ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1291

ทุกคนต่างรู้สึกว่าจะมีการต่อสู้ห้ำหั่นเกิดขึ้น กระทั่งมีคนเริ่มคิดว่าจะหาวิธีป้องกันตัวเองอย่างไร

การต่อสู้ระหว่างยอดฝีมือนั้นพบได้ยากมาก คนที่สามารถพบเจอเป็นพยานได้ถือว่าเป็นพรหมลิขิต

ในตอนเริ่มแรกพวกเขาคิดว่าจะได้เห็นการพังทลายของตระกูลฮิโรชิมา แต่คิดไม่ถึงว่าข่าวลือก่อนหน้านี้จะเป็นจริง และดึงดูเทพนักดาบในตำนานออกมาได้

แบบนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกลื้มปีติกันไม่น้อย

เพียงแต่ความหวังของพวกเขาก็พังทลายลงอย่างรวดเร็ว

เมื่อเผชิญหน้ากับดาบยาวที่กำลังจะพุ่งเข้าหาตนเองในที่สุดเย่เทียนก็เริ่มเคลื่อนไหว นิ้วมือของเขาคีบบนดาบทันที！

อีกทั้งท่าทางเช่นนี้หยุดยั้งการจู่โจมของเซนกิได้อย่างง่ายดาย！

ทุกคนถึงกับมึนงง

เชร้ดเข้？นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย？ไอ้หนุ่มจองหองคนนี้ทำไมถึงเอานิ้งคีบดาบของเทพนักดาบได้ล่ะ？นะ……นี่มัน！

ทุกคนไม่รู้ว่าควรจะบรรยายความรู้สึกของตัวเองอย่างไร หัวใจของพวกเขาเหมือนมีอัลปาก้าเป็นหมื่นตัววิ่งอยู่ในนั้นจนรู้สึกถึงความบ้าบอคอแตก

แค่เนี่ย？

นี่คือเทพนักดาบในตำนานหรอ？นี่มันเกิดอะไรขึ้น！

เมื่อเทียบการต่อสู้ธรรมดาๆ สิ่งที่ทำให้คนเหล่านี้รับไม่ได้เป็นความเชื่อมั่นที่พังทลายเสียมากกว่า สิ่งนี้สำหรับพวกเขาแล้วมันคือเรื่องที่น่ากลัวที่สุด

โลกใบนี้เปลี่ยนเป็นโลกเวทมนต์ จนมีคนธรรมดาๆคนหนึ่งก้าวออกมากดขี่เทพนักดาบแบบนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไรกัน？

การฝึกฝนที่พวกเขาอุตส่าห์หมั่นเพียรกันมา และปล้นสะดมกันอย่างบ้าคลั่งมันเพื่ออะไรกัน？

หรือว่าเพื่อให้คนใช้มือคีบดาบยาวของตัวเอง？

“นี่เป็นไปไม่ได้！ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น！”

“เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด！แกไม่ใช่เทพนักดาบ！แกเป็นใครกันแน่！”

“บังอาจนัก แกกล้าปลอมตัวเป็นเทพนักดาบอย่างงั้นหรอ！แกเป็นใครกันแน่ ถ้าไม่พูดให้รู้เรื่องแกก็อย่าได้หวังจะออกไปเลย！”

หลังจากที่ความเชื่อของคนเหล่านี้พังทลายลงก็เริ่มที่จะก่นด่าเซนกิกันอย่างรุนแรง

ราวกับมีเพียงวิธีนี้จะทำให้พวกเขาระบายความหวาดกลัวของพวกเขาออกมาได้

และเมื่อเทียบกับความตกใจของคนอื่นๆ เซนกิเองได้ตกตะลึงเป็นที่เรียบร้อย

ดาบเมื่อสักครู่ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่กระบวนท่าที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา แต่ก็เป็นกระบวนท่าที่มีมาตรฐานมากเช่นกัน ความโกรธแค้นภายในใจเพิ่มขึ้นทวีคูณ แต่สิ่งที่ทำให้เขาคาดคิดไม่ถึงก็คือดาบนี้ไม่มีประโยชน์อะไรเลย？

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？

เซนกิเองก็คิดไม่ตกเช่นกัน โดยเฉพาะเมื่อเผชิญหน้ากับการแสยะยิ้มของเย่เทียนที่รู้สึกเย้ยหยันเป็นอย่างมาก

หรือว่าเขาจะแก่แล้ว？

ความคิดแบบนี้อดที่จะลอยขึ้นมาในสมองเขาไม่ได้

“แค้ก！”

เย่เทียนใช้แรงจากฝ่ามือ จนมีเสียงดังลอดออกมา ดาบยาวแตกหักทันที ทำให้เซนกิรู้สึกเจ็บหน่วงตรงหน้าอก หลังจากนั้นเขาก็ก้าวถอยหลังไปหลายก้าว เดิมทีลมหายใจที่ลื่นไหลเริ่มเปลี่ยนเป็นยุ่งเหยิงขึ้นทันที

เขานวดคลึงตรงบริเวณหน้าอกเบาๆ เซนกิจ้องเขม็งไปที่เย่เทียน

“บัดซบ！ไอ้สิบแปดมงกุฎ！”

มีเจ้าบ้านคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆดวงตาแดงก่ำ ความเชื่อที่พังทลายเพียงพอที่จะทำให้คนรู้สึกเสียใจแล้ว ตอนนี้เขาตกอยู่ในสภาพแบบนี้

เดิมทีเซนกิมีความโกรธอยู่แล้ว ตอนนี้กลับถูกคนที่เคยเลียแข้งเลียขากล่าวหาว่าตนเป็นพวกของก็อป สิ่งนี้สำหรับเขาแล้วมันคือการเหยียดหยาว！

“ไสหัวไปซะ！”

เซนกิตะคอกด้วยความโกรธ หลังจากนั้นก็ชายที่กำลังเสียใจอยู่ก็ถูกฆ่าตายทันที

และการระเบิดพลังในครั้งนี้ก็เป็นการพิสูจน์ตัวตนของเขา อีกด้านหนึ่งก็เพื่อทำให้เรื่องที่พวกเขาเสียใจกันอยู่เป็นเรื่องจริง

เซนกิก็คือเซนกิ ถูกเย่เทียนกดขี่เป็นเรื่องจริง ความพยายามของพวกเขาไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิงอย่างงั้นหรอ？