โคจิ กาโต้มองไปที่อากิระ ฮิงาชิโนะแวบหนึ่งแล้วไม่สนใจอีก แค่ผู้หญิงคนเดียวก็สู้ไม่ได้ สำหรับเขาคนแบบนี้หมดประโยชน์แล้ว จะเป็นจะตายก็แล้วแต่เขาทำตัวเอง
เป้าหมายของเขาในตอนนี้มีแค่อย่างเดียว นั่นก็คือเย่เทียน!
เพียงแค่จับตัวเย่เทียนได้ ก็จะจัดการเรื่องทุกอย่างได้อย่างสมบูรณ์!
คิดเช่นนั้น เขาก็ยิ้มยกมุมปากอย่างอดไม่ได้ พุ่งตัวไปยังเย่เทียนอย่างฉับพลัน
เย่เทียนหรี่ตาลง โคจิ กาโต้ผู้นี้ถือว่าใช้ได้ พลังที่แสดงออกมาในขณะจู่โจมเพียงพอที่จะแสดงให้เห็น ว่าโคจิ กาโต้นั้นมีประสบการณ์การต่อสู้เป็นอย่างมาก
เผชิญหน้ากับคนประเภทนี้ แม้คู่ต่อสู้อยู่ระดับฟ้าแต่ก็ไม่อาจประมาทเหมือนอยู่ระดับแดนหนึ่งขอบฟ้า
สำหรับยอดฝีมือที่ฝึกฝนการต่อสู้แบบนี้ การต่อสู้แบบข้ามระดับนั้นไม่ใช่เรื่องยาก
แต่ปัญหาคือหรือว่าเขาเย่เทียนอาศัยความดวงดีถึงมีความสามารถขนาดนี้?
แน่นอนว่าไม่ใช่!
เย่เทียนค่อยๆหรี่ตาลง จากนั้นสูดหายใจเข้าลึกๆ ใช้ตัวนักฆ่าเป็นกระสุนปืน โยนไปปะทะกับโคจิ กาโต้ที่พุ่งเข้ามา เพื่อขวางพลังของเขาสักหน่อย
แต่เย่เทียนไร้เดียงสาเกินไป
เผชิญหน้านักฆ่าที่ลอยมาด้วยความเร็ว โคจิ กาโต้ไม่เพียงแต่ไม่หยุด กลับยังเพิ่มความเร็วขึ้น
“ไม่!”นักฆ่าดวงตาหดตัว ตอนนี้เขาน่าเวทนาขั้นสุด แขนทั้งสองข้างขาดฉับพลัน สำหรับเขาตอนนี้แม้แต่มีชีวิตรอดก็เป็นคำขอที่มากเกินควร!
เผชิญหน้ากับโคจิ กาโต้ที่พุ่งมาอย่างกับลิงตัวผู้ เขาเกิดลางสังหรณ์ไม่ดีในใจ
โคจิ กาโต้สายตาเยือกเย็น ขยะแบบนี้ยังกล้ามาต่อรองกับตน ตอนนี้เขาไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว งั้นก็เป็นได้แค่กระสอบทรายของตนแล้วล่ะ!
จากนั้นโคจิ กาโต้ปล่อยหมัดไปบริเวณกระดูกสันหลังของนักฆ่าโดยตรง ไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย
เสียงดังฟังชัดดังขึ้น ค่อนข้างแสบแก้วหูในโกดังที่ว่างเปล่า!
นักฆ่าทำได้แค่ใช้สายตาโกรธแค้นจ้องมองโคจิ กาโต้ จากนั้นคอก็หัก สิ้นลมหายใจ ส่วนร่างของเขากระแทกลงกับพื้นอย่างจัง อีกทั้งกลิ้งไปหลายตลบถึงจะหยุด
“โหดเหี้ยมจริงๆ!”เย่เทียนดวงตาหดตัวทันใด เจ้ากาโต้ผู้นี้เป็นคนที่โหดเหี้ยมจริงๆ!โดยเฉพาะการเคลื่อนไหวที่เป็นระเบียบแบบแผน เป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งมาก!
เย่เทียนไม่กล้าโอ้เอ้แม้แต่น้อย พลังดับเบิ้ลวิ่งเข้าสู่ฝ่ามือตนโดยตรง ยืนขึ้นรับหมัดที่โบกสะบัดมาของโคจิ กาโต้
การเคลื่อนไหวของโคจิ กาโต้ไม่เยิ่นเย้อ ไม่รู้สึกซับซ้อนแม้แต่น้อย นี่ทำให้หมัดของเขาเต็มไปด้วยพลังทำลายล้างในขณะเดียวกัน ความเร็วก็อยู่ในระดับที่เร็วมาก โจมตีในแถวเดียวลงมา เย่เทียนถึงกับรับมือไม่ค่อยอยู่!
อาศัยหนามละเอียดบนถุงมือ แม้ฝ่ามือของเย่เทียนมีพลังดับเบิ้ลป้องกันอยู่ ก็ยังคงมีเลือดไหลออกมา
“จุ๊ๆ คิดไม่ถึงว่าแกก็ใช้ได้เหมือนกัน ดูเหมือนฉันประเมินพลังของแกต่ำไปจริงๆ!”โคจิ กาโต้หรี่ตาลง มองเย่เทียนที่มีสีหน้าระแวดระวังพลางส่ายหน้าไปมา
จู่ๆเย่เทียนก็หัวเราะออกมา แถมหัวเราะอย่างมีความสุขมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่