“เป็นแบบอย่างให้รุ่นน้อง?”
เฉินลี่น่าเหลือบมองเย่เทียนด้วยหางตากระตุก โกรธจนหน้ามืดตามัว อะไรคือล้นความสามารถ?
แม้ว่าเธอจะแต่งงานไปต่างจังหวัด แต่เธอก็มีความชัดเจนเกี่ยวกับพฤติกรรมของเย่เทียนในก่อนหน้านี้ ซึ่งเป็นแค่คนหยาบคายถึงขีดสุด
ไม่อย่างนั้น เย่เทียนจะถูกตระกูลเฉินขับไล่ออกไปได้ไง?
แต่ตอนนี้ จี้เจิ้งโก๋กลับให้คะแนนความสำคัญเย่เทียนสูงมากขนาดนี้ นี่มันเหตุการณ์อะไร?
สีหน้าของเฉินจุนเหอก็ไม่ได้ดีไปกว่านั้นมากนัก ราวกับได้กลืนอึเข้าไป น่าเกลียดจนถึงสุดขีด
ก่อนหน้านี้เขายังโอ้อวดเย่เทียนอย่างภาคภูมิใจ ไม่คิดว่าจะถูกตบหน้าเร็วขนาดนี้ สีหน้าของเขาจะยังดูดีได้อย่างไร?
ไม่เพียงแต่เฉินจุนเหอสองพี่น้องเท่านั้น แม้แต่แขกจำนวนมากในสถานที่ก็รู้สึกอธิบายไม่ถูกเกี่ยวกับการประเมินของจี้เจิ้งโก๋ที่มีต่อเย่เทียน
อะไรคือที่เรียกว่าเป็นเกียรติของผม?
เย่เทียนเต็มที่อายุก็แค่ 20ต้นๆ ก่อนหน้านี้ไม่เคยได้ยินข่าวว่าเคยทำสิ่งที่โดดเด่นมาก่อน ท่านจี้ผู้โด่งดังทำไมถึงเป็นมิตรกับเขาได้นะ?
แล้วพวกเขาจะรู้ได้อย่างไรว่า แม้ไม่พูดถึงตำแหน่งตัวตนของปรมาจารย์ปรุงยา แค่อาศัยพลังแข็งแกร่งของเย่เทียน ก็เพียงพอที่จะทำให้ พลังชีวิตของจี้เจิ้งโก๋พุ่งขึ้นเป็นสิบสองเท่า ถึงขั้นใช้วิธีอาวุโสมาปฏิบัติต่อเย่เทียน
โรงไฟฟ้าระดับลึกล้ำสามารถหลบและเพิกเฉยต่อการโจมตีด้วยกระสุนปืน และโรงไฟฟ้าระดับโลกสามารถแตกภูเขาและหินได้ด้วยตัวเอง!
อย่างน้อย จี้เจิ้งโก๋รู้ดีว่า ในเมืองเจียงหนันหรือแม้แต่เมืองเจียงหวย คนที่สามารถต่อกรแข่งขันกับเย่เทียนได้มีไม่ถึงห้าราย!
แน่นอนว่านี่ไม่ได้รวมคนประหลาดที่ใช้ชีวิตแอบซ่อนไม่เปิดเผยตัวตนอย่างเงียบ ๆ
แต่น่าเสียดาย ที่แม้แต่จี้เจิ้งโก๋ก็ไม่รู้ว่าเย่เทียนก่อนหน้านี้ ไม่ได้เป็นผู้แข็งแกร่งอะไร แต่เป็นแค่อาศัยเวทมนตร์แสดงให้ดูเก่งกาจเท่านั้นเอง
“เย่เทียน คุณทำอะไรอีกแล้ว?”
ในเวลานี้เฉินหวั่นชิงที่ไปสั่งให้ผู้จัดการโรงแรมเพิ่มโต๊ะกับเก้าอี้ พอกลับมาก็เห็นกลุ่มคนที่ล้อมรอบเย่เทียน คิดว่าเย่เทียนคงทำอะไรไม่ดีอีกแล้วแน่
“ผมไม่ได้ทำอะไรเลย!”
จ้องมองเฉินหวั่นชิงที่บีบเข้ามาจากฝูงคนด้วยใบหน้าที่เยือกเย็น เย่เทียนกะพริบตาโต ด้วยสีหน้าที่บริสุทธิ์ใจไร้ความผิด
“คุณนายเย่คุณอย่าเข้าใจผิดคุณชายเย่มีบุญคุณต่อตระกูลเหลียงของเรา ผมมาที่นี่เพื่อขอบคุณคุณชายเย่โดยเฉพาะ”
จี้เจิ้งโก๋รีบลุกขึ้นเพื่ออธิบาย
เย่เทียนช่วยชีวิตจี้เยียนหรันไว้ผู้ซึ่งเป็นทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลจี้
แต่ว่าคำพูดของจี้เจิ้งโก๋ ทำให้ตกใจอย่างไม่ต้องสงสัย ซึ่งทำให้เฉินหวั่นชิงตกใจกับประหลาดใจ ไม่สามารถตั้งสติได้เป็นเวลานาน
แต่ว่า หลายปีมานี้เฉินหวั่งชิงอยู่ในตำแหน่งที่สูง ฝึกฝนจนรู้จักควบคุมอารมณ์ไม่แสดงความโกรธมาออกมาอย่างฉลาดเฉียบแหลม ถือว่ายังรักษาความสงบได้อยู่
ดูจากท่าทีของจี้เจิ้งโก๋ พอจะสันนิษฐานได้ว่าเขาชื่นชอบเย่เทียนเป็นอย่างมาก และพูดได้ว่าเขาพยายามทำให้เย่เทียนพอใจ
แต่นี่คิดยังไงก็ไม่สมเหตุสมผล!
เย่เทียนมีคุณธรรมและความสามารถอะไร ที่สามารถให้จี้เจิ้งโก๋ที่แค่จามคนเจียงหนันก็ถึงกับตัวสั่นไปทั้งเมือง ถึงกับลดตัวลงมาคบหาได้นะ?
ไม่เพียงแต่เฉินหวั่นชิงเท่านั้น แขกที่มาร่วมงานต่างก็เต็มไปด้วยความสงสัย
แต่คนที่ตกใจที่สุด น่าจะเป็นเฉินจงเหอสามพี่น้อง
ในเมื่อเฉินหวั่นชิงกับเย่เทียนจดทะเบียนก็ผ่านไประยะหนึ่งแล้ว นิสัยใจคอของเย่เทียนจะมากจะน้อยพวกเขาทุกคนก็พอเข้าใจมาบ้าง
“หลายปีแล้วที่ไม่ได้เจอเขา นายท่านจี้คงไม่ใช่แก่จนเลอะเลือนหรอกนะ”
เฉินลี่น่าจ้องมองไปที่เย่เทียนที่กำลังพูดคุยกับจี้เจิ้งโก๋อย่างยิ้มแย้มและเสียงหัวเราะ เธอแทบไม่อยากจะเชื่อฉากนี้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่