ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1146

เฉินหวั่นชิงขมวดคิ้วเล็กน้อย หลี่ฮวนหยุน? เขาคู่ควรเหรอ!

ขณะนี้เธอเข้าใจแล้วว่างานเลี้ยงเพื่อธุรกิจวันนี้เป็นหลุมพรางของหลี่ฮวนหยุน! เธอรู้ว่าตระกูลหลี่มีสถานะในเมืองเอก แต่เธอไม่เคยคิดว่าผู้ประกอบการเหล่านี้เต็มใจที่จะเป็นเครื่องมือของหลี่ฮวนหยุน!

สิ่งสำคัญที่สุดคือเธอไม่สามารถสะบัดก้นแล้วจากไปได้ ถ้าเป็นเช่นนั้น ไม่ว่าจะเป็นนักข่าวที่อยู่ข้างนอก หรือเหล่านักธุรกิจที่มีชื่อเสียงที่อยู่ตรงหน้า พวกเขาจะโจมตีบริษัทแซ่เฉินทันที!

หลี่ฮวนหยุน คุณโหดเหี้ยมมาก!

กำลังพูดถึงใครคนหนึ่งอยู่ แล้วบุคคลนั้นก็บังเอิญมาพอดี

“ประธานเฉิน วันนี้บริษัทแซ่เฉินของพวกเราจะต้องได้ออเดอร์ใหญ่อย่างแน่นอน และผมก็เชื่อว่าบริษัทแซ่เฉินสามารถตอบสนองความต้องการของทุกท่านได้อย่างเต็มที่” หลังจากเดินเข้ามาถึง หลี่ฮวนหยุนก็กล่าวทันที แล้วมอบแชมเปญให้เฉินหวั่นชิงหนึ่งแก้ว

เซี่ยจวิ้นหัว ที่อยู่ด้านข้างเริ่มพูดประเด็นสำคัญ “ประธานเฉิน คุณทำให้พวกเรารู้สึกอิจฉาจริง ๆ! มีคนที่ความสามารถอย่างฮวนหยุนคอยช่วยบริหาร บริษัทแซ่เฉินจะต้องพัฒนาเติบโตยิ่งขึ้นอย่างแน่นอน!”

“ถูกต้อง! มีคุณชายหลี่ ทำให้พวกเรารู้สึกวางใจ!”

“วันนี้ควรที่จะเฉลิมฉลอง พวกเรามาดื่มด้วยกันเถอะ!”

ชายวัยกลางคนหลายคนที่อยู่ข้าง ๆ ต่างเห็นด้วย

“ขออภัยด้วย ฉันไม่ค่อยสบาย ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน”

นี่เป็นความอัปยศอย่างใหญ่หลวง เฉินหวั่นชิงอดทนต่อความโกรธ แล้วเดินออกไป

เย่เทียนเดินตามอยู่ข้างหลังด้วยรอยยิ้ม

“คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ! เห็นคนอื่นรังแกฉัน คุณยังดีใจขนาดนี้?” เฉินหวั่นชิงบ่นเบา ๆ

“วางใจเถอะ ละครดี ๆ ยังอยู่ข้างหลัง!” เย่เทียนปลอบเธอ และยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำ

การจากไปของเฉินหวั่นชิงไม่ได้ทำให้งานเลี้ยงจืดชืด อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้มารวมตัวกันที่นี่เพราะหลี่ฮวนหยุน ขอเพียงเขามีความสุข คนเหล่านี้ก็ไม่สนใจอะไร

“เจ้าหนู ผู้รู้สถานการณ์ คือผู้มีสติปัญญาเป็นเลิศ เฉินหวั่นชิงให้เงินคุณเท่าไหร่? ผมจะให้คุณสองเท่า ขอเพียงแค่คุณใส่สิ่งนี้ลงไปในแก้วเหล้าของเธอ”

หลี่ฮวนหยุนสะบัดเม็ดยาสีแดงเล็ก ๆ ที่อยู่ในมือด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ

“ผมรู้ว่าคุณต่อสู้เก่งมาก แต่ถึงแม้คุณจะต่อสู้เก่งขนาดไหน ก็ไม่สามารถเปลี่ยนความจริงที่ว่าคุณเป็นคนจนได้! เพียงแค่คุณใส่ยานี้ลงไปในแก้วเหล้าของเธอ คุณก็จะได้เงินหลายล้าน คุณคิดดูสิว่ามันง่ายขนาดไหน?”

เย่เทียนรู้ว่าเขาเป็นคนบ้าระห่ำ แต่ไม่คิดว่าหลี่ฮวนหยุนจะบ้าระห่ำมากขนาดนี้

เขาคิดว่าตนเองสามารถควบคุมทุกอย่างได้?

การติดสินบนตนเองเพื่อทำร้ายภรรยาตนเอง ความคิดอัจฉริยะแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปสามารถคิดได้

“คุณพูดแบบนั้น ทำให้ผมรู้สึกหวั่นไหวแล้ว!” เย่เทียนแตะจมูกและหัวเราะเบา ๆ

“วางใจเถอะ ผมเป็นคนใจกว้าง ขอเพียงแค่คุณทำตามที่ผมบอก เรื่องในอดีตก็เลิกแล้วต่อกัน!”

“ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องขอบคุณ คุณชายหลี่!”

หลี่ฮวนหยุนยิ้มกว้างขึ้น แต่ขณะที่เขายื่นมือออกไป เย่เทียนก็เอ่ยปาก

“แต่ผมไม่ต้องการ!”

มือที่ยื่นออกมาของหลี่ฮวนหยุนนิ่งอยู่กลางอากาศ ดวงตาของเขาเคร่งขรึม “หลอกผมเหรอ? คุณแน่มาก!”

เฉินหวั่นชิงเดินออกมาจากห้องน้ำ เห็นแผ่นหลังที่เดินจากไปของหลี่ฮวนหยุน ทำให้เธอรู้สึกมีลางร้าย “พวกเรากลับก่อนดีไหม?”

“คุณเป็นถึงประธานของบริษัทแซ่เฉิน! คุณจะให้คนที่ไม่มีแม้แต่ตำแหน่งกดได้อย่างไร!” เย่เทียนเดินไปข้างหน้า จัดเสื้อผ้าของเธอด้วยความอ่อนโยน แล้วพาเธอเดินกลับเข้าไปในงานเลี้ยงด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

……

หลี่ฮวนหยุนที่อยู่ในห้องส่วนตัวบนชั้นสอง ยิ่งคิดเขายิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น จากนั้นเขาก็ขว้างแก้วเหล้าที่อยู่ในมือลงบนพื้นอย่างแรง

“คุณชายหลี่ ใครทำให้คุณโกรธขนาดนี้?” สวีย่าเพิ่งเดินเข้าไปและเห็นภาพนี้

“ครับ!”

เย่เทียนเดินออกไปอย่างสงบภายใต้สายตาแปลก ๆ ของทุกคน และเขาไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย เพียงแต่เมื่อเดินผ่านแฟนสาวของหลี่ฮวนหยุน เย่เทียนดูเหมือนจะสะดุดอะไรบางอย่าง

“อุ๊ย! คุณไม่มีตาเหรอ? รีบไสหัวออกไป!”

แฟนสาวของหลี่ฮวนหยุนจ้องเย่เทียนด้วยความรังเกียจ สะบัดเสื้อผ้าที่เย่เทียนสัมผัส ราวกับว่าหลังจากถูกเย่เทียนสัมผัสแล้วเสื้อผ้านั้นก็จะสกปรก

“ช่างมันเถอะ”

หลี่ฮวนหยุนเดินไปยืนอยู่ข้างแฟนสาว “อย่าไปถือสาคนชั้นต่ำ! ถ้าคุณไม่ชอบชุดนี้ พวกเราซื้อใหม่ก็สิ้นเรื่อง?”

ทุกคนต่างมองเย่เทียนด้วยสายตาเหยียดหยามมากยิ่งขึ้น เฉินหวั่นชิงอยากจะเรียกเย่เทียนหลายครั้ง แต่เมื่อนึกถึงคำเตือนของเย่เทียนแล้ว เธอเลือกที่จะเชื่อใจเขา

ตอนที่เดินไปถึงประตู เย่เทียนถูกพนักงานบริการสองคนขวางทางเอาไว้

“เชิญไปกับพวกเราทางนี้!”

เย่เทียนเลิกคิ้ว ถึงแม้ทั้งสองจะแต่งตัวเป็นพนักงานบริการ แต่ร่างกายของพวกเขาแสดงเจตนาฆ่าออกมาบางเบา นอกจากนี้ ร่างกายของพวกเขาทั้งสองแข็งแกร่งและพลังมั่นคง ราวกับว่าพวกเขาเป็นนักบู๊!

พวกเขาน่าจะเป็นคนของหลี่ฮวนหยุน?

ภายใต้การนำของทั้งสองคน เย่เทียนมาถึงป่าหลังห้องจัดเลี้ยง

“พวกคุณสองคนพาผมมาที่นี่ คงไม่คิดที่จะมาส่งผมจริง ๆใช่ไหม?”

“เรื่องส่งนั้นต้องส่งอย่างแน่นอน!”

“ถูกต้อง! พวกเราเป็นคนมีเมตตามาก จะส่งคุณไปลงนรก!” ทั้งสองคนพูดเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย และแสดงเจตนาฆ่าออกมา

“มีคนมากมายพูดแบบนี้กับผม แต่พวกคุณไม่มีคุณสมบัติ!” เย่เทียนส่ายศรีษะ แล้วเริ่มโจมตี