ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1211

“ไม่ต้องลังเล ฉันเต็มใจที่จะกลายเป็นคนพิษ! ขอเพียงฉันมีพลังที่จะแก้แค้น!” หลี่ฮวนหยุนพูดอย่างเด็ดขาด

“แม้ว่าฉันหลี่ฮวนหยุนจะเป็นแค่อันธพาล แต่ฉันก็รู้จักคำว่าภักดีและความชอบธรรม ฉันหลี่ฮวนหยุนชอบผู้หญิงก็จริง แต่ไม่เคยทำอะไรผิดต่อผู้มีพระคุณ” หลี่ฮวนหยุนกระแทกศีรษะลงกับพื้นอย่างแรง

“จากนี้ไป คุณคืออาจารย์ของฉัน แม้ว่าคุณจะไม่ยอมรับก็ตาม แต่ในใจฉัน คุณใช่!”

ตามฐานะของหลี่ฮวนหยุนต้องรู้เรื่องเกี่ยวกับนักบู๊ ถึงแม้ในตอนนั้นตระกูลหลี่จะมีอำนาจยิ่งใหญ่มาก เขาก็ยังไม่สามารถกลายเป็นนักบู๊

นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาตกต่ำ

จนกระทั่งหลังจากตระกูลหลี่ถูกทำลายล้างเขาจึงเข้าใจพลังที่แท้จริงคืออะไร!

ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่ได้มาโดยไม่ต้องลำบาก

จะบอกว่าเขาเกลียดเย่เทียนหรือไม่? เกลียดแน่นอน!

หากไม่มีเย่เทียน บางทีเขาอาจจะไม่ต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้ แต่คนที่ลงมือจัดการกลับไม่ใช่เย่เทียน แต่เป็นคนที่เขาเคยคิดว่าเป็นพันธมิตร การทรยศแบบนี้มันมากกว่าความเกลียดชังที่มีต่อเย่เทียน!

นั่นเป็นเหตุผลมากมายที่เขาพูด

เย่เทียนส่ายหัว “ขึ้นไปบนภูเขาก่อน ถึงตอนนั้นฉันต้องการวัสดุจำนวนมาก และมันจะลำบากมาก”

หลังจากเย่เทียนพูดจบก็หยุดเดิน และหันกลับมามองเขาด้วยสายตาซับซ้อน “ก่อนที่ยังไม่เริ่มต้น ถ้านายมีคนที่นายอยากพบ หรือมีเรื่องที่อยากทำ หลังจากลงจากเขาแล้วฉันจะพานายไปที่นั่น”

“ไม่เช่นนั้นฉันก็รับประกันไม่ได้ว่าในอนาคตนายจะมีความกล้าที่จะทำมันอีกไหม”

หลังจากที่เย่เทียนพูดจบก็จากไปทันที ในขณะที่หลี่ฮวนหยุนเดินตามหลังเขาอย่างเงียบๆ

ในที่สุดความเงียบนี้ก็หายไปเมื่อเขาเห็นศพของคนตระกูลหลี่

หลี่ฮวนหยุนคุกเข่าต่อหน้าศพนายท่านแก่ของตระกูลหลี่และร้องไห้เสียงดัง เห็นผู้อื่นมีอำนาจก็เข้าประจบ หมดอำนาจก็ถูกคนทำเย็นชานี่คือสัจธรรมของโลกมนุษย์

เย่เทียนไม่ได้รบกวนเขา แต่ไปที่สถารเก็บศพซึ่งเป็นสถานที่เก็บศพของคนสำนักหมื่นลี้ เหล่านั้น

“ศพของคนพวกนี้แปลกมาก เห็นได้ชัดว่าตายนานแล้ว แต่ไม่มีร่องรอยการเน่าเปื่อย”

“และยังมีของเหลวที่ไม่รู้จักไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง เพราะสิ่งนี้มีพิษสูง และในขณะนี้พวกเรายังไม่มีวิธีที่ดีในการจัดการ”

“นี่คงเป็นผลของพิษหวายสวรรค์” เย่เทียนพยักหน้า จากนั้นสังเกตอย่างละเอียดถี่ถ้วน และเก็บเลือดจำนวนมากก่อนที่จะยอมหยุด

“นายพลเฝิงได้สั่งการทุกอย่างที่นี่ให้คุณดูแล บอกตามตรง ตอนนี้พวกเราดูแล้วเป็นกังวลใจมาก มีพี่น้องหลายคนเป็นเพราะไม่ระวังไปสัมผัสกับยาพิษ”

“โอ้? พาฉันไปดู!”

ผู้ที่รับผิดชอบพูดมากขนาดนี้เป็นเพราะเขาต้องการให้เย่เทียนคิดหาวิธี เขารู้ตัวตนที่แท้จริงของเย่เทียนคือนักกลั่นยาในสายตาของเขา นักกลั่นยาดำรงอยู่เหมือนเทพเจ้า

มีเพียงเย่เทียนเท่านั้นที่สามารถบรรเทาความเจ็บปวดของพี่น้องตัวเอง

เพียงแต่ว่าพวกเขาพึ่งออกเดินทางก็ได้ยินเสียงตะโกนดังลั่น “หยุดเดี๋ยวนี้นะ! แกกำลังทำอะไร!”

ควันออกมาจากห้องโถงไว้ทุกข์ของตระกูลหลี่ จากนั้นหลี่ฮวนหยุนก็ถูกควบคุมตัวมาอยู่ตรงหน้าเย่เทียน

“ปล่อยเขาเถอะ!” เย่เทียนโบกมือ แต่มีสายตาที่เย็นชา “คุณจะไม่คิดจะอธิบายหน่อยเหรอ?”

“ฉันอยากนำศพนายท่านแก่ฝั่งดินอย่างสงบ” หลี่ฮวนหยุนพูดด้วยเสียงเบา จากนั้นก็เงียบ

เย่เทียนทำได้เพียงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ “ช่างมันเถอะ ในเมื่อเผาไปแล้ว! ฉันมียา มอบหมายงานให้พี่น้องเราเผาศพที่นี่ให้หมด”

หลังจากสั่งการเสร็จเย่เทียนก็หยุดชะงักชั่วคราว “พยายามแยกศพของทุกคน ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็เป็นคนมีสถานะเช่นกัน”

“ตกลง! ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกเรา!” หัวหน้าทีมรับยา ในแววตาเปล่งประกายด้วยความเปี่ยมสุข เอามือตบที่หน้าอกแสดงการตอบรับอย่างรวดเร็ว

“ขอบคุณ!”