เย่เทียนรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าแรงที่จู่โจมลงมานั้นเพิ่มขึ้นไม่หยุด ทำให้เขาอดไม่ได้ต้องยิ้มแหย ๆ ขึ้นที่มุมปาก ให้ตายเถอะ ไอ้หมอนี่มันแข็งแกร่งขึ้นมาอีกแล้ว
ถึงแม้เมื่อครู่นี้เย่เทียนน่าจะกระแทกใส่ออนนีฮานตอนที่กำลังดิ้นรนต้านรับอยู่นั้น แต่ในทันทีนั้นฝ่ามือขวาของออนนีฮานระเบิดกระแสที่ให้ความรู้สึกที่น่าตกใจออกมา เย่เทียนจึงได้อดกลั้นไว้
ต่อจากนั้นที่ฝ่ามือของออนนีฮานเริ่มมีเปลวไฟสีทองสุกปลั่งลุกไหม้ขึ้น มองดูที่เปลวไฟ จิตเตือนระวังภัยเกิดขึ้นกับเย่เทียน
การจู่โจมหยุดลงในที่สุด ในเวลนี้ออนนีฮานกลายเป็นเหมือนปีศาจเลือด ไม่ใช่ ดูท่าทีแกร่งกล้ากว่าปีศาจเลือดอีก ปีกที่อยู่หลังของเขาในขณะนั้นได้กลายเป็นสองคู่ บนปีกก็ยังเป็นเกล็ดสีดำแดงซ้อนทับกันละเอียดยิบเหมือนกัน
ในมือขวาของเขาเป็นเปลวไฟสีทองที่เผาไหม้อยู่ ส่วนมืออีกข้างถือกระบี่ยาวสีแดงเพลิง
กระบี่ยาวเล่มนี้ควบแน่นมาจากกระแสเลือด สร้างความรู้สึกอึดอัดให้กับเย่เทียนเป็นอย่างมาก ที่สำคัญที่สุดคือนัยน์ตาทั้งคู่ของออนนีฮานดูเป็นแนวตั้งสีแดงคล้ำเข้ม เวลาจ้องสาดมาที่ตัวทำเอาสะดุ้งจนหัวใจหยุดเต้นไปวูบ
น่าประหลาดมาก ความรู้สึกประหลาดใจอย่างที่สุดหลุดลอยออกมาจากในใจ ทำให้เขาดูหนักแน่น
ออนนีฮาน ไม่ใช่ ตอนนี้ต้องเรียกว่าปีศาจเลือดยังไม่มีทีท่าจู่โจม เอาแต่หายใจฟืดฟาดจ้องเขม็งที่เย่เทียน
“แก...ตาย!”
ในที่สุดปีศาจเลือดขยับตัว ทว่าการแปรรูปเป็นปีศาจเลือดอีกครั้งหนึ่งนี้ไม่เหมือนครั้งที่ผ่านมา เสียงของเขาแสดงชัดว่าเขายังมีสติสัมปชัญญะเหลืออยู่บ้าง แต่ตัวทั้งตัวไม่มีความเป็นตัวเองของออนนีฮาน
เจ้าตัวประหลาด!
เย่เทียนพึมพำอยู่ในใจ เขาตัดสินใจลองดูกับปีศาจเลือดที่มีหมัดเพลิงสีทองที่กำลังเผชิญหน้าด้วยอยู่นี้
“ปึง!”
คิ้วขอวเย่เทียนย่นขึ้นมาในบัดดล พอได้ปะทะหมัดเข้ากับปีศาจเลือดแล้ว สิ่งที่เกิดจากความรู้สึกของวิญญาณที่ถูกเผาไหม้ทำให้เขาเกือบร้องออกมา!
ทั้งสองจู่โจมเข้าปะทะกันแล้วก็แยกจากกัน เย่เทียนที่ถอยออกมาแล้วก็รีบตรวจดูหมัดของตัวเอง ไม่เห็นมีรอยไหม้ใด ๆ แต่ที่ชัดเจนคือความเจ็บแสบสุดซึ้งที่รู้สึกได้เป็นของตัวเองไม่ผิดแน่!
นี่เป็นการบ่งชี้ว่าเปลวเพลิงทองประหลาดนี้จู่โจมเข้าถึงวิญญาณของคนเลยหรือ?
เย่เทียนก็ไม่สามารถรู้ได้แน่ชัด แต่ที่เขารู้ได้แน่ว่าอานุภาพของไม้ตายนี้แม้ปีศาจเลือดจะใช้ได้อย่างคงที่ก็ต้องสิ้นเปลืองพลังมาก มิฉะนั้นเขาก็ต้องใช้เพลิงเปลวทองนี้จู่โจมใส่ต่อเนื่องซึ่งเย่เทียนก็คงไม่สามารถต้านรับตรง ๆ ได้!
การคาดเดาของเย่เทียนถูกต้องชัดเจน ปีศาจเลือดในขณะที่ใช้เพลิงเปลวทองนี้ก็จะมีผลแว้งกัดจากเปลวทอง ด้วยเพราะตัวเขาเองเป็นผีดูดเลือด ฉะนั้นเปลวเพลิงทองที่เกิดขึ้นล้วนเป็นจากลายเส้นเปลวไฟสีทองบนฝ่ามือ!
ตอนนี้ที่ปะทะฝ่ามือกับเย่เทียนก็ได้รับความเจ็บปวดถึงขั้ววิญญาณด้วยเหมือนกัน ทำเอาเขาอัดอั้นใจแทบคลั่งไปด้วย!
แต่ยังดีที่มืออีกข้างที่ถือกระบี่อยู่ไม่เกิดปัญหาเดียวกันนี้ ปีศาจเลือดใช้ความได้เปรียบในความเร็ว พากระบี่ในมือพุ่งแทงเข้าใส่ช่วงอกของเย่เทียน
เย่เทียนพลิกฝ่ามือกลับ กระบวนฝ่ามือกวาดสับป้องฟาดที่ฝึกอยู่หลายวันนี้ยังพูดไม่ได้ว่าถึงขั้นสมบูรณ์ แต่ก็เข้าถึงพื้นฐานแล้ว อานุภาพของกระบวนวิชานี้เป็นที่พอใจเย่เทียนอยู่มาก เผชิญกับการจู่โจมของปีศาจเลือดนี้ เขาก็จึงได้เริ่มเอาออกมาใช้รับมือ
“ผัวะ!”
กระบี่ยาวนั้นฟาดฟันเข้าใส่พลังจากฝ่ามือของเย่เทียน เวลานี้ถึงแม้เขาสามารถปล่อยพลังให้ออกไปจากตัวได้ แต่อานุภาพของพลังในลักษณะนั้นจะลดลง นั่นไม่ใช่ผลที่เย่เทียนต้องการ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่