ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 107

เย่เทียนพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ราวกับว่ากำลังพูดถึงเรื่องเล็กน้อยธรรมดา

แต่เมื่อคำพูดของเขาเข้าไปในหูของทุกคน พวกเขาก็รู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า

ถึงอย่างไรยิ่งหมิงซวนก็เป็นถึงยอดฝีมือด้านศิลปะการต่อสู้ แม้แต่ในเมืองจินที่เป็นดินแดนที่มีอัจฉริยะซ่อนอยู่ เขาก็ยังเป็นชายหนุ่มผู้โดดเด่นในคนรุ่นเดียวกัน

ทักษะการแพทย์ของคุณเย่เทียนนั้นยอดเยี่ยม ถึงขนาดที่ปรุงยาได้ด้วย ทุกคนล้วนยอมรับว่าคุณนั้นขั้นเทพ

แต่เขาบอกว่าอย่ามาทำให้ตัวเองขายหน้า มันก็เกินไปหน่อย

พูดให้น่าฟังก็คือมีความมั่นใจ แต่พูดตรงๆ นั่นคือความอวดดี!

แม้แต่ยิ่งหมิงซวนที่สุขุมล้ำลึก ในเวลานี้ก็ยังโมโหกับคำพูดของเย่เทียน จ้องมาที่เย่เทียนด้วยสายตาที่ล้ำลึก

ศักยภาพของเขาแข็งแกร่งอย่างหาที่เปรียบมิได้ แม้แต่อาจารย์ของเขายังบอกว่าเขาคืออัจฉริยะจากฟากฟ้า!

แต่ตอนนี้ เย่เทียนกล้าดีอย่างไรมาดูถูกเขา?

“เย่เทียน!”

ฉินโล่หยินสะดุ้งตกใจ เธอไม่คิดว่าเย่เทียนมีความสามารถที่จะเอาชนะยิ่งหมิงซวนได้ เธอแค่คิดว่าเขากำลังขู่ให้กลัว ในใจรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที รีบส่งสายตาให้เย่เทียน

ทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้! ถ้าได้เปรียบก็ว่าไปอย่าง ทำไมถึงยังพูดแบบนี้? ไม่กลัวตายจริงเหรอ?

ฉินเจิ้งขมวดคิ้วจนกลายเป็นขีดสามเส้น

เพียงแต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด เขากลับไม่พูดอะไรเลย แค่จับจ้องไปที่คนสองคนที่อยู่ตรงนั้น

ถ้าหากยิ่งหมิงซวนเล่นไม่ซื่อแม้แต่นิดเดียว เขารับประกันว่าจะออกหน้าทันที เพื่อหยุดยั้งเรื่องตลกฉากนี้

หลินอ้าวเสว่รู้สึกเป็นห่วงเย่เทียนขึ้นมาอย่างน่าประหลาด

แต่สีหน้าท่าทางของผู้คนในที่นี้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก มีเพียงใบหน้าที่นิ่งสงบของเย่เทียน หลังจากพูดจบก็ไม่มีทีท่าที่จะลุกขึ้นด้วยซ้ำ ยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างสง่าผ่าเผย

“คุณยังกล้าดูถูกผมอีกเหรอ?”

สีหน้าของยิ่งหมิงซวนบึ้งตึง แทบจะกัดฟันพูดออกมา

ทันทีที่เสียงของเขาเงียบลง บรรยากาศในนี้ก็ตึงเครียดขึ้นมา ทุกคนรู้ว่ายิ่งหมิงซวนกำลังจะระเบิดอารมณ์!

“ซ้อมมัน ซ้อมเจ้าเด็กนี่ให้ตาย พอกลับบ้านจะได้มีผลงานส่ง”

เยี่ยนจื่อเฉินตะโกนร้องอย่างบ้าระห่ำในใจ ทนเห็นคนอื่นได้ดีไม่ได้ อยากให้เย่เทียนไปตายเดี๋ยวนี้เลย

เมื่อได้ยินคำพูดของเขา เย่เทียนก็ยิ้มและพูดว่า “ผมแค่บอกเล่าความจริงเท่านั้น”

ตอนนี้เขาอยู่ที่ระดับฝึกพลังชั้นสี่ แม้ว่าจะไม่แข็งแกร่งเหมือนในชาติก่อน แต่ก่อนมาถึงขั้นนี้ เขาสามารถเอาชนะนักบู๊ระดับดำด้วยหมัดสามหมัด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงระดับเหลืองชั้นสูงตัวเล็กๆ ที่อยู่ตรงหน้านี้เลย?

“ดีๆๆ ผมอยากดูว่าคุณจะมีวิธีบอกเล่าความจริงอย่างไร คุณลุกขึ้นเถอะ มาต่อสู้กับผมอย่างสง่างาม ให้ผมได้เห็นว่าคุณมีความสามารถอะไร!”

ยิ่งหมิงซวนโกรธจัดจนหัวเราะออกมา พูดคำว่าดีๆๆ ได้เพียงสามคำ

แต่ต่อหน้าทุกคน เขาก็ยังคงสงวนท่าที ไม่ลงมือกับเย่เทียนในทันที

เขาไม่เห็นเย่เทียนอยู่ในสายตา ตั้งแต่ต้นจนจบเขาคิดว่าเย่เทียนแค่คุยโว ถ้าลงมือแบบนี้ มันจะเป็นการกลั่นแกล้งคนที่อ่อนแอกว่า

เย่เทียนลุกขึ้นยืนจริงๆ อย่างไม่มีทีท่าว่าจะกลัวตาย

“เย่เทียน อย่าวู่วาม คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!”

ฉินโล่หยินตะโกนขึ้นมาอย่างเป็นกังวล

น่าเสียดาย เย่เทียนไม่ได้มองเขา เมื่อเผชิญหน้ากับยิ่งหมิงซวน เขาก็ถอนหายใจออกมา

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นผมจะแสดงความสามารถของผมให้คุณดู”

ยิ่งหมิงซวนยิ้มเย้ย แล้วพูดอย่างเย็นชา “เข้ามา ผมต่อให้คุณหนึ่งกระบวนท่า!”

ยังต่อให้ฉันอีกหนึ่งกระบวนท่า?

เย่เทียนส่ายหน้า แล้วหยุดพูดอย่างเด็ดขาด เขายื่นมือออกมาอย่างฉับพลัน คว้าความว่างเปล่าในอากาศ!

ราวกับกำลังคว้าอะไรไว้บางอย่าง เย่เทียนจับนิ้วเป็นรูปมีด แล้ววาดลงกับพื้นโดยตรง!

แคว่ก!

“เพิ่งผ่านไปไม่นาน แต่เขาก็เป็นนักบู๊ระดับดินแล้ว? ก่อนหน้านี้เขาเก็บซ่อนความแข็งแกร่งเอาไว้หรือเพิ่งจะพัฒนาเมื่อไม่นานมานี้?”

เขามองเย่เทียนด้วยความสงสัย คิดว่าเย่เทียนมีความแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ ถ้าให้เขาเข้าร่วมตระกูลจี้ ก็จะ…

เมื่อคิดได้ดังนี้ จี้เจิ้งโก๋ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา

ส่วนสองสาวฉินโล่หยินและจี้เยียนหรัน ก็มองเย่เทียนด้วยแววตาประหลาดใจจนไม่อาจบรรยายออกมาได้

ในขณะนี้ หลินอ้าวเสว่รู้สึกใบ้รับประทาน ต้องทนขมขื่นอย่างเงียบๆ

การดูถูก ผิดหวัง และตำหนิติเตียนที่เธอทำไว้กับเย่เทียน ในเวลานี้ได้สลายหายไป ถูกแทนที่ด้วยความเสียใจแทน

เธอมองสายตาที่จี้เยียนหรันและฉินโล่หยินมองไปทางเย่เทียนออกว่าหมายถึงอะไร

เมื่อก่อนเธอเคยคิดว่าเย่เทียนหลงระเริงอวดดี แม้ว่าเย่เทียนจะมีฐานะเป็นปรมาจารย์ปรุงยา แต่ในใจเธอก็ไม่ได้เกิดความปั่นป่วนมากมายอะไร

แต่ตอนนี้ ความสามารถที่เย่เทียนแสดงออกมาได้พิสูจน์แล้วว่าสิ่งที่เขาพูดก่อนหน้านี้เช่น “ให้ตระกูลเย่มาขอร้องเขากลับไป” หรือ “ตระกูลเยี่ยนไม่มีอะไรเลย” มันไม่ใช่เรื่องโกหก

ในฐานะนักบู๊ระดับดิน เขามีคุณสมบัติที่จะดูถูกสิ่งเหล่านี้!

ถ้าตอนนั้นเธอปฏิบัติกับเย่เทียนเหมือนเมื่อสี่ปีก่อน คนที่ยืนอยู่ข้างเย่เทียนในตอนนี้ มันควรจะเป็นเธอ!”

“ตอนนี้ คุณยังคิดจะท้าทายผมอีกไหม?”

เสียงของเย่เทียนเหมือนส่งมาจากเก้าวันข้างหน้าอันไกลโพ้น

เปรี๊ยะ!

ยิ่งหมิงซวนทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ใบหน้าซีดเผือดอย่างที่สุด

สิ่งยึดเหนี่ยวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาถูกเย่เทียนทุบแตกเป็นชิ้นๆ ด้วยทักษะดุจเทพ!

ถ้าเย่เทียนต้องการฆ่าเขา เขาคงตายอย่างสมบูรณ์ไปตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว!

จนกระทั่งตอนนี้ ยิ่งหมิงซวนถึงตระหนักว่า เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่เทียนตัวเองก็เป็นเหมือนตัวตลก เป็นแค่เรื่องตลกตั้งแต่ต้นจนจบ!