ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 530

เหนื่อยมาทั้งวัน หลังจากถ่ายรูปคร่าวๆไม่กี่ใบแล้วเย่เทียนกับเฉินหวั่นชิงก็กลับไปที่โรงแรม

“ไม่คิดเลยว่าถ่ายรูปแต่งงานก็เป็นงานแรงงานเหมือนกัน เหนื่อยจริงๆเลย”

เฉินหวั่นชิงนอนแผ่อยู่บนเตียงใหญ่ เหนื่อยจนไม่อยากแม้แต่จะขยับนิ้ว

สถานการณ์ของเย่เทียนดีกว่าเยอะอย่างไม่ต้องสงสัย แม้จะเหนื่อยอยู่บ้างเหมือนกัน แต่ไม่เว่อร์ขนาดเฉินหวั่นชิง

“ตอนเราถ่ายรูปแต่งงานเมื่อหลายปีก่อนคุณไม่รู้สึกเหนื่อยเหรอตอนนั้น?”

เย่เทียนหัวเราะอย่างอ่อนใจ ก่อนจะรินน้ำและยื่นไปให้

“ตอนนั้นเราถ่ายแค่กี่ใบเอง”

เฉินหวั่นชิงรับน้ำมาจิบ ก่อนจะเบ้ปาก “คุณปู่ลากคุณกลับมาแล้วก็บังคับให้ฉันไปจดทะเบียนสมรสกับคุณ กะทันหันปานนั้น จะให้ฉันรับไหวได้ยังไง?”

“ถ้าไม่ใช่ว่าคุณปู่ขู่ไม่กินข้าว อย่าว่าแต่ชุดแต่งงานเลย ทะเบียนสมรสฉันก็ไม่ไปจดกับคุณหรอก”

เนื่องจากเกิดเหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกับการแต่งงานเมื่อกี้ ทั้งคู่จึงถือว่าไม่มีอะไรติดใจกันแล้ว พอพูดถึงเรื่องในวันวานก็ไม่จำเป็นต้องหลีกเลี่ยง

เย่เทียนพยักหน้าอย่างเข้าใจ ถ้าเป็นเขาก็คงรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้

ตอนนี้มันยุคสมัยไหนกันแล้ว การแต่งงานที่เป็นไปตามคำสั่งผู้ใหญ่เลิกนิยมไปนานแล้ว

"จะว่าไป คุณเกลี้ยกล่อมคุณปู่อีท่าไหนเหรอ"

เฉินหวั่นชิงพูดเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ และถามด้วยความอยากรู้ "ทำไมคุณปู่ถึงจะให้ฉันแต่งงานกับคุณกัน"

"เรื่องนี้ผมไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ คุณต้องถามคุณปู่"

เย่เทียนยักไหล่และคลี่ยิ้ม "ตอนนั้นผมโดนตระกูลเย่ไล่ออกมาพอดี กำลังเครียดว่าจะทำยังไงดี จู่ๆคุณปู่ก็ชวนผมมาที่เจียงหนัน ผมก็เลยมา"

"เอาล่ะ! ฉันเหนื่อยแล้ว ฉันขอพักผ่อนก่อนนะ!"

เฉินหวั่นฉลาดและไม่ได้ถามอะไรต่อ เธอรู้ดีแก่ใจว่าหัวข้อถัดไปจะเกี่ยวข้องกับส่วนที่เย่เทียนไม่ต้องการพูดถึงมากที่สุด

เธอไม่อยากไปบีบบังคับเย่เทียน ถ้าเย่เทียนอยากพูด วันหนึ่งก็จะบอกเธอเอง

"อืม คุณพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวผมลงไปเดินเล่นสักรอบสองรอบ"

เย่เทียนไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว เขาปิดประตูให้อย่างรู้ใจ หลังจากเดินออกจากโรงแรมแล้วก็มุ่งหน้าไปยังโรงแรมเฟยเฟิ่งที่จัดงานประมูล

เร็วๆนี้เขายังหาแหวนที่ดูดีไม่ได้หรอก แต่อย่างน้อยที่งานประมูลก็มีสร้อยคออยู่เส้นหนึ่งไม่ใช่เหรอ? พอจะใช้เป็นของขวัญขอแต่งงานได้อยู่!

แน่นอนว่าในเมื่อตัดสินใจไปดูที่งานประมูลแล้ว เขาก็ต้องไปศึกษาก่อน เตรียมตัวหน่อย!

......

บริษัทหรูอี้ประมูลจำกัดเป็นบริษัทการประมูลที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีน แว่วว่าธุรกรรมที่เข้าออกในแต่ละปีสูงถึงหลักหมื่นล้าน มีฐานะที่ไม่ธรรมดาในแวดวงการประมูล

เนื่องจากโรงแรมที่พักอยู่ไม่ไกลจากโรงแรมเฟยเฟิ่ง เย่เทียนจึงเดินมาได้อย่างรวดเร็ว เมื่อเงยหน้าก็เห็นป้ายการประมูลสีแดงที่แขวนอยู่เหนือโรงแรม

"สวัสดีครับ ผมต้องการเข้าร่วมงานประมูลที่ทางโรงแรมจัดขึ้น ไม่ทราบว่าผมต้องติดต่อใครครับ"

เย่เทียนสอบถามกับ รปภ หน้าประตูโรงแรมเฟยเฟิ่ง

"เข้าร่วมงานประมูลเหรอครับ?"

รปภ ยิ้ม และเปิดประตูโรงแรมให้เอง “สามสี่วันนี้มีคนเหมาโรงแรมเราไว้แล้วครับ คุณเข้าไปถามแผนกต้อนรับส่วนหน้าได้เลยครับ”

เย่เทียนพยักหน้าตามมารยาท ก้าวเท้าพุ่งเข้าไปในโรงแรมเฟยเฟิ่ง ในใจอดอุทานไม่ได้ องค์กรใหญ่ก็คือองค์กรใหญ่ จะจัดงานประมูลต้องเหมาทั้งโรงแรมด้วย ปริมาณจ่ายเงินนี้ไม่ใช่อะไรที่บริษัทธรรมดาจะทำได้เลย