ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1243

“นั่นยังมีอะไรจะพูดอีก! ใครก็ได้ จับเขาไป!"

เย่เทียนลังเลอยู่พักหนึ่ง เดิมทีคิดว่าถ้าจะลงมือตอนนี้ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่เขาอยากรู้จริงๆว่าทีมรักษากฎหมายตกลงอยู่ที่ไหนกันแน่ เขาเลยไม่ได้ขัดขืน

และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือเขาต้องการให้แน่ใจว่าหน่วนหม่าป่าของอินเจิ้ง มีส่วนเกี่ยวข้องกับทีมรักษากฎหมายไหม!

ถ้าหากมี ผลที่ตามมาอาจร้ายแรงมาก!

แต่จากการประเมินของเย่เทียนที่มีต่ออินเจิ้ง เขาไม่เชื่อว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

สรุปแล้ว ผิดปกติเล็กน้อย

แต่ไปดูแล้วก็รู้เอง

“เจ้าหนุ่ม เข้าไปแล้วสนุกให้เต็มที่เถอะ ไม่ต้องกังวล ค่ำๆกูจะไปเยี่ยมมึงนะ!”

เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ครั้งแรกที่หลี่เติงทำเรื่องแบบนี้ เมื่อเห็นเย่เทียนถูกทีมรักษากฎหมายนำตัวไป หลี่เติงหันกลับมาก็ทุบตีเถ้าแก่ยกใหญ่ จากนั้นก็โอ้อวดวางอำนาจแล้วพาคนเดินจากไป

สำหรับผู้โชคร้ายสองคนที่ถูกเย่เทียนทำร้ายจนบาดเจ็บกลับมีความชอบธรรม รีบให้คนนำส่งไปที่โรงพยาบาล

“พวกนายมีสิทธิ์อะไรมาจับฉัน?”

เย่เทียนก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีมาตลอด ดังนั้นคนของทีมรักษากฎหมายจึงไม่ได้ทำให้เขาลำบากใจมากนัก

เมื่อเขาเอ่ยปากซักถาม ลู่เทียนชี่ก็ทำเสียงเย็นชาและหนักใจ

“สิทธิ์อะไร? อยู่ในเมืองอิงเฉิง ทีมรักษากฎหมายก็คือสวรรค์!”

“พวกแกช่างเหิมเกริมมากนะ! พวกนายคือคนของแก๊งอันธพาลดำ เหรอ?” เย่เทียนถามด้วยความอยากรู้

“แก๊งอันธพาลดำ? มันก็ไม่ใช่หรอก แต่ว่าแก๊งอันธพาลดำก็อยู่เบื้องหลัง ดังนั้น เจ้าหนุ่ม นายซวยแน่ๆ!”

สมาชิกในทีมรักษากฎหมายที่อยู่รอบๆหัวเราะด้วยสีหน้าที่เย็นชา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาคาดเดาแล้วว่าเย่เทียนอาจได้รับความทุกข์ทรมาน

“ถ้าไม่ใช่คนของแก๊งอันธพาลดำ ทำไมนายถึงแสดงออกเหมือนอย่างกับสุนัขล่ะ!”

เย่เทียนเย้ยหยันอย่างเย็นชา

“นายพูดอะไรนะ? ฉันว่านายกำลังหาที่ตาย!” สีหน้าของลู่เทียนชี่เปลี่ยนไปกะทันหัน และใบหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที

สมาชิกทีมรักษากฎหมายคนอื่นๆอยากหัวเราะ แต่ก็ไม่กล้าหัวเราะออกมา ได้แต่กลั้นไว้ เมื่อเห็นว่าลู่เทียนชี่เริ่มโกรธมากขึ้นเรื่อยๆ

นี่เป็นปัญหาใหญ่เกี่ยวพันถึงเรื่องศักดิ์ศรี ลู่เทียนชี่ยกมือขึ้นและกำลังจะตีเย่เทียนอย่างดุเดือด

แต่แววตาของเย่เทียนมีแสงแห่งความเย็นชาแวบผ่านทันที จากนั้นเขาก็ส่งเสียงฮื่อๆดังๆ

สายตาทำให้คนขวัญหนีดีฝ่อ ทันใดนั้นลู่เทียนชี่รู้สึกได้ว่าคนที่เขาเผชิญหน้าอยู่ไม่ใช่เย่เทียน

แต่เป็นคนที่ดำรงอยู่อย่างน่าหวาดกลัวที่สุด

เพียงแค่มองด้วยสายตา ลู่เทียนชี่ถึงกลับกลัวจนฉี่ราด !

และฉี่กลางท้องถนนเลย!

การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ทำให้สมาชิกทีมรักษากฎหมายที่อยู่รอบๆงงงวย พวกเขาไม่เคยรู้สึกถึงโมเมนตัมเช่นนี้มาก่อน!

เดี๋ยวก่อน ไม่ถูกนะ พวกเขาเคยรู้สึกถึง! ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสของทีมรักษากฎหมายก็เคยเผยออกมา เป็นไปได้ไหมว่าเจ้าหมอนี้ก็คือตัวตนในตำนานด้วย?

แม้ว่าพวกเขาจะเชื่อมั่นว่าพลังของเย่เทียนจะต้องแข็งแกร่งมาก แต่พวกเขาก็ไม่ได้กังวลอะไรมากนัก ในเมื่อผู้อาวุโสของทีมรักษากฎหมายไม่ใช่มีแค่คนเดียว แต่มีหลายคน!

ที่จะบอกว่าผลงานที่น่าภูมิใจที่สุดของทีมรักษากฎหมายก็คือการจับคนของระดับชั้นฟ้าได้หนึ่งคน! เช่นนี้แล้วแม้ว่าเย่เทียนจะมีความแข็งแกร่งแบบนี้ แต่พวกเขาจะมีอะไรที่ต้องกลัวอีก?

“ฉันแนะนำให้นายทางที่ดีให้ความร่วมมือดีๆ! อย่าคิดว่ามีความสามารถหน่อยก็เป็นทุนในการต่อต้านนะ! เจ้าหนุ่ม ฉันแนะนำให้นายไตร่ตรองให้ดีๆ!”

หัวหน้าทีมรักษากฎหมา อีกคนหนึ่งชื่อฉู่เจิ้งเหอพูดเสียงเย็นชา

“พวกแกนี่ช่างใจกล้าจริงๆนะ! อย่าโทษที่ฉันไม่เตือนแล้วกัน ฉันเข้าไปง่าย ถ้าจะออกคงจะยาก!”

เย่เทียนหรี่ตาลง ด้วยสีหน้าเย็นชา

“ประโยคนี้ขอมอบให้นายดีกว่ามั่ง! ตั้งแต่ก่อตั้งทีมรักษากฎหมายนี้ขึ้นมา คนที่เข้าไปถ้าอยากจะออกมาต้องให้ผลประโยชน์ที่ดีพอ แต่ตอนนี้ นายล่วงเกินคนมาหลายคน ใช่ว่าพวกเราจะไม่เคยฆ่าคนระดับชั้นฟ้า!”

ไอ้พวกนี้ช่างใจกล้ามากเสียจริง!

เย่เทียนพูดจบแสงดาบส่องประกาย สวนกลับไปทางผู้อาวุโสหลี่

“อ๊ะ!”

ผู้อาวุโสหลี่หยุดนิ่งชั่วครู่ จากนั้นก็ส่งเสียงคำรามจนเสียงแหบ

ในเวลานี้ทุกคนตระหนักรู้ว่า ผู้อาวุโสหลี่ผู้อยู่ยงคงกระพันในสายตาของพวกเขาตอนนี้แขนข้างหนึ่งขาดไปแล้ว!

“ฟ่อ!”

ทุกคนถอนหายใจ เจ้าหมอนี่ โหดร้ายมาก!

โดยเฉพาะหลายคนที่คุ้มกันเย่เทียนเดิมทียังพยายามคิดจะทรมานเย่เทียน ​​แต่ดูจากตอนนี้ที่พวกเขาไม่ลงมือถือเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด!

ผู้อาวุโสหลี่เอ้ย ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในด้านร้ายกาจ ผู้มีอำนาจ แต่ตอนนี้ถึงกลับพิการในกระบวนท่าเดียวเท่านั้น?

นี่ไม่ใช่ภาพลวงตานะ?

เย่เทียนเดินไปหาผู้อาวุโสหลี่อย่างช้าๆ “เดิมทีวันนี้ฉันอารมณ์ดีมาก แต่พวกแกทำไมต้องมาก่อกวนฉัน? ตอนนี้ฉันโกรธแล้ว ฉันก็อยากรู้ความมั่นใจของทีมรักษากฎหมายอยู่ไหน!”

“เจ้าหนุ่มน้อย อภัยได้ก็จงอภัยผู้อื่น อาจารย์ของนายไม่เคยสอนนายเหรอ?”

ทางฝั่งตะวันออกของทีมรักษากฎหมายมีชายชราคนหนึ่งเดินออกมาจากห้อง ด้วยใบหน้าที่มีเมตตาและชอบธรรม

แต่ถ้าพูดถึงเรื่องในวันนี้ ท่าทีแบบนี้กลับทำให้เย่เทียนรู้สึกขยะแขยง

“ถุย! มุกเก่าแก่ ยังจะเสแสร้งอีก แก๊งอันธพาลดำกับที่เรียกว่าผู้อาวุโสหลี่พวกนี้มีนิสัยและการกระทำแบบไหนยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? อาศัยพวกแกยังคู่ควรมาสั่งสอนคนอื่นเหรอ?”

เย่เทียนดุด่าขึ้นมาอย่างไม่ไว้หน้า

“คู่ควรหรือไม่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับนายตัดสิน ในโลกนี้มีแต่หมัดเท่านั้นที่เป็นความจริง!”

ชายชราเดินเข้าไปหาเย่เทียนทีละก้าว และการบีบบังคับรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ดอกไม้เล็กๆสามดอกที่อยู่เหนือหัวของเขา ดูเหมือนจะสั่นไหวท่ามกลางสายลม

ระดับชั้นฟ้า สามยอดรวมเกล้า!