน่วแน่ แววตาเต็มไปด้วยแผนการร้าย

หทัยหงุดหงิดใจ “เป็นไปได้ไหมว่า ข้อมูลของมารีญาผิดพลาด? จริงๆแล้วธนิดากับเขาเป็นพี่น้องกัน?”

“เป็นไปไม่ได้ เรื่องนี้ มารีไม่มีทางทำพลาด......แต่ตอนนี้ ไม่ว่าทำผิดหรือทำถูก ล้วนแต่ไม่มีประโยชน์ทั้งนั้น วิธีการนี้ของชัชนันท์ได้ผลเกินไป ภายหลังต่อให้ มีข่าวเสียหายเกี่ยวกับสามีของเธออีกมากเท่าไหร่ ก็คงไม่มีใครเชื่อแล้ว” ชลิตาพูดอย่างเย็นชา

“นังเด็กนี่ เจ้าแผนการจริงๆ” หทัยกัดฟันพูด กำมือแน่น “ทีแรกคิดว่า จะได้เห็นนังเด็กนี่โดนนินทาอยู่ทุกวัน แต่คิดไม่ถึง ว่าจะไม่สมหวัง”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว