ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 358

“เดิมที ผมแค่พูดไปงั้นๆ ผมไม่เคยคิดที่จะหักแขนและขาของพวกเขา แต่คุณไม่เหมือนกัน!”

“สิ่งที่ผมเกลียดที่สุดคือพวกคนชั่วที่ชอบลอบโจมตี!”

เย่เทียนจ้องไปที่ชายทันสมัยด้วยท่าทางเย็นชา และทันใดนั้นก็พุ่งเข้าไป

แม้ว่าชายผู้ทันสมัยจะเก่งกว่าบอดี้การ์ดทั้งสามมาก แต่เขาก็ยังเป็นแค่คนธรรมดา เย่เทียนไม่ได้ใช้ชี่ทิพย์ของเขาในขณะนี้ ก็ได้ทุบไปด้วยหมัดโดยตรง

เมื่อพิจารณาจากวิธีการลงมือและมุมการลงมือของชายทันสมัยเมื่อกี้ เย่เทียนเชื่อว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผู้ชายคนนี้ลอบโจมตีคนอื่นอย่างแน่นอน!

ตรงเวลาพอดี และมันเกิดขึ้นเมื่อเขาทุบตีบอดี้การ์ดหน้าเหลี่ยมเสร็จและจิตใจกำลังผ่อนคลาย

มุมที่เขาลงมือนั้นร้ายกาจมาก ไม่ใช่ต่อหน้าต่อตา หรือข้างหลังที่ผู้คนมักจะระวังโดยจิตใต้สำนึก แต่เป็นการโจมตีจากด้านข้าง

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ในเวลานี้มีออร่าอาฆาตอยู่ทั่วรอบกายของชายทันสมัย

แม้ว่าบอดี้การ์ดสามคนจะคุยโวอวดดี แต่พวกเขาไม่เคยแสดงเจตนาฆ่าใดๆตั้งแต่ต้นจนจบ นั่นคือเหตุผลที่เย่เทียนไม่ได้วางแผนที่จะฆ่าพวกเขาให้ตาย

เดิมที เย่เทียนก็ไม่ใช่คนดีอะไร เนื่องจากอีกฝ่ายมีเจตนาฆ่า เขาจึงไม่ถือสาที่จะหยุดความอันตรายก่อน!

แน่นอน ไม่ว่ายังไงตอนนี้ก็อยู่ในสถานีตำรวจ เย่เทียนไม่กล้าทำอะไรไม่คิดและก่อเหตุฆาตกรรม

แต่โทษประหารชีวิตสามารถหลบหนีไปได้ และอาชญากรรมตอนมีชีวิตอยู่ก็ยากที่จะหลบหนีไปได้!

ซ่า!

ชายที่ได้ยืนยันความแข็งแกร่งของเย่เทียนโดยการส่วนตัวยังจะกล้าต่อสู้กับเย่เทียนได้ไง เมื่อเห็นเย่เทียนโจมตีและจะฆ่าเขา เขาก็ไม่สนใจเกี่ยวกับความอับอายและเขาก็กลิ้งไปที่จุดนั้นและแทบไม่รอด

“แหม ซ่อนเก่งจริงๆ”

เย่เทียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย จากนั้นเขาก็เยาะเย้ยอีกครั้ง “แต่ ตอนนี้ผมจะดูว่าคุณจะซ่อนอย่างไร!”

ชายทันสมัยยิ้มอย่างขมขื่น ห้องขังมีขนาดเล็กมาก เมื่อกี้เขามัวแต่ยุ่งกับการหลบเย่เทียน เมื่อเขากลิ้งไปก็กลิ้งไปที่มุมของกำแพงโดยไม่ตั้งใจ ไม่ว่าเขาจะไม่อยากแค่ไหน เขาก็ทำได้เพียงเผชิญหน้าและต่อสู้กับเย่เทียน. .

เพราะว่า เขาไม่ยอมให้เย่เทียนหักแขนขาอย่างแน่นอน

ไม่รอให้ชายผู้ทันสมัยคิดไตร่ตรองก่อน เย่เทียนก็ได้มุ่งหน้าขึ้นไป แล้วจึงชกต่อยไปอย่างดุเดือดอีกครั้ง

ชายทันสมัยยกมือขึ้นด้วยความตื่นตระหนก พยายามจะหยุดหมัดของเย่เทียนไว้

อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับความแข็งแกร่ง สิ่งที่เขาทำก็ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง!

บูม!

หมัดชนกันอย่างแรง ทำให้เกิดเสียงดังทื่อ

ชายผู้ทันสมัยเดินตามรอยเท้าของบอดี้การ์ดหน้ากลมทันที และทันทีที่กระดูกนิ้วของเขาสัมผัส พวกมันทั้งหมดก็พังทลายด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวของเย่เทียน!

อย่างไรก็ตาม ชายทันสมัยนี้ถือเป็นผู้ชาย เขาไม่ได้กรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด แม้แต่ความเจ็บปวดบนใบหน้าก็หายวาบไปในทันที ถูกเขาซ่อนไว้อย่างสมบูรณ์

“คุณนี่มันมีศักดิ์ศรีจริงๆเลย?ผมจะรอดูว่าคุณจะอวดดีได้นานแค่ไหน!”

น่าเสียดายที่เย่เทียนไม่ได้แสดงความชื่นชมเลย แต่ในทางกลับกัน สายตาของเขาที่มองไปยังชายทันสมัยนั้นเย็นชายิ่งกว่าเดิม

เขาไม่ร้องสักคำแม้แต่กระดูกมือของเขาหัก ซึ่งเพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าจิตใจอันโหดเหี้ยมของชายผู้นี้ เย่เทียนจะปล่อยเขาไปง่ายๆได้อย่างไร

คนที่โหดร้ายกับตัวเองได้ขนาดนี้ สามารถรู้ได้เลยว่าเขาจะโหดเหี้ยมกับคนอื่นแค่ไหน!

บูม!

ทันใดนั้น เย่เทียนก็เตะออกไปอีกครั้ง และเตะเข่าของชายทันสมัยอย่างโหดเหี้ยม

แคว่ก!

เสียงกระดูกแตกหักในห้องขังอีกครั้ง และชายทันสมัยที่ถูกเตะโดยไม่ทันตั้งตัวก็รู้สึกเจ็บปวดที่ขาซ้ายอย่างรุนแรง และทันใดนั้นก็เสียการทรงตัวและล้มลงกับพื้น ในที่สุดเขาก็อดร้องออกมาไม่ได้

“อ๊าก! ขาผม! เจ็บ...”

“เจ็บเหรอ? ไม่น่านิ!”

เย่เทียนส่ายหัวและหัวเราะอย่างเย็นชา พูดด้วยคำพูดของบอดี้การ์ดหน้าเหลี่ยมก่อนหน้านี้ "ผมทำได้เรียบง่ายดี เตะเพียงครั้งเดียว คุณไม่น่าจะรู้สึกเจ็บปวดนะ!"