“ตามกฎแล้ว คุณจะกลายเป็นศัตรูของเหล่าองเมียวจิ!”
นากาตะ จุนเหอทำได้แค่ตอบรับ แต่เขายังคงรู้สึกขนลุกอยู่ ทันใดนั้นก็มีเสียงของเหล่าศิษย์พี่ดังขึ้นมา
พูดตามตรง ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งที่ตระกูลฮิโรชิมานำออกมาทำให้เขาไม่สามารถปฏิเสธได้เขาไม่มีทางยุ่งเรื่องแบบนี้หรอก
หลังจากที่เห็นเย่เทียนแล้วก็เหมือนกับจะเข้าใจว่าทำไมศิษย์พี่ถึงได้มอบหมายงานให้แบบนี้
แต่ปัญหาคือตอนนี้เขายังสามารถถอยได้อีกไหม?
ไม่ได้แล้ว!
เรื่องของตระกูลฮิโรชิมาไม่ใช่เรื่องของเขาคนเดียวอีกต่อไป แต่เป็นการตัดสินใจภายในขององเมียวจิ แม้แต่ศิษย์พี่ของเขายังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้!ด้วยวิธีนี้ทำให้เขาตัดสินใจเป็นศัตรูกับเย่เทียน
“งั้นก็ไม่มีให้พูดแล้ว ลงมือเถอะ!”
เย่เทียนหัวเราะเบาๆ หลังจากนั้นก็กวักมือให้เขา
นากาตะ จุนเหอไม่อยากลงมือจริงๆ แต่เมื่อเห็นรูปแบบเหตุการณ์แล้วหากเขาไม่ลงมือก็จะเป็นการทำลายชื่อเสียงขององเมียวจิ
เทพนักดาบไม่มีโอกาสได้ลงมืออะไรต่อหน้าของเย่เทียนด้วยซ้ำ ถ้าตอนนี้องเมียวจิไม่กล้าแม้แต่จะออกรบ ตงอิ๋งก็จะกลายเป็นตัวตลกของทุกคน!
นี่ไม่ใช่เรื่องตลก!
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ คุณก็อย่าได้หวังมีชีวิตรอดออกจากตงอิ๋งเลย!”
“คุณกำลังขู่ผมงั้นหรอ?”เย่เทียนสายตาเย็นชา ทำเสียงหึ“พวกคุณเนี่ยนะ ไม่คู่ควรหรอกนะ!”
“ลุย!”
เมื่อพูดถึงตรงนี้นากาตะ จุนเหอเองไม่อาจเพิกเฉยได้อีกต่อไป เมื่อเผชิญหน้ากับเย่เทียนที่ไม่ยอมใครเขาโยนเครื่องรางออกไปทันที งูใหญ่สีดำปรากฏตัวขึ้นทันที
ด้วยรูปลักษณ์ของงูดำ ทำให้มีหมอกดำโพยพุ่งออกมารอบทิศ
บรรดาคนใจกล้าที่กำลังมองดูอยู่สูดกลิ่นหมอกดำเข้าไปจนเวียนหัว จนล้มลงกับพื้นหมดสติไปทันที
แต่เมื่อดูท่าทางของพวกเขาแล้วเห็นได้ชัดว่าไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมากนัก ในทางกลับกันมุมปากของกระตุกขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ไม่รู้ว่ากำลังเผชิญหน้ากับอะไรในฝันอยู่
มีเพียงคนสี่คนที่อยู่ในเหตุการณ์ไม่ได้รับผลกระทบอะไร
เย่เทียน นานาโกะ เซนกิและนากาตะ จุนเหอ
“ในเมื่อคุณรนหาที่ตาย งั้นก็อย่าโทษผมแล้วกัน!”ตอนนี้นากาตะ จุนเหอทำได้แค่ฝืนแข็งแกร่ง แต่เมื่อเผชิญหน้ากับเย่เทียนเขามักจะรู้สึกหมดความมั่นใจ เห็นได้ชัดว่า ถ้าเขาได้ลงมือมักจะอ่อนแอเสมอ
วิญญาณสีแดงในมือของเย่เทียนปรากฏตัวออกมา
เซนกิตาเป็นประกายทันที เขาที่ฝึกฝนวิชาดาบมาเมื่อได้เห็นวิญญาณสีแดงถึงได้รู้ว่าอะไรคือสมบัติที่แท้จริง ชี่กระบี่คมกริบนั้นแทบจะตบหน้าของเขา!
ถ้าเขามีดาบแบบนี้ การฝึกฝนของเขาอาจจะก้าวหน้าไปอีกขั้น!
แต่น่าเสียดาย ความคิดแบบนี้มันก็ได้แค่คิดเท่านั้น
ดวงตาของเย่เทียนขยับ งูดำทำให้ชี่กระบี่ภายในร่างกายของเขาสั่นคลอน เห็นได้ชัดว่านี่คือของดี ดูท่าการวิเคราะห์ของเขาไม่มีปัญหา
หากได้กลืนกินซื่อเสินแบบนี้คงจะดี ไม่แน่เขาอาจจะสามารถก้าวไปได้อีกขั้น!
เมื่อเห็นสายตาของเย่เทียนเผยให้เห็นความโลภ นากาตะ จุนเหอก็ตัวสั่นเทาทันที
งูดำแววตาเยือกเย็น อ้าปากกว้างพุ่งตรงมายังเย่เทียน ราวกับอยากจะกลืนกินเย่เทียนยังไงอย่างงั้น
นากาตะ จุนเหอทำได้แค่ฝืนจัดการต่อ
หมอกสีดำปิดกั้นร่างของเย่เทียน และพลังชี่กระบี่ที่หนาแน่นก็ออกมาจากหมอกสีดำ แล้วกระจายไปยังบริเวณรอบๆ
นานาโกะกับเซนกิดวงตาได้รับผลกระทบ และถูกผลักออกไปข้างๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่