เย่เทียนลืมตาขึ้นอย่างสะลึมสะลือ จากนั้นเขาก็เห็นนานาโกะปรากฏตรงหน้าตัวเอง อาจเพราะเมื่อครู่มัวแต่คิดว่าจะจัดการนานาโกะยังไงดี จู่ๆเห็นในห้องตัวเองร่างกายของเย่เทียนเย่เทียนเลยเกร็งโดยไม่รู้ตัว
ดีดตัวลุกจากเตียงทันที สีหน้าระแวดระวัง
ท่าทางเช่นนี้ของเขาทำเอาช่ายเหมยเป่าหัวเราะร่าออกมาทันใด
เมื่อเย่เทียนรู้ว่าตนมีปฏิกิริยามากเกินไป ก็หน้าแดงก่ำขึ้นมาทันที:“นี่มันอะไรกัน!”
“ฮ่าๆ นี่คือผลงานชิ้นเอกของฉัน!”ช่ายเหมยเป่าสีหน้าภูมิใจ แล้วดีดนิ้ว ใบหน้าที่แท้จริงของนังงูสาวถูกเปิดเผยตรงหน้าเย่เทียน
เทียบกับเมื่อครู่ นังงูสาวที่แต่งตัวเป็นนานาโกะทำให้รู้สึกเหลือเชื่อมาก
“พลังจิต?”เย่เทียนครุ่งคิดครู่หนึ่ง แล้วมองช่ายเหมยเป่าอย่างฉุกคิดได้พลางพูด
“ถูกต้อง!”ช่ายเหมยเป่าดีดน้ว มองเย่เทียนด้วยสีหน้าภูมืใจ:“จะว่าไปส่วนนี้ก็มีความดีความชอบของคุณเหมือนกัน ตอนแรกฉันไม่คิดว่าพลังจิตสามารถใช้แบบนี้ได้ด้วย!ขอบคุณมาก!”
แม้ตอนนี้เย่เทียนสามารถใช้พลังจิตด้วยสายตได้ แต่ส่วนมากจะใช้แบบลวกๆ แน่นอนว่าไม่อาจเทียบกับมืออาชีพอย่างช่ายเหมยเป่าได้
เพื่อพิสูจน์การใช้พลังจิตอันยอดเยี่ยมของตนช่ายเหมยเป่าจึงดีดนิ้วอีกครั้ง
นังงูสาวกลายเป็นนานาโกะอีกครั้ง ทำให้เย่เทียนฉุกคิดได้ทันที พลังเฉพาะตัว!
อีกทั้งช่ายเหมยเป่าใช้พลังจิตของตนปลอมออกมาเป็นพลังเฉพาะตัวของนานาโกะ และพลังเฉพาะประเภทนี้คือสิ่งที่นานาโกะควรมีอย่างที่เย่เทียนคิดไว้ เก่งเกินไปแล้ว กลับกัน นานาโกะในภาพจำของคนอื่น พลังจิตนี้สามารถเลียนแบบออกมาได้เหมือนนานาโกะในภาพจำของคุณเลยล่ะ!
เรียกได้ว่าเป็นทักษะที่ยอดเยี่ยมมากและใช้งานได้จริง
“ยอมแล้ว!”พูดจบเย่เทียนยกนิ้วโป้งให้ช่ายเหมยเป่า มองเธอด้วยความเลื่อมใส
“ไปกัน!”พูดจบช่ายเหมยเป่าก็เชยคางนังงูสาว
“พวกคุณจะไปไหน?”เย่เทียนถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“คุณไม่รู้หรือไงว่าที่นี่คือสวรรค์ของการช้อปปิ้ง?”ช่ายเหมยเป่ามองเขาอย่างไม่สบอารมณ์
“พวกคุณจะออกไปทั้งแบบนี้?”เย่เทียนชี้ไปที่นังงูสาว เพราะยังไงตอนนี้เธอก็อยู่ในสภาพของนานาโกะ
“คุณลืมความสามารถของฉันไปแล้วหรือไง?”ช่ายเหมยเป่าดีดนิ้วอีกครั้ง นังงูสาวในรูปแบบเดิมเผยออกมา สำหรับเธอเพียงแค่รู้สึกถึงพลังจิตปกคลุมตนเองอยู่ ส่วนบริเวณอื่นไม่พบความไม่เรียบร้อยอะไร
“โอเค!”เย่เทียนยอมแล้ว ผู้หญิงทุกคนบนโลกคงอิจฉาความสามารถนี้ของช่ายเหมยเป่า ใครบ้างไม่ชอบที่ได้ออกจากบ้านอย่างสวยงาม?
“คุณก็มาด้วยสิ พวกเราขาดคนถือของพอดี!”ช่ายเหมยเป่าเดินถึงประตูแล้วหันกลับมาพูด
“ไม่ไป!”
“ไม่ไปจริงๆเหรอ?”ช่ายเหมยเป่ายิ้มมุมปาก แล้วดีดนิ้ว พลังจิตไปอยู่ร่างกายเย่เทียน
เย่เทียนฟึดฟัดในใจ:“เหอะๆ ถือดีจริงๆ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่