ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 441

ในชาติก่อนอันน่าผิดหวังและท้อใจ แม้แต่ใต้สะพานลอยเย่เทียนก็เคยนอนมาก่อน ตอนนี้กะอิแค่นอนในเต็นท์ เย่เทียนกลับอึดอัดเอามากๆ

คนหน่ะ เมื่อสูญเสียไปแล้วถึงจะรู้จักเห็นค่า

ยกตัวอย่างเช่นเฉินหวั่นชิง ชาติก่อนตอนตระกูลเฉินเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น เขากับเฉินหวั่นชิงไม่ค่อยราบรื่นนัก แทบจะทะเลาะกันทุกครั้งที่เห็น ไม่สามารถนั่งด้วยกันได้เลย

จนถึงตอนที่ต่อให้ต้องเฉินหวั่นชิงก็ไม่เปิดเผยที่อยู่ของเขา เขาจึงได้รู้ว่าถึงความไร้เหตุผลของตน และหนี้บุญคุณที่ตนติดค้างเฉินหวั่นชิง

แม้ภายหลังเย่เทียนรวยและก้าวหน้าขึ้น แต่เฉินหวั่นชิงกลับไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว ทำให้เขาไม่มีโอกาสได้ชดเชย

และเนื่องด้วยเหตุนี้ หลังจากรู้ว่ากลับมามีชีวิตอีกครั้ง เย่เทียนก็ตามใจเฉินหวั่นชิงทุกอย่าง ขอแค่เธอต้องการและเขาสามารถทำให้ได้ เขาก็จะทำให้เต็มที่ที่สุด

ว่ากันถึงแก่นแท้แล้ว ทุกอย่างล้วนเป็นเพราะเย่เทียนติดค้างเฉินหวั่นชิงไว้เมื่อชาติที่แล้ว

อย่างไรก็ตามเย่เทียนก็พอใจกับความเป็นไปในตอนนี้มาก ถ้าไม่มีอะไรเหนือความคาดหมายเกิดขึ้น เขาก็ไม่อยากเปลี่ยนมัน

แต่เย่เทียนรู้อยู่แก่ใจดี ตราบใดที่แก๊งกะโหลกสักลายยังไม่ถูกกำจัด ชีวิตแบบนี้ก็ยังไม่มั่นคง!

ในสมองเขาวางแผนเส้นทางในอนาคตไว้คร่าวๆแล้ว เย่เทียนจึงเตรียมเริ่มฝึกตน แต่จู่ๆสายตากลับเห็นเงาคนจากนอกเต็นท์

สถานการณ์ที่กะทันหันนี้ ทำให้เย่เทียนรีบหยุดความคิดที่จะฝึกตนไปทันที แล้วตะโกนออกไป：“ใครอยู่ด้านนอก?”

“ฉันเอง!” เสียงอันอ่อนโยนของแซ่เจียดังมาจากด้านนอก

เย่เทียนมีท่าทางที่แปลกไปทันที แซ่เจียมาหาตนดึกๆดื่นๆแบบนี้ เขาก็อดคิดนู่นคิดนี่ไม่ได้!

“ดาราดังคนนี้คงไม่ใช่เพราะอยู่บ้านมาหลายวัน เกิดตกหลุมรักตนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ แล้วเกิดอารมณ์พลุ่งพล่านกับตนหรอกใช่ไหม?”

เย่เทียนพึมพำในใจ แต่คิดไปคิดมาคิดเขาก็ถึงกับตกตะลึง

“ไม่สิ! แซ่เจียอยู่เต็นท์เดียวกันกับที่รัก หรือที่รักจงใจให้เธอมาทดสอบตน?”

เมื่อสงบสติอารมณ์ตัวเองได้อย่างรวดเร็ว เย่เทียนก็รีบรูดซิปเปิดประตูเต็นท์ทันที

เมื่อมองออกไป เห็นแซ่เจียสวมชุดนอนลายการ์ตูน เห็นได้ชัดว่าเปลี่ยนในเต็นท์

แม้ว่าชุดนอนจะค่อนข้างหลวม แต่ยากที่จะซ่อนรูปร่างส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอ บวกกับใบหน้าที่สวยงาม ต้องบอกเลยว่าเธอมีเสน่ห์ยั่วยวนสำหรับผู้ชายจริงๆ

แม้แต่เย่เทียนที่มีความยับยั้งชั่งใจมากกว่าคนทั่วไป ก็ยังตกตะลึงไปชั่วขณะหนึ่งจึงจะได้สติกลับมา และยิ้มมุมปากอย่างสุภาพอ่อนโยน

“คุณเซ่ มาหาผมมีอะไรรึเปล่า ดึกขนาดนี้แล้วคุณยังไม่นอน? คุณไม่กลัวคนเข้าใจผิดเหรอ? ”

แม้เดาไว้ว่าเฉินหวั่นชิงอาจส่งแซ่เจียมาทดสอบตน แต่เย่เทียนก็พูดหยอกล้อขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

“คะ คุณพูดอะไรนน่ะ? ฉันแค่นอนไม่หลับ อยากมาคุยเรื่องในใจกับคุณก็เท่านั้น”

ใบหน้าสวยของแซ่เจียแดงขึ้นมา ดวงตาสวยเหลือบมองเย่เทียน หันหน้าออกไปด้วยความเขินอายเล็กน้อย

“คุยเรื่องในใจ?”

เย่เทียนหางตากระตุกเบาๆ มองแซ่เจียตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาแปลกๆ ในใจยิ่งรู้สึกมั่นใจว่าที่รักเป็นคนส่งแซ่เจียมาทดสอบตัวเองแน่ๆ

“ฮ่าๆ งั้นคุณก็มาหาถูกคนแล้วล่ะ ผมมีชื่อขนานนามว่าเจ้าชายแห่งความเข้าใจเลยนะ มาคุยเรื่องความรักกับผมน่ะถูกแล้ว!”

“มาๆๆ อย่ายืนบื้ออยู่ด้านนอก ด้านนอกลมแรง คุณเข้ามาข้างในเถอะ!”

คิดเช่นนั้น เย่เทียนก็ยิ้มมุมปากอย่างร้ายๆ ทักทายอย่างสนิทสนมทันที

แซ่เจียพยักหน้าเบาๆ จากนั้นโค้งตัวเข้าไปในเต็นท์