ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1077

สรุปบท บทที่ 1077 ความโกรธของสันตะปาปา: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่

สรุปตอน บทที่ 1077 ความโกรธของสันตะปาปา – จากเรื่อง ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ โดย Light-Knight

ตอน บทที่ 1077 ความโกรธของสันตะปาปา ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ โดยนักเขียน Light-Knight เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

เมื่อเทียบกับมนุษย์หมาป่าที่เพิ่งรอดจากความตายมานั้น ทางสันตะปาปากลับเกิดแผ่นดินไหวขึ้นครั้งใหญ่

ครูเสด สันตะปาปาเป็นพลังที่แข็งแกร่งที่สุดในมือของสันตะปาปา ถือเป็นตัวแทนของสมเด็จพระสันตะปาปาเลย! แต่ครั้งนี้หน่วยย่อยหน่วยหนึ่งของครูเสด สันตะปาปากลับตายยกทีม นี่ถือเป็นการตบหน้าสมเด็จพระสันตะปาปากันเห็นๆ!

แถมหน่วยย่อยหน่วยนี้ยังไม่ใช่หน่วย เพราะในนั้นมีอัลฟองโซลูกชายของประธานผู้พิพากษาอยู่ด้วย!

หัวหน้าใหญ่ที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าประธานผู้พิพากษาด้วยร่างกายที่สั่นเครือไม่กล้าขยับเขยื้อน

ถึงเขาจะเป็นหนึ่งในสามหัวหน้าใหญ่ของครูเสด สันตะปาปา ในสายตาของคนทั่วไปนั้นถือว่าไม่มีใครกล้าดูหมิ่นแล้ว แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าท่านประธานผู้พิพากษานั้นแค่โบกมือก็สลายไปแล้ว!

ส่วนอัลฟอนโซเป็นลูกชายที่ท่านผู้พิพากษารักที่สุด เป็นแก้วตาดวงใจของท่านประธานผู้พิพากษา มีความสำคัญและบทบาทต่อประธานผู้พิพากษามากเป็นพิเศษ!

แต่คนสำคัญระดับนี้กลับมาตายในหน้าที่ซะได้!

ประธานผู้พิพากษาไม่พูดอะไรเลย และการเลือกที่จะเงียบแบบนี้มันก็ทำให้ทั้งโบสถ์ตกอยู่ท่ามกลางบรรยากาศที่กดดัน แม้แต่เปลวไฟจากเทียนที่ถูกจุดไว้ยังอ่อนลงบ้างเลย ราวกับไม่กล้าส่องแสงที่แสบตาออกมา

ประธานผู้พิพากษาขยับแล้ว หัวใจของทุกคนสั่นไหว

“ทำไมถึงมีแค่ศพของอัลฟองโซ?” น้ำเสียงของประธานผู้พิพากษาค่อนข้างเรียบเฉย ไม่ได้ดูโกรธเกรี้ยวเหมือนที่ทุกคนคิดเลย แต่ทุกคนก็สามารถรับรู้ได้ถึงความโกรธที่ถูกอดกลั้นเอาไว้

“เรียนท่านประธานผู้พิพากษา คนอื่นๆ ถูกนำไปไว้ที่ วิหารวิญญาณบริสุทธิ์แล้วครับ!” หน้าฝากของหัวหน้าใหญ่อานูบีเกิดมีเหงื่อเย็นไหลออกมาทันที เพราะเขาไม่รู้ว่าคำพูดไหนจะทำให้พลังที่ถูกกดเอาไว้จะระเบิดออกมา!

“วิหารวิญญาณบริสุทธิ์?” ประธานผู้พิพากษาพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ชอบใจ จากนั้นก็ยื่นมือไปลูบที่ใบหน้าของอันฟองโซเบาๆ “สำหรับคนที่ล้มเหลวไม่คู่ควรที่จะได้เข้าไปอยู่ในวิหารวิญญาณบริสุทธิ์ นี่พวกคุณลืมเรื่องนี้ไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?”

รูม่านตาของอานูบีหดเล็กลงทันที การที่ไม่ได้เข้าไปใน วิหารวิญญาณบริสุทธิ์ก็เท่ากับว่าดัฟเฟลกับลูกน้องของเขาในครูเสด สันตะปาปาได้ถูกลบชื่อออกไป! นี่ถือเป็นการลงโทษที่หนักที่สุดสำหรับพวกเขาเลย! เป็นโทษที่แม้แต่ตายแล้วก็ไม่สามารถอยู่อย่างสงบได้!

ต้องเข้าใจก่อนว่าพวกดัฟเฟลนั้นถูกปลูกฝังว่าสันตะปาปาเป็นทุกอย่างในชีวิตมาตั้งแต่เด็กแล้ว สำหรับพวกเขาสันตะปาปาก็คือทุกอย่างในชีวิต! รวมถึงสมาชิกทุกคนในครูเสด สันตะปาปาก็มีแนวคิดแบบนี้เช่นกัน

แต่ถ้าดัฟเฟลถูกลบชื่อออก พวกเขาก็จะกลายเป็นวิญญาณเร่ร่อนทันที!

คนที่เป็นหัวหน้าของพวกเขาอย่างอานูบีจึงมิอาจยืนดูให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ แต่ถ้าขาคัดค้านจะมีผลอะไรตามมา? จะทำให้ท่านประธานผู้พิพากษาโกรธเกรี้ยวขึ้นมารึเปล่านะ?

มันเป็นสิ่งที่ไม่มีใครรู้ เขาเอาแต่ไตร่ตรองเรื่องนี้อยู่ในใจ แต่เขาก็ยังไม่ได้ถามออกไป!

“แล้วพวกค้างคาวบ้าบอนั่นล่ะ?”

ร่างกายของ อานูบีสะดุ้งไปทีหนึ่ง สุดท้ายก็เป็นความกลัวในใจที่เป็นฝ่ายชนะ เขาไม่มีความกล้ามากพอที่จะถามมันออกไป! และตอนนี้เขาก็ได้รู้ว่าอนาคตของเขาได้จบสิ้นไปแล้ว ช่างเป็นเรื่องที่น่าเจ็บปวด แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น

ตายตอนนี้กับตายทีหลัง เขาเลือกที่จะตายทีหลัง

“แวมไพร์พวกนั้นบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก ถ้าไม่ใช่เพราะผู้ฝึกตนตะวันออกที่ปรากฏตัวอย่างกะทันหัน เรื่องมันก็คงไม่เลวร้ายถึงขั้นนี้ครับ…..”

“หึ!” ประธานผู้พิพากษาส่งเสียงฮึดฮัดอย่างแรง อานูบีรู้สึกราวกับกำลังถูกมือที่มองไม่เห็นบีบหัวใจของตนอยู่ ทำให้เขาต้องเงยหน้าแล้วมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าที่ตื่นตระหนก

ยังคงยิ้มออกมาอย่างนั้น โดยไม่ได้สนใจคำพูดของแฟลิกส์ แต่กกลับโบกมือ แล้วแสงศักดิ์สิทธิ์ที่เข้มข้นยิ่งกว่าเดิมก็เข้ามาปกคลุมพวกเขาที่เป็นสมาชิกของครูเสด สันตะปาปาเอาไว้

ภายใต้การชำระล้างของแสงศักดิ์สิทธิ์ ความแข็งแกร่งของทุกคนก็ได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

นี่เป็นโอกาสในการฝึกตนที่ไม่ได้มีมาบ่อยๆ ทุกคนต่างรีบจัดท่วงท่าของตัวเองให้เรียบร้อย หลับตา แล้วดูดซับแสงศักดิ์สิทธิ์อย่างเต็มที่

“แฟลิกส์ แผนการนั้นต่างก็สำคัญกับคุณและผมมาก!” สมเด็จพระสันตะปาปาถอนหายใจออกมา ในครั้งนี้ รอยยิ้มที่เมตตาบนใบหน้าของเขาได้หายไปแล้ว หันมาแล้วมองแฟลิกส์ อย่างเรียบเฉยไปทีหนึ่ง “ถึงจะเกิดปัญหากับอัลฟองโซนิดหน่อย แต่ถ้าเราได้อ่านหนังสือเล่มนั้นอย่างถ่องแท้ พวกเราก็ยังมีโอกาส!”

“มันเป็นแค่ตำนานเท่านั้น! ผมไม่เชื่อ!” แฟลิกส์ ขมวดคิ้วอย่างแรง สุดท้ายก็ส่ายหน้า

สมเด็จพระสันตะปาปาหันมองอัลฟองโซ แล้วสายตาก็เป็นประกาย “นางฟ้าก็เป็นแค่ตำนานเหมือนกัน!”

“การชุมนุมของยอดมนุษย์กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว การที่จะสามารถปลดผนึกหนังสือตะวันออกลึกลับเล่มนั้นได้รึเปล่ามันก็ขึ้นอยู่กับการเคลื่อนไหวในครั้งนี้แล้ว!” สมเด็จพระสันตะปาปาพูดจบก็เอามือไขว้หลังแล้วเดินออกไปด้านนอก “แฟลิกส์ เก็บความโกรธเกรี้ยวในใจของคุณไว้ เมื่อไหร่ก็ตามที่ผมทำสำเร็จ เผ่าพันธุ์ในความมืดทั้งหมดจะต้องชดใช้ให้อัลฟองโซแน่นอน ผมรับรอง!”

“จะให้ปล่อยผ่านไปอย่างนี้เหรอครับ?”

“ยังมีไอ้หนูคนหนึ่งหนีไปได้ไม่ใช่รึไง! หึหึ คุณไปจัดการเองเลย! หวังว่ามันจะพอทำให้คุณสบายใจขึ้นมาบ้าง!” พูดจบร่างกายของสมเด็จพระสันตะปาปาก็ค่อยๆ หายไป

แฟลิกส์ แสดงแววตาที่เยือกเย็นออกมา ค่อยๆ ยื่นมือซ้ายที่เต็มไปด้วยแหวนเพชรออกมา หลังจากที่จ้องมองอยู่นานเขาก็ได้กำหมัดอย่างแรง แล้วมองไปข้างหน้าอย่างโกรธเกรี้ยว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่