ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1032

การจู่โจมอย่างกะทันหันนั่นเย่เทียนนึกไม่ถึง

เขาสังเกตการณ์สังเกตการณ์แล้ว นอกจากโคจิ กาโต้ที่ค่อนข้างมีฝีมือคนนี้ ก็ไม่มีคนอื่นแล้ว เพียงแต่นักฆ่าที่อำพรางฝีมือ จู่โจมอย่างกะทันหันที่เขาคาดไม่ถึงผู้นี้จะเก่งขนาดนี้!

คู่ต่อสู้เลือกเวลาได้เหมาะสมมาก กริชพร้อมลำแสงเย็นเล่มหนึ่งพุ่งไปยังหน้าอกเย่เทียน

ที่สำคัญคือตอนนี้พลังใหม่ของเย่เทียนยังไม่ถูกสร้างขึ้น พลังเก่าหมดลงแล้ว ตอนนี้อยู่ในจุดวิกฤต!

โคจิ กาโต้ใช้ลิ้นเลียริมฝีปากตัวเอง ทันใดนั้นร่างกายตึงเกร็ง วินาทีที่เขารอมาตลอดในที่สุดก็มาถึงแล้ว แค่เพียงบุคคลลึกลับที่อยู่เบื้องหลังเย่เทียนลงมือ เขาจะจัดการกับคู่ต่อสู้ได้ถึงตาย

ความปรารถนาทั้งหมดที่เขาต้องการบรรลุจะเป็นจริงในวันนี้!เป็นช่วงเวลาที่วิเศษจริงๆ!เขาไม่เคยรู้สึกตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อน

ทั้งหมด ล้วนรอปฏิกิริยาของเย่เทียน

แต่ที่ทำให้เขาผิดหวัง คือโอกาสที่นักฆ่าคนนั้นรอคอยกลับพลาดไปโดยสมบูรณ์!

ไม่รู้เย่เทียนเอาแรงมาจากไหน ขึ้นไปหมุนกลางอากาศอย่างน่าประหลาด !การกระทำนี้พูดได้เลยว่าตรงกันข้ามกับหลักฟิสิกส์โดยสิ้นเชิง

แต่ปัญหาคือเรื่องนี้มันเกิดขึ้นแล้ว!

การจู่โจมที่ตั้งใจมากของนักฆ่ากลับเฉียดผ่านหน้าอกเย่เทียนไป!แม้คมกริชจะทิ้งร่องรอยขนาดเท่านิ้วมือไว้บนหน้าอกเย่เทียน แต่สำหรับเย่เทียนนั้นไม่นับว่าเป็นบาดแผลที่อันตรายถึงชีวิต

“พลั่ก!”

เย่เทียนโต้กลับอย่างรวดเร็ว หลังจากหลบการโจมตีของคู่ต่อสู้ เขาก็ปล่อยหมัดกระทบไหล่คู่ต่อสู้ทันที

นักฆ่าคนนี้ชำนาญในการซ่อนตัว พลังการจู่โจมแข็งแกร่ง แต่ร่างกายนั้นไม่กล้าชื่นชมจริงๆ อาจเพราะซ่อนตัวจนละเลยฝึกวิชาทางด้านนี้ ดังนั้นหมัดแข็งแรงของเย่เทียนจึงทำให้กระดูกไหล่เขาแตก!

“แม่งเอ้ย!ไม่ได้เรื่อง!”เห็นฉากนี้ โคจิ กาโต้หน้าเคร่งขรึมราวกับมีน้ำหยดลงมาได้

คาดหวังไว้สูงมาก แต่ตอนนี้ความสิ้นหวังมีมากกว่า เมื่อเห็นฉากนี้ โคจิ กาโต้แทบทรุด ไม่มีนักฆ่าบีบคั้น ยังจะมีใครบีบให้คนเบื้องหลังเย่เทียนปรากฏตัวได้อีก?

หรือจะให้ตนลงมืเอง?แม้ต่อให้มีคนลึกลับคนนั้น และตนจับเย่เทียนได้แล้วยังไง?ไม่แน่อาจมีคนช่วยไปได้!เมื่อถึงตอนนั้นคงเสียเวลาเปล่าไร้ประโยชน์คิดๆแล้วทำให้เขารู้สึกกระวนกระวายใจ

เย่เทียนก็ตกใจเหงื่อไหลพราก แม้ตอนนี้เขามีพลังแข็งแกร่งพอ แต่ถูกกริชแทงทะลุหน้าอกแบบนี้ คงเป็นอันตรายถึงชีวิต!

ที่สำคัญคือคู่ต่อสู้ซ่อนตัวเก่งมาก เขาตั้งตัวไม่ทันเลย!

“ซ่อนตัวได้ดีมาก!”เย่เทียนสูดหายใจเข้าลึกๆ เหมือนประโยคยาวๆในเกม ยึดมั่น หลงระเริงไม่ได้อีกแล้ว!

นักฆ่าเจ็บปวดหน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ สายตาที่มองเย่เทียนเต็มไปด้วยความตกตะลึง จากนั้นหลบฉากตัวไปด้านข้างอย่างฉับพลัน ซ่อนในที่มืดที่ออกมาเมื่อครู่

ถ้าอิงตามระดับเขาเป็นได้แค่ยอดฝีมือระดับดำ แต่เมื่อบวกกับวิชาซ่อนตัวและการต่อสู้ที่ไม่เหมือนใคร เป็นนักฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับฟ้าก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่