ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 228

จี้เยียนหรันเห็นเย่เทียนที่หันหลังจากไปแล้วลนลานขึ้นมาในบัดดล

“เอาเถอะ อย่างมากก็แค่โดนไซบีเรียเลียปาก”

เด็กสาวที่ตัดสินใจแล้วรีบเร่งฝีเท้าขวางทางไปของเย่เทียนไว้

“ถ้าคุณยืนยัน ฉันจูบคุณสักครั้งก็คงไม่เป็นไร”

เมื่อเธอพูดแบบนี้ เย่เทียนยินดีปรีดาในใจ ทว่ายังคงทำหน้าเจ็บปวดรวดร้าวอยู่

“ผมเป็นคนไม่ชอบฝืนใจใคร ถ้าคุณไม่เต็มใจไม่จำเป็นต้องฝืนหรอก”

“คุณจะจูบมั้ย ถ้าคุณไม่จูบฉันไปแล้วนะ”

จี้เยียนหรันเดือดขึ้นมาทันที เธอแสดงเจตนาชัดเจนแล้วทำไมหมอนี่ยังจะยึกยักอยู่ได้

“คุณพูดเองนะ งั้นผมจูบจริงแล้วนะ!”

เย่เทียนลอบหัวเราะในใจ แกล้งทำเป็นเขินอาย

“คุณเป็นคนอิดออดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ คุณ….อือออ…..”

จี้เยียนหรันกำลังจะบ่นเขา น่าเสียดายที่เย่เทียนไม่ได้ให้โอกาสเธอมากนัก

ตำรวจสาวแสนสวยยอมขนาดนี้แล้วขืนเขาพูดมากต่อไปยังเป็นผู้ชายอยู่เหรอ

เขาคว้าเอวบางประหนึ่งกระดาษเอสี่ของจี้เยียนหรันมาโอบ และก้มหน้าประทับริมฝีปากลงไปอย่างแรง

การจู่โจมกะทันหันนี้เล่นเอาจี้เยียนหรันอึ้งทำอะไรไม่ถูก ตาสวยของเธอเบิกกว้างขณะที่มองเย่เทียน

เธอคิดไม่ถึงว่าเย่เทียนจะพูดปุ๊บทำปั๊บ ไม่ให้โอกาสเธอได้ตั้งตัวเลยสักนิด

ที่เธอยิ่งคิดไม่ถึงคือเย่เทียนจะเล็งมาที่ปาก

เธอผู้ไร้เดียงสาคิดว่าจะให้เย่เทียนจูบที่แก้มเท่านั้น อย่างมากก็ถือซะว่าโดนไซบีเรียที่บ้านเลีย

เย่เทียนฉวยโอกาสที่เด็กสาวกำลังอยู่ในภวังค์ สอดลิ้นเข้าไปในปากของเด็กสาวอย่างคล่องแคล่ว พยายามบุกเข้าไปเขตหอมหวานนั้น

ในขณะที่เกือบจะสูญเสียเอกราชในช่องปาก ในที่สุดจี้เยียนหรันก็ได้สติ เธอโมโหขึ้นมา รีบยื่นมือจะผลักเย่เทียนออกไป

ทว่า กำลังของเธอจะสู้เย่เทียนได้ยังไง

ต่อให้เธอผลักสุดแรงเกิดก็ยากจะทำให้เย่เทียนขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย ทั้งคู่จูบกันไม่รู้จักจบสิ้น

เรื่องนี้ทำให้บรรดาลูกน้องที่รับหน้าที่กระทืบพวกจูยิ่วฟานสามคนหน้าตาเต็มไปด้วยความอิจฉา อุทานในใจว่าสมกับเป็นคุณชายเย่ แม้แต่ตำรวจหญิงผู้เลอโฉมอันดับหนึ่งยังได้จูบกัน โคตรเจ๋ง

เย่เทียนสัมผัสได้ว่าลมหายใจของจี้เยียนหรันเริ่มหอบ ถึงยอมปล่อยเธออย่างพึงพอใจ

จี้เยียนหรันรีบดิ้นออกมาจากอ้อมกอดของเย่เทียน ภายใต้แสงสลัวๆของไฟข้างทาง เด็กสาวที่มีสีหน้าเขินอายสวยจนยากจะหาใครเทียมได้

เด็กสาวตาโตจ้องเย่เทียนอย่างขุ่นเคือง

ไม่พูดเรื่องที่เธอโดนเด็กผู้ชายคนหนึ่งลอบจู่โจมหอมแก้มไปทีตอนปอสาม นี่เป็นครั้งที่สองที่ผู้ชายที่ไม่ใช่ญาติได้จูบเธอ

พูดง่ายๆคือ เมื่อกี้คือจูบแรกของเธอ!

กลับโดนเย่เทียนแย่งไปได้ด้วยวิธีที่เรียกได้ว่าต่ำช้า

แม้จะพูดแบบนั้น จี้เยียนหรันกลับไม่รู้สึกโกรธ กลับมีความรู้สึกที่ไม่รู้จะอธิบายยังไงมากกว่า

เย่เทียนไม่สนว่าเด็กสาวคิดอะไรอยู่ เขาเลียปากหน้าด้านๆราวกับกำลังหวนนึกถึง

“คนสวย นี่ก็มืดมากแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ”

“นี่เป็นของที่คุณปู่คุณขอมา รบกวนคุณมอบให้เขาด้วย”

เย่เทียนที่ได้เอาเปรียบควักขวดหยกออกมาขวดหนึ่งยัดใส่มือจี้เยียนหรัน เขายิ้มร้ายๆและจากไปอย่างรวดเร็ว