หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 53

"พวกแกสองคนยังไม่ยอมรับอีกใช่ไหม? ได้.......ฉันจะไม่เสียเวลากับพวกแก ฉันก็ไม่ได้จะจัดการเรื่องนี้โดยเรื่องในครอบครัวอยู่แล้ว มานี่ รีบส่งตัวคุณหนูตาและคุณนายไปให้ตำรวจ" วันชัยมองไปทางประตูแล้วออกคำสั่ง

ได้ยินแบบนั้น ชลิตาและหทัยก็ยิ่งลนลานเข้าไปใหญ่ สีหน้าซีดขาวจนไม่มีรอยเลือดเลย

"อยู่ที่นี่พวกแกไม่ยอมพูด ไปถึงตรงนั้นก็ต้องมีคนทำให้พวกแกยอมพูดเอง" วันชัยพูดอย่างเหนื่อย คำสุดท้ายที่พูดนั้นเสียงก็แหบแล้ว

"ตาไม่ผิด ทำไมท่านต้องส่งตัวตาให้ตำรวจด้วย? ตายังเป็นคนท้องอยู่นะ" ชลิตารีบลุกขึ้น จับท้องของตัวเองแล้วตะโกน

"ท้องแล้วทำไม? ท้องแล้วก็รับการสอบสวนของตำรวจได้เหมือนกัน!แกควรรู้สึกโชคดีที่ตัวเองท้อง ไม่อย่างนั้นแกจะโดนฉันกระทืบซะตรงนี้เลย" วันชัยตะคอกอีกครั้ง

"ที่รัก มีเรื่องอะไรเราจัดการกันภายในดีกว่า เรื่องน่าอายของครอบครัวไม่ควรให้คนนอกรู้ นี่คุณทำอะไรเนี่ย?" หทัยตะลึง

จากนั้นเธอก็คุกเข่าลงตรงเท้าของวันชัย พนมมือแล้วถูไปถูมาไม่หยุด "ไม่ว่ายังไงพวกเราก็นอนด้วยกันมานานหลายปีแล้ว กฎหมายเองก็เป็นลูกสาวของคุณ เธอยังท้องอยู่เลยนะ ขอร้องละอย่าทำอะไรไปมากกว่านี้เลยได้ไหม?"

"ทุกคนต้องรับผิดชอบต่อการกระทำที่ตัวเองทำลงไป ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นคนท้องรึเปล่า ถึงจะเป็นเธอที่นอนเคียงข้างฉันมานานหลายปีก็เหมือนกัน ฉันจะเตรียมเอกสารการหย่าร้างไว้ให้พร้อม ถึงเวลาเธอมาเซ็นก็พอแล้ว" ความโกรธได้ครอบงำสมองของเขาไปหมดแล้ว

เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากขนาดนั้น ขอแค่สองแม่ลูกคู่นี้ได้รับบทลงโทษที่สาสมเท่านั้น

ในห้องรับแขกหมากระโดดไก่บิน ต่างหน้าแดงอารมณ์เสียกันหมด มีแค่ชัชนันท์ที่ยังนั่งอยู่ข้างๆ อย่างเฉยๆ ไม่พูดอะไรทั้งนั้น

มองดูการท่าทางของสองแม่ลูกนี้แล้ว ชัชนันท์รู้สึกอารมณ์ดีเป็นอย่างมาก

ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้มาวินก็ไม่ได้ช่วยพวกเธอพูดอะไรทั้งนั้น เพียงแค่นั่งมองหน้าของชลิตาอยู่ข้างๆ อย่างโกรธมาก

ดูสายตาของมาวิน ชลิตายิ่งรู้สึกว่าตัวเองถูกลากเข้าไปในหลุมลึกอันสิ้นหวัง เขาเหมือนกำลังมองศัตรู ไม่มีความอ่อนโยนที่เหมือนกับเมื่อก่อนเลยแม้แต่น้อย

ตอนนั้น ทั้งๆ ที่เขาเคยบอกแล้วว่าถึงแม้ว่าจะต้องทรยศคนทั้งโลกก็จะอยู่กับเธอ ตอนนี้ล่ะ?

สัญฐานของผู้ชายไร้ค่าขนาดนี้เลยเหรอ? เขาเปลี่ยนแล้ว !!!เป็นเพราะชัชนันท์ทั้งนั้น

ถ้ามันไม่กลับมา เธอก็จะยังเป็นเจ้าหญิงที่มีความสุขคนนั้น!!!และจะยังมีชีวิตที่สดใสอยู่ต่อไป คอยรับความรักและเอาใจใส่ที่มาวินมีให้กับตัวเองต่อไป

ตอนนี้ เธอต้องทำยังไง จะยอมรับเหรอ? ถ้าไม่ยอมรับแล้วไปถึงที่โรงพัก เธอก็จะแย่เลย ครั้งก่อนตอนที่เข้าไป เธอต้องลำบากมากเลยนะ

และเธอก็จะแต่งงานแล้ว ถ้าเพราะเรื่องพวกนี้แล้วเกิดผลกระทบกับวันแต่งงานจะทำยังไง? ถ้าเกิดไม่สามารถเข้าไปในตระกูลวงศ์ดีประสิทธิ์ได้สำเร็จควรทำยังไง?

ไม่ได้ เธอจะเข้าไปไม่ได้เด็ดขาด!

"ติ๊งตอง......ติ๊งตอง......" เสียงกริ๊งประตูดังขึ้น ในช่วงเวลาที่ตึงเครียดและอึดอัด ดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก

ชัชนันท์เงียบไม่พูดอะไร ลุกขึ้นแล้วเดินไปเปิดประตู

ข้างนอกมีตำรวจยืนอยู่ 6 คน ชัชนันท์รีบพยักหน้าให้พวกเขาอย่างมีมารยาท จากนั้นก็ยื่นมือออกมา "เชิญเข้าค่ะ"

จากนั้น เธอก็พาตำรวจเข้าไปข้างใน

ทันทีที่เห็นตำรวจ ชลิตารีบคุกเข่าลงอีกครั้ง พนมมือแล้วพูดขอร้องวันชัยว่า "หนูยอมรับได้ไหม? อย่าส่งตัวหนูให้ตำรวจเลยนะ ขอร้องล่ะ?"