“ไม่คิดว่าสุดท้ายจะเดินมาถึงขั้นนี้ได้” โอฮาระ ฟุคุริมองเย่เทียน
เย่เทียนส่ายหน้าอย่างดูถูก “อย่าเสียใจไปเลย พวกนายก็รอวันนี้เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?”
“ดูแล้วนายมีลูกเล่นจริงๆด้วยสินะ!” โอฮาระ ฟุคุริหันกลับไปมองพวกองเมียวจิที่ยังคงทำความเคารพอยู่
“ไม่คิดว่าจะมีหนึ่งในองเมียวจิที่ทรยศ แต่ไม่เป็นไร รบครั้งนี้เป็นตายร้ายดีฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”
ถึงแม้โอฮาระ ฟุคุริจะเข้าวงการได้ไม่นาน แต่เขากลับมีพลังที่เป็นเอกลักษณ์
ในตอนที่เขาเข้าวงการได้ไม่นานก็ปราบองเมียวจิทุกคนได้แล้ว
ต่อมาก็ใช้อำนาจเผด็จการของเขาจนกลายมาเป็นหัวหน้าลับขององเมียวจิ แต่เรื่องนี้ค่อนข้างซับซ้อน หัวหน้าสมาคมองเมียวจิไม่ได้ปรากฏตัวที่นี่ก็อธิบายปัญหาได้มากมายแล้ว
ถึงแม้เย่เทียนจะมั่นใจในตัวเอง แต่เขาก็ไม่ประมาทง่ายๆ
ก่อนหน้านี้เขาศึกษาองเมียวจิจากหน่วยรบพิเศษมาบ้างแล้ว และรู้เรื่องของโอฮาระ ฟุคุริมาบ้างแล้วเหมือนกัน
หลังจากที่อ่านเอกสารราชการมาหลายฉบับ ในสมองของเขาก็มีคำหนึ่งปรากฏขึ้น ปีศาจ!
เจ้าหมอนี่เก่งมาก จัดการไม่ได้ง่ายๆ และคาวาอิยูที่อยู่ข้างๆก็เหมือนกัน
ทั้งสองมีนิสัยคนละขั้ว และตามข้อมูลในเอกสารราชการ คาวาอิยูก็เป็นคนที่ต่อกรไม่ได้ง่ายๆเหมือนกัน และกระบวนท่าบางอย่างของคาวาอิยูก็ถูกบันทึกไว้เหมือนกัน
บันทึกได้ละเอียดขนาดนี้ คนทรยศที่โอฮาระ ฟุคุริพูดถึงก็คงจะเป็นหัวหน้าสมาคมองเมียวจิคนปัจจุบัน
เพราะยังไงนอกจากท่านนี้แล้ว การจะเอาข้อมูลพวกนี้มาไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย
แน่นอนว่า เรื่องวุ่นวายของสมาคมองเมียวจิไม่เกี่ยวกับเย่เทียน เขาแค่ต้องเผชิญกับสถานการณ์ตรงหน้าก็พอ
“เข้ามาเถอะ ครั้งก่อนสู้ได้ไม่สุดเลย แต่ครั้งนี้……”
เย่เทียนว่าแล้วก็เริ่มมีแสงสีทองประกายออกมา จักรพรรดิเก้าท่ารวมกับวิชากระบี่ นี่ก็คือการโจมตีที่แรงที่สุดในตอนนี้ของเย่เทียน
เรื่องราวเกิดขึ้นติดต่อกันเรื่อยๆ ถึงแม้ในสมองของเขาจะมีวิชากระบี่นับไม่ถ้วนที่รอให้เขาไปค้นพบ แต่ก็ไม่มีโอกาสที่เหมาะสมสักที
ถ้าจบจากศึกครั้งนี้เย่เทียน ตัดสินใจพักจำศีลสักช่วงหนึ่ง ทั้งยังต้องคิดวิเคราะห์การต่อสู้ของตัวเอง และต้องรวบรวมวิชายุทธ์ทั้งหมดด้วย
การจำศีลภาวนาก็เหมือนกับการอ่านหนังสือ
ทุกคนได้รับวิชายุทธ์ที่เหมือนกันแต่กลับเข้าใจและรับรู้แตกต่างกัน ถึงแม้ส่วนใหญ่จะเหมือนกันแต่ก็มีรายละเอียดเล็กน้อยที่แตกต่างกัน
และความแตกต่างนี้ก็ตัดสินอนาคตของคนคนหนึ่งเช่นกัน
ตอนนี้เย่เทียนเป็นทุกอย่าง เรียนรู้ทุกอย่างแต่ไม่บรรลุ ถ้าตอนต่อสู้จริง สิ่งที่ใช้ได้กลับมีน้อยมาก ถึงแม้จะก้าวไปอีกระดับแล้วก็ตาม แต่พูดตามความจริง นี่กลับไม่ได้ช่วยอะไรเขาเลย
เพราะยังไงการยกระดับตำแหน่งของเขาก็แค่ทำให้การต่อสู้ของเขายืดยาวไปก็เท่านั้นเอง
“ดีมาก!ครั้งนี้ฉันจะสับนายให้ละเอียดเป็นชิ้นๆเลย!” คาวาอิยูพูดเสียงดังฟังชัด ชักกระบี่ยาวที่เหน็บตรงเอวออกมา
ร่างกายมีแสงสีแดงแตกกระจายออกมา สายตาเริ่มถูกแสงสีแดงเข้าครอบงำ ผมยาวเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงเรื่อยๆ ทำให้ทั้งตัวของเขาเหมือนถูกไฟคลอกทั้งตัว
เห็นได้ชัดว่า คาวาอิยูเริ่มแรกก็ใช้ชิกิคามิของตัวเองแล้ว
“อาทิตย์ ฟันผูกวิญญาณ!”
คาวาอิยูเริ่มโจมตีก่อน ดาบยาวในมือฟันไปยังเย่เทียนกลางอากาศ
แสงสีแดงพุ่งไปยังเย่เทียนเหมือนเชือกที่เฉียบคม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่