ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1210

ในป่ามีเงามืดกะพริบและหายไป และด้านหลังเย่เทียนมีดาบวิญญาณแดงกระบี่เรืองแสงกระจายออกมา และพุ่งตรงไปที่เงามืดนั้น

“อ๊ะ?”

มีเสียงเบาๆแว่วมา จากนั้นเงาสีดำก็ถูกแสงกระบี่กลืนหายไปในทันที

แต่เย่เทียนหยุดการไล่ล่า นี่ไม่ใช่ร่างกาย แต่เป็นศพที่กลั่นออกมาอย่างพิถีพิถันเพื่อให้เป็นร่างกายที่มีพิษ!

ถ้าจะพูดตามตรงของเล่นนี้ก็นี่คือร่างศพที่มีพิษร้ายแรง! หลังจากตายไปแล้วถูกหลี่ซือใช้วิชาลับกลั่นออกมา และกลายเป็นหุ่นเชิด

แต่อย่าดูถูกหุ่นเชิดแบบนี้ ไม่เพียงแต่สามารถใช้เป็นหูและตาของหลี่ซือเท่านั้น แต่ยังใช้เป็นระเบิดพลีชีพได้ด้วย นำพิษไปปนเปื้อนในร่างกายของคู่ต่อสู้

พิษชนิดนี้แม้แต่เย่เทียนยังต้านยาก

เมื่อกี้นี้ดาบวิญญาณแดงมีเลือดปนเปื้อนหลายหยด ซึ่งทำให้เขารู้สึกแสบร้อนเล็กน้อย!

กระบี่เรืองแสงบนดาบวิญญาณแดง ดูเหมือนจะไม่เสถียร

เย่เทียนรีบหยิบยาเม็ดสีเขียวออกมา แล้วโยนไปที่ดาบวิญญาณแดง)

กระบี่เรืองแสงบนดาบวิญญาณแดงระเบิดในทันที ทำให้เม็ดยาแตกกระจายเป็นผุยผงโดยตรง และมันก็อยู่ในผงแป้งหมุนไปมาสองสามรอบอย่างสบาย ก่อนที่จะฟื้นตัวเต็มที่

เย่เทียนยืนอยู่บริเวณรอบนอกของร่างมีพิษที่ระเบิด พยายามรวบรวมเศษซากของร่างมีพิษ

มีอาการแสบร้อนที่ปลายนิ้ว เจ็บปวดเหมือนถูกทิ่มแทง

“นี่คือ?”

ดวงตาของเย่เทียนหรี่ลงโดยไม่ตั้งใจ “พิษหวายสวรรค์?”

“พิษโบราณที่เก่าแก่แบบนี้ยังมีแพร่หลายอยู่อีกหรือ? ไม่! นี่มันคงจะได้รับการปรับปรุงเป็นพิเศษ ไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถสร้างให้เป็นร่างกายที่เป็นพิษได้!” เย่เทียนรู้สึกตกใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ท้ายที่สุดเพราะความรู้เกี่ยวกับยาเม็ดที่เขาเรียนรู้นั้นเอนเอียงไปในทิศทางการบำเพ็ญ

ดังนั้นข้างต้นจึงมีบันทึกเกี่ยวกับหวายสวรรค์

นี่เป็นยาพิษที่หายากมาก คนธรรมดาทั่วไปแม้หากพบเจอก็จะคิดว่ามันเป็นเถาวัลย์ธรรมดา แต่พิษของหวายสวรรค์เมื่อมีบาดแผลก็ติดเชื้อตายได้ทันที แม้กระทั่งแดนพลังผนึกจินตันในขณะที่ไม่ได้ตั้งตัวเมื่อดูดซับหวายสวรรค์มากไปจะทำเซลล์ตาย และพิษก็จะกระจายไปทั่วร่างกาย!

ในเวลานั้นถึงแม้จะเป็นเทพจริงๆก็ไร้พลังที่จะหวนคืนสู่ท้องฟ้า

อย่างไรก็ตามหวายสวรรค์เป็นพิษพิเศษที่ดำรงอยู่ในสมัยโบราณแต่ในปัจจุบันมันหายากมาก คาดว่าหลี่ซือพบพิษพิเศษสายพันธุ์นี้ จากนั้นแล้วจึงบ่มเพาะหวายสวรรค์ชนิดใหม่อย่างพิถีพิถันและก็คือพิษหวายสวรรค์ในปัจจุบัน

จากมุมมองนี้ ชื่อเสียงของชายผู้นี้ในฐานะราชาแห่งพิษมันก็สมเหตุสมผล

“น่าเสียดายที่มันไม่ทรงพลังเท่ากับพิษหวายสวรรค์โบราณ!” เย่เทียนปรบมือ และปัดฝุ่นในมือออกโดยตรง

“ฟ่อ!”

และเมื่อเขารู้สึกอารมณ์ผ่อนคลายที่สุด จู่ๆใบไผ่ก็ปลิวลงมาจากใบไม้ข้างๆ และปาดบริเวณคอของเขาโดยตรง

“ฮึ่ม!”

เย่เทียนพูดอย่างเย็นชา “ยังแอบดูอยู่ในที่ลับอีกเหรอ? กล้าหาญมาก!”

หลังจากที่เย่เทียนพูดจบ ดาบวิญญาณแดงในมือของเขาได้สับใบไผ่ออกเป็นชิ้นๆ แต่นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น

พิษจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในป่า และพุ่งเข้าหาเย่เทียนเรื่อยๆ

ต้องขอบอกว่า หลี่ซือคนนี้มีทักษะความสามารถจริงๆ

เมื่อมีความสามารถในการควบคุมนกและสัตว์มีพิษทำให้เขาได้เปรียบอย่างมากเมื่ออยู่ในป่า หากไม่ใช่เพราะเย่เทียนแข็งแกร่งเกินไปไม่แน่อาจจะเข้าทางของเขาจริงๆ!

“ฉันอยากจะดูว่าแกมีเท่าไหร่!”

เย่เทียนขมวดคิ้ว แสงสีทองพุ่งออกมาจากร่างกายของเขา จากนั้นชี่ทิพย์ก็ปะทุออกมา กวาดล้างพิษที่อยู่รอบๆออกไปทันที จากนั้นก็เผ่นและกระโดดเข้าไปในป่าลึก

“ติ๊ง!”

ดาบวิญญาณแดงนั้นเร็วกว่า แต่การโจมตีของมันถูกขัดขวางเอาไว้ได้

แต่ความล่าช้าดังกล่าวทำให้เย่เทียนค้นพบฝ่ายตรงข้าม!

ตอนนี้ต้นไม้บางส่วนเริ่มแห้ง แม้ว่าเขาจะกำจัดสารพิษที่นี่ไปแล้ว แต่ก็เป็นเพียงการแก้ปัญหาชั่วคราว ในอีก 3-5 ปีข้างหน้า ที่แห่งนี้จะเป็นสถานที่ที่มีพิษร้ายแรง

เย่เทียนส่ายหัว แล้วลงไปที่ตีนเขา

ในเวลานี้หลี่ฮวนหยุนกำลังนั่งอยู่บนพื้นด้วยท่าทางเหม่อลอย และข้างๆเขาคือศพของน้องเจ็ดและชายที่แข็งแกร่งคนอื่นๆก็ไม่เห็นร่องรอย

“ฉันรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่ใช่คุณ!”

ทันใดนั้นหลี่ฮวนหยุนก็พูดขึ้น

เย่เทียนไม่รู้ว่าจะเอาอะไรมาเปรียบเทียบ พูดตามตรง เขาแสดงความเห็นใจต่อสิ่งที่เกิดขึ้นกับหลี่ฮวนหยุน แต่ก่อนหน้านี้เรื่องผิดใจกันระหว่างทั้งสองฝ่ายกำหนดไว้ว่าพวกเขาไม่สามารถเป็นเพื่อนกันได้

“ฉันรู้ว่าคุณเก่งกาจมาก ฉันอยากแก้แค้น!”

หลังจากพูดจบหลี่ฮวนหยุนดูเหมือนจะมีความมุ่งมั่นอย่างมาก ยืนขึ้นเดินไปหาเย่เทียนและคุกเข่าลงบนพื้น!

“ทำไมฉันถึงต้องสอนนาย?”

เย่เทียนส่ายหัว “นายไปเถอะ บางทีการแบกรับความแค้นและความเกลียดชังอาจทำให้นายมีชีวิตที่ดีขึ้น!”

“ไม่! ไม่มีตระกูลหลี่แล้ว เมื่อกี้คุณคงได้เห็นแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น ในตอนนี้ฉันมีชีวิตอยู่ต่อไปจะมีประโยชน์อะไร? มีชีวิตเหมือนเศษสวะ ฉันยอมตายดีกว่า!” หลี่ฮวนหยุนกำหมัดไว้แน่น

“ฉันรู้ว่าฉันเคยทำเรื่องผิดกับคุณ แต่ไม่มีฉันคนอื่นก็ต้องทำเช่นนี้!”

หลี่ฮวนหยุนจ้องมองดวงตาเย่เทียน “ตอนนี้ในสายตาของคนอื่นฉันก็เหมือนแมลงเหม็นตัวหนึ่ง และเสียงกรีดร้องของวิญญาณตระกูลหลี่กับความแค้นมันก้องอยู่ในหูของฉัน ฉันไม่สามารถล้มเลิกการแก้แค้นได้!”

“ได้โปรด ช่วยฉันด้วย!”

หลังจากพูดจบหลี่ฮวนหยุนก็กำลังจะก้มกราบ!

เย่เทียนถอนหายใจ และโบกมือ ร่างกายของหลี่ฮวนหยุนดูเหมือนจะหยุดนิ่ง ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ไม่สามารถก้มลงได้อีกต่อไป!

“ฉันมีวิธีที่จะให้พลังนายล้างแค้นได้อย่างรวดเร็ว แต่นายมีโอกาสตายได้มาก! แม้ว่านายจะไม่ตาย แต่ก็อาจกลายเป็นคนที่มีร่างกายมีพิษและมีใบหน้าน่าเกลียด! นายลองไปคิดดู!”