ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1095

คนพวกนี้ไม่ทันสังเกตว่าดวงตาของเบนม่อนค่อยๆ กลายเป็นสีทองแล้ว ราวกับเสือชีตาร์ที่กำลังออกล่า ดูเจิดจรัสมาก ช่างน่าหลงใหลเหลือเกิน

ถ้าใครสัมผัสกับดวงตาคู่นี้ก็จะถูกมันควบคุมทันที เดิมทีเบนม่อนไม่ได้ชื่อนี้

เขาคือหนึ่งในกลุ่มคนไร้ปรานีที่มีชื่อเสียง จอห์นตาทองคำ

ความสามารถของ จอห์นตาทองคำไม่ใช่แค่การควบคุมยอดมนุษย์เหล่านี้ แต่เป็นการใช้ตาทองคำผสานพลังของยอดมนุษย์พวกนี้ไว้ด้วยกัน แถมยังใช้พลังวิเศษที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาเพิ่มพลังให้คนเหล่านี้อีกระดับ

หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ ขอแค่เขามียอดมนุษย์ที่มากพอ เขาก็สามารถสร้างกองกำลังได้แล้ว!

ที่นี่เป็นแค่จุดแวะของเขาเท่านั้น สถานที่แบบนี้เขายังมีการติดต่ออย่างลับๆ อีกสามที่ แต่ตอนนี้เลือดปีศาจตามาถึงที่แล้ว! ในเมื่อเจอกัน จอห์นก็ไม่มีทางถอยหนีแน่นอน

เลือดปีศาจไม่ใช่คนที่ชอบรอ ระหว่างที่ร่างกายเกร็งและคลายออก เขาก็ได้พุ่งลงมาจากบนต้นไม้ ทำเอาพื้นดินเกิดไปหลุมขนาดใหญ่

หางตาของจอห์นกระตุก แต่ดีที่ประสาทสัมผัสของเขาดีเลิศ ตอนนี้ได้รวบรวมพลังของกองทัพเสร็จแล้ว มีพลังมากพอที่จะต่อกรกับเลือดปีศาจได้

“โห่!”

เลือดปีศาจอ้าปากแล้วคำรามไปทางที่จอห์นอยู่ แต่จอห์นกลับไม่แม้แต่จะมองเขา กระตุกมือเบาๆ เส้นใยสีฟ้าได้เชื่อมต่อคนเหล่านี้ไว้ด้วยกัน จากนั้นยอดมนุษย์เหล่านี้ก็เข้าสู่โหมดบ้าคลั่ง ต่างพากันโจมตีไปที่เลือดปีศาจด้วยดวงตาที่แดงฉาน

ภายใต้การควบคุมของตาทองคำ คนพวกนี้จะแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก ถ้าจะพูดถึงเรื่องข้อเสียก็มีเพียงอย่างเดียวนั่นก็คือมันค่อนข้างเปลืองคน ต่อให้เขาจะกำจัดเลือดปีศาจได้ แต่ยอดมนุษย์พวกนี้ก็จะระเบิดจนตาย จึงค่อนข้างเสียดายแผนการที่ทำเตรียมการในช่วงที่ผ่านมา

“แกไอ้ตัวประหลาด ตายๆ ไปซะ!” พูดจบตาทองคำก็กระตุกเส้นใยสีฟ้าในมือ เหล่ายอดมนุษย์ที่อยู่อีกด้านก็พุ่งเข้าใส่เลือดปีศาจอย่างรวดเร็ว

แน่นอนว่าคนพวกนี้แข็งแกร่งไม่เท่าเลือดปีศาจ ทันทีที่เริ่มก็มีคนหนึ่งถูกเลือดปีศาจซัดจนกระเด็นไปกระแทกกับพื้นอย่างแรง จนทำให้พื้นดินเกิดเป็นรอยร้าวขนาดใหญ่

ด้วยฝีมือระดับเลือดปีศาจ การโจมตีในครั้งนี้ยอดมนุษย์คนนี้ก็มีแต่ตายกับตาย แต่ที่น่าแปลกคือถึงยอดมนุษย์คนนี้จะถูกซัดจนหน้าอกเป็นรู แต่มันกลับฟื้นฟูกลับมาภายใต้แสงสีฟ้านั่น แถมยังคำรามออกมาเสียงดังด้วย จากนั้นก็พุ่งโจมตีออกไปอีกครั้ง และความเร็วก็เหมือนจะเพิ่มขึ้นด้วย!

การโจมตีของเลือดปีศาจนั้นรุนแรงมาก แต่ก็ต้านอีกฝ่ายที่มีจำนวนมากกว่าไม่ได้ หลังจากที่สู้และดิ้นรนไปสักพักก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกพวกยอดมนุษย์กดลงพื้น

“หึ! ตัวประหลาดอะไร ก็ไม่เห็นจะเท่าไหร่เลย!” จอห์นสบถออกมาเบาๆ ครั้งก่อนที่องค์กรถูกลอบโจมตี ทางฝั่งของเขาไม่ทันได้ตั้งตัว ถึงได้เกิดเหตุการณ์ที่อนาถแบบนั้นขึ้น

ตอนนี้เขามีการเตรียมตัวมาก่อน เลือดปีศาจนี่ยังคิดจะแผลงฤทธิ์อีก? ช่างน่าขันสิ้นดี! สิ่งที่น่าขันยิ่งกว่าคือตอนนี้ในองค์กรดันมีคนพูดเรื่องเลือดปีศาจจะเปลี่ยนสี ช่างขันอะไรอย่างนี้!

วันนี้เขาจะทำให้ทุกคนได้เห็นว่าจอห์นแข็งแกร่งแค่ไหน!

กำเส้นใยแล้วจอห์นก็กระตุก ยอดมนุษย์เหล่านี้ก็โจมตีใส่เลือดปีศาจอย่างบ้าคลั่ง แสงมากมายได้เข้าปกคลุมเลือดปีศาจ ทำให้มองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น

จอห์นอดไม่ได้ที่จะแย้มมุมปากขึ้น สะใจ! สะใจจริงๆ เลย!

ภายใต้การโจมตีที่รุนแรงแบบนี้ เลือดปีศาจคงเละไปแล้วมั้ง! พอคิดถึงตรงนี้ จอห์นก็อยากที่จะแหงนหน้าแล้วหัวเราะออกมา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่