ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1180

เมื่อถูกติงซานก่วนยั่วยุ จ้าวเหวินหลงกลับใจเย็นอย่างน่าเหลือเชื่อ

“ฮ่าฮ่า! เยี่ยม! ใจแข็งดี! สมเป็นลูกผู้ชายดี!”

จ้าวเหวินหลงหัวเราะออกมาเสียงดัง “แต่ไม่ว่ายังไงผู้หญิงของแกก็ฆ่าลูกพี่ของเราไป ฉันจำเป็นต้องมีคำตอบให้พวกลูกน้องแกก็อย่าทำให้ฉันลำบากเลย!”

“เรื่องไร้สาระพูดมากไปจะมีประโยชน์อะไร! หลีกไป!”

เย่เทียนส่ายหน้า จากนั้นก็จับมือของฟู่เซิ่งหนาน แล้วเตรียมที่จะเดินออกไปอย่างสง่าผ่าเผย

รูม่านตาของจ้าวเหวินหลงหดเล็กลง

เห็นได้ชัดว่าตอนนี้เย่เทียนพนันว่าเขาไม่กล้ายิง! ถ้าเกิดเขาไม่ยิงจริง ต่อไปตำแหน่งหัวหน้าแก๊งของเขาคงไม่มั่นคงแน่

มันเป็นภาพที่เขาไม่อยากให้เกิดขึ้น

“ในเมื่อแกรนหาที่ตาย งั้นฉันจะสงเคราะห์ให้!”

จ้าวเหวินหลงเหนี่ยวไกในทันที

แต่ในจังหวะที่เขาเหนี่ยวไก สายตาของเขาก็พร่ามัว แค่หรี่ตาลงเล็กน้อย และไม่ได้ทำให้ตื่นตัวขึ้นมาเลย

แต่นอกจากเขาแล้วคนอื่นต่างก็ช็อกไปตามๆ กัน

ปืนของเขาดันไปยิงใส่ติงซานก่วน! แถมติงซานก่วนก็นึกไม่ถึงว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

“จ้าวเหวินหลง ไอ้บัดซบ!”

“จัดการพวกมันเลย!”

“จ้าวเหวินหลงร่วมมือกับคนนอก อยากกำจัดเฮียสาม นี่พวก พวกนายตาบอดไปแล้วรึไง?”

เสียงตะโกนหลายครั้งได้ดึงสติของ จ้าวเหวินหลงกลับมา พอเห็นติงซานก่วนที่ล้มอยู่บนพื้นโดยถูกยิงที่แขน จ้าวเหวินหลงก็ถึงกับงงไปเลย

“เกิดอะไรขึ้น? ทั้งๆ ที่ฉันยิงมันนี่!”

ประหลาด ทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้มันประหลาดเกินไปแล้ว จ้าวเหวินหลงมั่นใจว่าตัวเองยิงไปที่เย่เทียน แต่กลับกลายเป็นติงซานก่วนที่ยืนอยู่ข้างๆ ถูกยิงแทน!

ใครจะช่วยเล่าให้เขาฟังหน่อยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!

แต่น่าเสียดาย ไม่มีใครเล่าให้เขาฟังหรอก

เย่เทียนพูดได้คำเดียวว่า วิธีการของผมคุณไม่มีทางนึกถึงหรอก!

ล้อเล่นน่ะ สำหรับผู้แข็งแกร่งแดนระดับดินอาวุธสงครามก็ไม่สามารถข่มขู่เอาชีวิตของพวกเขาได้แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงแดนพลังผนึกจินตันอย่างเย่เทียนเลย

เมื่อกี้เย่เทียนแค่ใช้พลังจิตรบกวน จ้าวเหวินหลงนิดหน่อยเท่านั้น

ทำให้จังหวะที่เขาลั่นไกหันไปทางติงซานก่วน ถึงได้เกิดเหตุการณ์อย่างที่เห็น

สำหรับคนเหล่านี้แล้ว เย่เทียนไม่ได้รู้สึกดีด้วย และไม่อยากจะฆ่าขนาดนั้น มองดูทั้งสองฝ่ายเข้ากัดกัน เย่เทียนก็ได้ดึงฟู่เซิ่งหนานจากไป

แต่พอเดินออกจากร้านหยก จ้าวเทียนฉีก็ปรากฏตัว

ข้างๆ เขามีบอดี้การ์ดใส่สูทยืนอยู่สี่ห้าสิบคน นั่นจึงทำให้เย่เทียนถึงกับขมวดคิ้วทำหน้าไม่สบอารมณ์

ฟู่เซิ่งหนานพิจารณาจ้าวเทียนฉี บวกกับการแสดงออกของเย่เทียน มุมปากก็ยิ้มอย่างไม่ชอบใจ ช่างดูเหมือนผัวเมียที่เข้าขากันจริงๆ

“พี่เทียน!”

จ้าวเทียนฉีน้ำเสียงค่อนข้างร้อนใจ “พอเห็นคุณไม่เป็นอะไรก็ดีมากแล้ว! พอรู้ว่าคุณถุกล้อมผมก็รีบพาคนมาทันที โชคดีที่มาทัน!”

เหมือนมันจะไม่ได้เป็นเหมือนที่เย่เทียนคิดไว้

เมื่อคืนเขาได้ทำลายวรยุทธของหลี่หมิงเทา แถมเขายังดูออกว่าหลี่หมิงเทาดูไม่เหมือนบอดี้การ์ดทั่วไป แต่กลับเหมือนพวกลูกผู้ดีมากกว่า!

ถ้าจะพูดให้แรงหน่อย ตระกูลจ้าวไม่น่าจะโมโหใส่เย่เทียนเพราะบอดี้การ์ดแค่คนเดียวหรอก มันไม่ปกติ!

“รบกวน คุณชายจ้าวแล้ว” เย่เทียนพูดด้วยสีหน้าที่อ่อนโยน อย่างน้อยท่าทางที่จ้าวเทียนฉีหายใจหอบก็เป็นของจริง แววตาก็เปี่ยมด้วยความซื่อตรง