ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1352

“หา? ระงับส่งของทั้งหมดเลย? บริษัทแซ่เฉินคงไม่น่าสงสารถึงขนาดที่หลายปีมานี้ไม่ได้คบค้าผู้จัดหาของอื่นเลยสักเจ้าหรอกมั้ง!”

เย่เทียนชำเลืองมองเฉินหวั่นชิงแวบหนึ่ง

เวลานี้เฉินหวั่นชิงกำลังถูกเรื่องนี้รบกวนอยู่ เดิมทีไม่ว่างสนใจเขา

พอเป็นแบบนี้เย่เทียนยิ่งกำเริบเสิบสาน ถูไถฝ่ามือไปมาบนขาที่เนียนนุ่ม ลูบจนสบายใจเลยทีเดียว

“อย่ากวน!”

ในที่สุดเฉินหวั่นชิงถูกความรู้สึกอันนี้ทำสะดุ้งตกใจจนตำหนิออกมา

เหลียงเยว่หรูก็ใจกว้างกว่าหน่อย ยื่นขาออกมาวางไว้ตรงหน้าของเย่เทียนโดยตรง เงยหน้ามองไป เหลียงเยว่หรูจ้องเย่เทียนด้วยดวงตายั่วยวนอย่างยิ่ง

เย่เทียนกลืนน้ำลายด้วยความยากลำบาก ยัยปีศาจคนนี้ยัง......

“นายไม่กังวลสักนิดเลยเหรอ?”

เฉินหวั่นชิงมองท่าทางของเย่เทียนแล้วโมโหมาก ทั้งที่ทางนี้สถานการณ์ตึงเครียดอย่างมาก ทำไมเขายังมีลักษณะท่าทางไม่เป็นเดือดเป็นร้อนอีก ถึงแม้เธอจะรู้ถึงความยิ่งใหญ่ของเย่เทียนก็ตาม

แต่ถึงเย่เทียนจะยิ่งใหญ่แค่ไหนด้านสมุนไพรของแบบนี้คงไม่อาจเสกออกมาแบบไม่มีมูลหรอกมั้ง!

และหากไม่มีสมุนไพรสำหรับบริษัทแซ่เฉินแล้วมันจะเป็นการโจมตีระดับอันตรายใหญ่หลวงเลยทีเดียว

เมื่อก่อนตอนที่ไม่มีความสามารถผลิตเพิ่มขึ้นบริษัทแซ่เฉินมีที่ดินปลูกสมุนไพรของตนเอง แต่หลังจากความโด่งดังของยา สมุนไพรที่ปลูกพวกนี้ย่อมไม่เพียงพอต่อการผลิต สุดท้ายต้องซื้อมาจากข้างนอก

บริษัทแซ่เฉินแต่ไหนแต่ไรไม่ค้างชำระเงินใดๆ ของผู้ขายสมุนไพรมาก่อน การร่วมงานของสองฝ่ายพูดได้ว่าไม่มีการกระทบกระทั่งใดๆ

และครั้งนี้ทางผู้จัดหาของยกเลิกสัญญากะทันหัน นี่ทำให้บริษัทแซ่เฉินไม่ทันได้ตั้งตัว

ประเด็นสำคัญสุดคือผู้จัดหาสมุนไพรแต่ละเจ้าถึงจะมีมาก แต่ที่ทำการค้าขายชุดใหญ่ก็มีแค่ไม่กี่เจ้านั้นเอง ตอนนี้พวกเขาล้วนยกเลิกสัญญาแล้ว บริษัทแซ่เฉินยังสามารถไปซื้อวัสดุได้ที่ไหน

สมุนไพรไม่ใช่ว่าเป็นที่ไหนก็พอจะผลิตกันขึ้นมาได้ แม้กระทั่งสมุนไพรพิเศษบางอย่างเติบโตได้เฉพาะพื้นที่ด้วย

เฉินหวั่นชิงนึกไม่ถึงโดยสิ้นเชิงว่าจะเกิดปัญหาในส่วนนี้ ถึงแม้มีแผนสำรองของบริษัทอยู่ แต่อยากจะซื้อสมุนไพรที่มากเพียงพอจากในมือผู้ประกอบการแต่ละคน ด้านหนึ่งคือจ่ายราคาสูงมาก ด้านหนึ่งเวลาจะยาวนานมาก

“เรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเอง”

เย่เทียนส่ายหน้าแล้ว “อีกอย่างคนอื่นเขาไม่ใช่ก็มาทักทายแล้วเหรอ?”

“นายหมายถึงอันจื้อเจี๋ยคนนั้น?”

เฉินหวั่นชิงล้วงนามบัตรออกมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นออกแรงขยำทันที นามบัตรที่ดูขึ้นมาเหมือนสูงค่าอย่างยิ่งใบนั้นชั่วพริบตากลายเป็นก้อนตกอยู่บนพื้นแล้ว

“โธ่ๆ นี่เธอจะไปหาคนอื่นเขายังไง!”

“นายก็อย่ามาหัวเราะเยาะฉันอยู่ที่นี่เลย! ว่ามา ในใจนายมีวิธีแก้ไขอยู่แล้วใช่ไหม?”

ตอนนี้เฉินหวั่นชิงรู้สึกถึงความสามารถของเย่เทียนได้ถึงที่สุดแล้ว

แทบจะทุกเรื่องเมื่ออยู่ตรงหน้าเขาดูไม่มีความยากใดๆ

“ตระกูลอันเล็กๆ แห่งเดียวยังไม่กล้าตัดสินใจแบบนี้หรอก จะต้องเป็นคนเบื้องหลังพวกเขากำลังเล่นแง่แน่นอน”

เย่เทียนหัวเราะแล้วดันตัวขึ้น “มา ตั้งใจนวดให้สามีเธอให้สบายตัวสักหน่อย เรื่องนี้มอบให้ฉันก็ได้แล้ว”

“ในมือนายมีผู้จัดหาสมุนไพรเจ้าใหม่?”

นิ้วมือของเฉินหวั่นชิงเรียวมาก แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งยังเป็นนักบู๊ กำลังส่วนมือยิ่งมากกว่าคนทั่วไป แน่นอนว่าคลายความเหนื่อยล้าลง