“โอ๊ย!”
วินาทีที่เย่เทียนจับข้อมือแซ่เจีย จู่ๆแซ่เจียก็ส่งเสียงร้องเจ็บปวดออกมา แล้วลบพับไปทางเย่เทียน
พลั่ก!
มีผู้หญิงผิวนุ่มนิ่มตัวหอมอยู่ในอ้อมแขน เย่เทียนไม่อยากคิดอะไรที่สกปรกโสมม แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ
“ขะ ขอโทษด้วย ไม่ได้ตั้งใจ……”
แซ่เจียรีบขอโทษทันที พยายามหยัดตัวขึ้นนั่ง
“ไม่เป็นไรๆ ผมมันหนังหนา อย่าว่าแค่ครั้งเดียว ต่อให้คุณชนอีกหลายๆครั้งก็ไม่เป็นอะไร”
เย่เทียนยิ้มเยาะ ไม่ง่ายเลยกว่าจะสงบจิตสงบใจได้ ค่อยๆก้มลงไปมองแซ่เจีย
ใบหน้าสวยของแซ่เจียแดงขึ้นยิ่งกว่าเก่า ไม่กล้าสบสายตากับเย่เทียนแม้แต่น้อย รีบหันหน้าไปทางอื่นทันที
อากัปกิริยาของพวกเขาในตอนนี้ดูล่อแหลมมาก!
ร่างกายอันบอบบางของแซ่เจียพิงอยู่ในอ้อมแขนเย่เทียน บวกกับสีหน้าเขินอายของเธอ ยิ่งทำให้ดูน่าสงสารขึ้นอีก ทำให้อดไม่ได้ที่จะเอ็นดู
อึก!
เย่เทียนลอบกลืนน้ำลาย กว่าจะสงบจิตสงบใจได้ จากนั้นจึงจับข้อมือขาวหยกของแซ่เจีย ตั้งใจจับชีพจรให้
“เอ๊ะ?!”
ภายในเวลาไม่กี่วินาที เย่เทียนกลับพบว่าแซ่เจียไม่ได้มีอาการเย็นอะไรแม้แต่น้อย!
“เย่เทียน! คุณนี่มันยังสันดานเดิมไม่เปลี่ยนจริงๆ!”
ขณะเย่เทียนกำลังจะพูดด้วยสีหน้าสงสัย เต็นท์ก็ถูกเปิดจากด้านนอก เฉินหวั่นชิงมองมาด้วยสายตาโกรธแค้น
แซ่เจียผลักเย่เทียนออกทันที ความเขินอายบนใบหน้านั้นหายวับไปทันใด แต่ถูกแทนที่ด้วยสีหน้าเย็นชา
“ทะ ที่รัก?!”
เย่เทียนอึ้งไปทันที รู้อย่างแจ่มแจ้งแดงชัด ว่าการคาดเดาของตัวเองในตอนแรกนั้นถูกต้อง เฉินหวั่นชิงจงใจส่งแซ่เจียมายั่วยวนตน
ไม่เสียแรงที่แซ่เจียเป็นถึงดาราดัง แสดงละครได้เก่งมาก!
ที่แซ่เจียจงใจแสดงการยั่วยวนเมื่อครู่ ผู้ชายที่ไหนก็ทนไม่ไหวหรอก?
“ที่รัก คุณฟังผมอธิบายก่อน ผม……”
เย่เทียนรู้สึกคับแค้นใจสุดๆแต่ไม่แสดงออกทางีหน้าแม้แต่น้อย พยายามจะรีบแก้ตัวอย่างลนลาน
“โอ๊ย! ช่วยด้วย!”
แต่เย่เทียนยังไม่ทันได้พูดจบ ก็มีเสียงร้องตกใจดังมาจากด้านนอกเต็นท์
เย่เทียนรีบสงบสติอารมณ์ แล้วรีบทดึงเฉินหวั่นชิงที่อยู่ด้านนอกเขามาในเต็นท์ จากนั้นกำชับ:“พวกคุณอยู่ในนี้ ผมจะออกไปดู!”
เย่เทียนพูดจบ ก็คลานออกจากเต็นท์ทันทีโดยไม่สนความน่าอาย ถือว่าหลีกหนีจากความน่าอึดอัดนี้ได้
ขณะเดียวกัน ภายในเต็นท์หลังที่อยู่ไม่ไกลจากทางด้านเย่เทียนและพวกเธอนัก มีผู้หญิงสองคนวิ่งออกมาพร้อมกัน สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ ร่างกายอันบอบบางตกใจจนสั่นไปทั้งตัว
ตรงตำแหน่งที่สายตาของพวกเธอมองอยู่นั้น มีงูตัวยาวสีเขียวๆดำๆอยู่ตัวหนึ่ง กำลังส่งเสียงขู่ฟ่อๆ ค่อยๆเลื้อยเข้าไปในเต็นท์อย่างสบายใจ
และเมื่องูดำเข้ามาใกล้ งสองสาวในเต็นท์ก็กลัวจนไม่กล้าเคลื่อนไหวใดๆ
ฟึบ!
และขณะนั้นเอง ก็มีเงาดำๆผ่านไป ส้อมบาร์บีคิวเสียงไปกลางลำตัวงูอย่างพอดิบพอดี กดมันลงกับพื้นแน่นไม่ขยับเขยื้อน
ล้อเล่น ถ้าไม่ใช่เพราะงูดำตัวนี้เขาก็ไม่รู้ว่าจะปลีกตัวจากเฉินหวั่นชิงที่กำลังเดือดอยู่ได้ยังไง แล้วจะฆ่ามันลงได้ยังไง?
ในช่วงเวลาที่วิกฤติเช่นนี้ เย่เทียนรีบออกมาได้อย่างท่วงที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่