ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1146

เฉินหวั่นชิงขมวดคิ้วเล็กน้อย หลี่ฮวนหยุน? เขาคู่ควรเหรอ!

ขณะนี้เธอเข้าใจแล้วว่างานเลี้ยงเพื่อธุรกิจวันนี้เป็นหลุมพรางของหลี่ฮวนหยุน! เธอรู้ว่าตระกูลหลี่มีสถานะในเมืองเอก แต่เธอไม่เคยคิดว่าผู้ประกอบการเหล่านี้เต็มใจที่จะเป็นเครื่องมือของหลี่ฮวนหยุน!

สิ่งสำคัญที่สุดคือเธอไม่สามารถสะบัดก้นแล้วจากไปได้ ถ้าเป็นเช่นนั้น ไม่ว่าจะเป็นนักข่าวที่อยู่ข้างนอก หรือเหล่านักธุรกิจที่มีชื่อเสียงที่อยู่ตรงหน้า พวกเขาจะโจมตีบริษัทแซ่เฉินทันที!

หลี่ฮวนหยุน คุณโหดเหี้ยมมาก!

กำลังพูดถึงใครคนหนึ่งอยู่ แล้วบุคคลนั้นก็บังเอิญมาพอดี

“ประธานเฉิน วันนี้บริษัทแซ่เฉินของพวกเราจะต้องได้ออเดอร์ใหญ่อย่างแน่นอน และผมก็เชื่อว่าบริษัทแซ่เฉินสามารถตอบสนองความต้องการของทุกท่านได้อย่างเต็มที่” หลังจากเดินเข้ามาถึง หลี่ฮวนหยุนก็กล่าวทันที แล้วมอบแชมเปญให้เฉินหวั่นชิงหนึ่งแก้ว

เซี่ยจวิ้นหัว ที่อยู่ด้านข้างเริ่มพูดประเด็นสำคัญ “ประธานเฉิน คุณทำให้พวกเรารู้สึกอิจฉาจริง ๆ! มีคนที่ความสามารถอย่างฮวนหยุนคอยช่วยบริหาร บริษัทแซ่เฉินจะต้องพัฒนาเติบโตยิ่งขึ้นอย่างแน่นอน!”

“ถูกต้อง! มีคุณชายหลี่ ทำให้พวกเรารู้สึกวางใจ!”

“วันนี้ควรที่จะเฉลิมฉลอง พวกเรามาดื่มด้วยกันเถอะ!”

ชายวัยกลางคนหลายคนที่อยู่ข้าง ๆ ต่างเห็นด้วย

“ขออภัยด้วย ฉันไม่ค่อยสบาย ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน”

นี่เป็นความอัปยศอย่างใหญ่หลวง เฉินหวั่นชิงอดทนต่อความโกรธ แล้วเดินออกไป

เย่เทียนเดินตามอยู่ข้างหลังด้วยรอยยิ้ม

“คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ! เห็นคนอื่นรังแกฉัน คุณยังดีใจขนาดนี้?” เฉินหวั่นชิงบ่นเบา ๆ

“วางใจเถอะ ละครดี ๆ ยังอยู่ข้างหลัง!” เย่เทียนปลอบเธอ และยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำ

การจากไปของเฉินหวั่นชิงไม่ได้ทำให้งานเลี้ยงจืดชืด อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้มารวมตัวกันที่นี่เพราะหลี่ฮวนหยุน ขอเพียงเขามีความสุข คนเหล่านี้ก็ไม่สนใจอะไร

“เจ้าหนู ผู้รู้สถานการณ์ คือผู้มีสติปัญญาเป็นเลิศ เฉินหวั่นชิงให้เงินคุณเท่าไหร่? ผมจะให้คุณสองเท่า ขอเพียงแค่คุณใส่สิ่งนี้ลงไปในแก้วเหล้าของเธอ”

หลี่ฮวนหยุนสะบัดเม็ดยาสีแดงเล็ก ๆ ที่อยู่ในมือด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ

“ผมรู้ว่าคุณต่อสู้เก่งมาก แต่ถึงแม้คุณจะต่อสู้เก่งขนาดไหน ก็ไม่สามารถเปลี่ยนความจริงที่ว่าคุณเป็นคนจนได้! เพียงแค่คุณใส่ยานี้ลงไปในแก้วเหล้าของเธอ คุณก็จะได้เงินหลายล้าน คุณคิดดูสิว่ามันง่ายขนาดไหน?”

เย่เทียนรู้ว่าเขาเป็นคนบ้าระห่ำ แต่ไม่คิดว่าหลี่ฮวนหยุนจะบ้าระห่ำมากขนาดนี้

เขาคิดว่าตนเองสามารถควบคุมทุกอย่างได้?

การติดสินบนตนเองเพื่อทำร้ายภรรยาตนเอง ความคิดอัจฉริยะแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปสามารถคิดได้

“คุณพูดแบบนั้น ทำให้ผมรู้สึกหวั่นไหวแล้ว!” เย่เทียนแตะจมูกและหัวเราะเบา ๆ

“วางใจเถอะ ผมเป็นคนใจกว้าง ขอเพียงแค่คุณทำตามที่ผมบอก เรื่องในอดีตก็เลิกแล้วต่อกัน!”

“ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องขอบคุณ คุณชายหลี่!”

หลี่ฮวนหยุนยิ้มกว้างขึ้น แต่ขณะที่เขายื่นมือออกไป เย่เทียนก็เอ่ยปาก

“แต่ผมไม่ต้องการ!”

มือที่ยื่นออกมาของหลี่ฮวนหยุนนิ่งอยู่กลางอากาศ ดวงตาของเขาเคร่งขรึม “หลอกผมเหรอ? คุณแน่มาก!”

เฉินหวั่นชิงเดินออกมาจากห้องน้ำ เห็นแผ่นหลังที่เดินจากไปของหลี่ฮวนหยุน ทำให้เธอรู้สึกมีลางร้าย “พวกเรากลับก่อนดีไหม?”

“คุณเป็นถึงประธานของบริษัทแซ่เฉิน! คุณจะให้คนที่ไม่มีแม้แต่ตำแหน่งกดได้อย่างไร!” เย่เทียนเดินไปข้างหน้า จัดเสื้อผ้าของเธอด้วยความอ่อนโยน แล้วพาเธอเดินกลับเข้าไปในงานเลี้ยงด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

……

หลี่ฮวนหยุนที่อยู่ในห้องส่วนตัวบนชั้นสอง ยิ่งคิดเขายิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น จากนั้นเขาก็ขว้างแก้วเหล้าที่อยู่ในมือลงบนพื้นอย่างแรง

“คุณชายหลี่ ใครทำให้คุณโกรธขนาดนี้?” สวีย่าเพิ่งเดินเข้าไปและเห็นภาพนี้