ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 569

"คนสวยครับ รอสักครู่ครับ"

หลังจากได้รับคำสั่งจากตู้เคอหลิน บอดี้การ์ดก็ไม่รีรอและรีบตามหยุนเหมิงหยานไป

"มี มีเรื่องอะไรคะ?"

หลังจากหยุดดื่มไปสักพัก หยุนเหมิงหยานก็เริ่มมีอาการมึนเมา ทำให้เธอเริ่มพูดจาติดขัด

บอดี้การ์ดหัวเราะเบาๆ "ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่หัวหน้าของเราอยากจะดื่มกับคุณสักแก้ว ไม่ทราบคนสวยสะดวกไหมครับ?"

"ไม่สะดวก!"

หยุนเหมิงหยานโบกมือปฏิเสธทันทีและเตรียมจะหันเดินจากไป

"อย่าเพิ่งรีบไปสิครับ!"

บอดี้การ์ดรีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อขวางหยุนเหมิงหยานไว้ จากนั้นยิ้มพูดว่า "คนสวย หัวหน้าเราเป็นถึงคนมีชื่อเสียงในเมืองจินนะครับ อีกอย่างเขาอายุน้อยๆ ก็มีทรัพย์สินมูลมากกว่าร้อยล้านแล้วนะครับ"

"เขาแค่อยากทำความรู้จักกับคนสวยเท่านั้น คนสวยอย่าทำให้ผมลำบากใจเลยนะครับ"

"เกี่ยวอะไรกับฉัน! ฉันบอกว่าไม่สะดวกไง!"

น่าเสียดายที่หยุนเหมิงหยานไม่ใช่ผู้หญิงที่เห็นแก่เงิน แล้วเธอจะหลงกลได้อย่างไร

"คนสวย คุณควรคิดให้ดีก่อนนะ ถ้าคุณทำให้หัวหน้าเราไม่พอใจ เดี๋ยวคุณจะรับไม่ได้กับผลที่จะตามมานะครับ!"

เมื่อเห็นหยุนเหมิงหยานยังคงปฏิเสธ บอดี้การ์ดก็ขมวดคิ้วเบาๆ และเริ่มใช้ไม้แข็งกับเธอ "ผมขอรับประกัน ถ้าคุณยอมไปกับผม แล้วคุณทำให้หัวหน้าผมมีความสุขได้ ผลตอบแทนที่คุณได้รับนั้นไม่ต่ำกว่าหนึ่งแสนหยวนแน่นอน!"

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพูดแบบนี้ สำหรับคนทั่วไปแล้ว เงินหนึ่งแสนหยวนนั้นถือว่าเยอะมาก

แต่หยุนเหมิงหยานไม่ใช่คนทั่วไป แค่เงินหนึ่งแสนเธอไม่มีทางสนใจหรอก

"ไสหัวไป! อย่ามาขวางทางฉัน!"

ขณะเดียวกัน เธอก็เดินไปข้างหน้าเพื่อจะเดินอ้อมบอดี้การ์ดคนนี้

"ยัยบ้า อย่าคิดว่าก็ไม่รู้นะว่ามึงคิดอะไรอยู่"

การปฏิเสธของหยุนเหมิงหยานทำให้สีหน้าของบอดี้การ์ดแย่ลงทันที และเขาก็ด่าออกมาว่า "คิดว่าสวยหน่อย แล้วจะทำเป็นหยิ่งงั้นเหรอ?"

ขณะที่พูดอยู่ บอดี้การ์ดก็เอื้อมมือออกไปจับแขนของหยุนเหมิงหยานและพูดด้วยน้ำเสียงดุเดือดว่า "ในเมื่อให้ข้อเสนอดีๆ แล้วไม่เอา อยากให้ใช้กำลัง เดี๋ยวกูจะสงเคราะห์ให้มึงเอง!"

เขาอยู่กับตู้เคอหลินมาสักพักแล้ว และเขาก็รู้จักนิสัยของตู้เคอหลินเป็นอย่างดี ถ้าวันนี้เขาไม่สามารถพาตัวผู้หญิงคนนี้ไปให้ได้ เขาจะต้องถูกทำโทษแน่นอน

“เฮ้ย!”

หยุนเหมิงหยานตกใจและร้องออกมา "แกรีบปล่อยมือฉันนะ! ไม่งั้นเดี๋ยวแกได้เจอดีแน่!"

ถ้าปกติแล้ว บอดี้การ์ดคนนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยุนเหมิงหยานอยู่แล้ว แต่เพราะตอนนี้หยุนเหมิงหยานกำลังอยู่ในสภาวะมึนเมาอยู่ เธอจึงดิ้นไม่หลุดในทันที

"ไม่ต้องห่วง รับรองเลยว่าถ้าคุณทำให้หัวหน้าผมพอใจได้ คุณจะได้ค่าตอบแทนอย่างสมใจแน่! บางทีคุณจะมาขอบคุณผมด้วยซ้ำ!"

บอดี้การ์ดหัวเราะอย่างเย็นชา และปิดปากของหยุนเหมิงหยานไว้เพื่อบังคับลากเธอขึ้นไปข้างบน

……

ในขณะเดียวกัน ณ ห้องวีไอพีชั้นบน

ตู้เคอหลินนั่งอยู่บนโซฟาอย่างผ่อนคลายพร้อมกับบอดี้การ์ดในชุดสูทอีกสี่คนที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา

และตรงข้ามเขาคือชายวัยกลางคนที่มีรูปร่างหน้าตาแปลกประหลาด

คนหนึ่งมีรูปร่างที่ผอมบางส่วนอีกคนมีรูปร่างที่อ้วนท้วน และทั้งสองมีใบหน้าที่คล้ายคลึงกันเล็กน้อย ด้วยสายตาที่เฉียบแหลม ทำให้คนมองแล้วเหมือนดาบที่แหลมคมและรู้สึกหวาดกลัวมาก

ชายร่างผอมยิ้มจางๆ และชี้ไปที่ชายร่างอ้วนแล้วแนะนำให้กับตู้เคอหลินรู้จัก “คุณชายตู้ครับ ผมชื่อเซี่ยวเจี้ยน ส่วนเขาชื่อเซี่ยวหยุน พวกเราเป็นพี่น้องกัน”

ตู้เคอหลินหัวเราะและพูดว่า "ยินดี ยินดี ผมรู้สึกปลาบปลื้มใจจริงๆ ที่ทั้งสองมีโอกาสได้มาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของผม!"