ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 582

ตูม!

ภายใต้การเสริมอันรุนแรง พละกำลังที่ออกมาจากหมัดของเย่เทียนนั้นเกินกว่าที่ร่างกายของคนจะรับได้ ราวกับแม้แต่อากาศยังรับไม่ไหว จนเกิดเสียงสั่นสะเทือนขึ้น

เงาทมิฬอยากที่จะต่อต้าน แต่มันก็ไม่ต่างอะไรกับตั๊กแตนที่วิ่งมาขวางรถ!

เขารู้สึกถึงแค่แรงอันมหาศาลที่ส่งมาจากแขนทั้งสองข้าง จึงรีบขยับขา เพื่อสละแรงนั้นออกไป

แต่ทว่า เย่เทียนไม่เปิดโอกาสให้เขาได้ทำ กำปั้นไม่ยอมออกห่างจากแขนของเงาทมิฬ จากนั้นก็ออกแรงอีกครั้ง!

ความเจ็บปวดอันมหาศาลถูกส่งมาจากแขนทันที แขนเสื้อของเงาทมิฬเหมือนถูกมีดที่มองไม่เห็นฉีกกระชาก กระจุยกระจายไปทุกสารทิศ!

แต่หลังจากที่ยันได้ประมาณสองวิ เงาทมิฬก็ลอยกระเด็นไปของข้างหลังอย่างช่วยไม่ได้ ลอยอยู่บนอากาศจนเกิดป็นเส้นโค้งที่สวยงาม แล้วกระแทกเข้ากับกำแพงที่อยู่ข้างหลังอย่างจัง!

ตุบ!

กำแพงที่แข็งแกร่งได้เกิดเป็นรอยร้าวขึ้นมาทันที เงาทมิฬล้มลงมาอย่างโซซัดโซเซ พร้อมกับสีหน้าที่ตื่นตกใจ!

ต่อให้ฝันไปเขาก็นึกไม่ถึงว่าแม้แต่กระบวนท่าเดียวของเย่เทียนตนก็ยังรับไม่ได้ จึงอยากที่จะลุกขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ แต่ก็รู้สึกระคายคอแล้วได้กระอักเลือดออกมา

“นะนี่มันเป็นไปได้ยังไง?!”

พวกฮาชิโมโตะ คันนะที่หลบอยู่หลังหน้าจอก็พากันตกใจเหมือนกัน ไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้เห็นภาพแบบนี้

นักฆ่าระดับเพชรผู้เลื่องลือ กลับรับการโจมตีของเย่เทียนไม่ได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว แถมยังได้รับบาดเจ็บสาหัส มันไม่น่ากลัวไปหน่อยเหรอ?

“ทำไมหมอนั่นถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้?”

ฮาชิโมโตะ คันนะก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำออกมา แล้วนึกถึงพ่อของตัวเอง จากนั้นก็หันไปถามหญิงสาวว่า “น้าเล็กคะ น้าว่าระหว่างพ่อกับหมอนั่น ใครจะเก่งกว่ากันคะ?”

“อันนี้ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน”

หญิงสาวส่ายหน้าเบาๆ แล้ววิจารณ์ว่า “อย่ามองแค่หมอนั่นสามารถชกเงาทมิฬได้อย่างแรงในหมัดเดียว แต่ยังไงเขาก็มีการเล่นทีเผลอบ้างแหละ”

ไม่ทันที่ฮาชิโมโตะ คันนะจะได้พูดอะไร หญิงสาวก็ได้ยิ้มอย่างขมขื่น “คันนะ ดูท่าครั้งนี้น้าเล็กจะช่วยแก้แค้นให้เธอไม่ได้แล้วหมอนั่นมันเจ้าเล่ห์เกินไป!”

เริ่มแรกเขาได้ยั่วยุเงาทมิฬจนโมโห ต่อด้วยดูถูกอีกฝ่าย อาศัยตอนที่เงาทมิฬไม่ทันระวังระเบิดพลังทั้งหมดไป พูดได้เลยว่าตั้งแต่ที่เงาทมิฬออกไปก็ได้ตกอยู่ในแผนของเขาแล้ว!”

“ถึงว่าล่ะ ทำไมแม้แต่กระบวนท่าเดียวของหมอนั่นเงาทมิฬก็รับไม่ได้?”

ฮาชิโมโตะ คันนะขมวดคิ้วขึ้นมาทันที แล้วพูดอย่างโมโหว่า “ไอ้หมอนี่มันช่างโหดเหี้ยมจริงๆ รู้อย่างนี้คงไม่ไปยุ่มย่ามกับมันแต่แรกแล้ว!”

ถึงจะพูดอย่างนั้น แต่ในใจของฮาชิโมโตะ คันนะกลับเต็มไปด้วยความตกใจ

ถึงแม้เย่เทียนจะเจ้าเล่ห์ไปหน่อย แต่ถ้าเขาไม่มีความสามารถสักหน่อย แล้วจะทำให้เงาทมิฬเจ็บหนักด้วยหมัดเดียวได้ยังไง?

อย่างไรก็ตาม ไอคิวก็ถือเป็นความสามารถอย่างหนึ่งเหมือนกัน!

อย่าว่าแต่ฮาชิโมโตะ คันนะ แม้แต่หญิงสาวที่อยู่ข้างเธอยังจ้องเขม็งไปยังเย่เทียนที่อยู่ในจอ ดวงตาหมุนวนอย่างบ้าคลั่ง ไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่

ในขณะเดียวกัน ลานประลองก็ตกอยู่ในความเงียบ มีเพียงเสียงหายใจอันหนักหน่วงของ เงาทมิฬที่กำลังดังอยู่

เขาถูกเย่เทียนชกใส่อย่างแรงโดยไม่ทันตั้งตัว จนตอนนี้ได้ช้ำในอย่างหนักแล้ว การที่จะลุกขึ้นมานั้นไม่ใช่อะไรที่ง่ายๆ เลย

แต่ แววตาของเขากลับเปี่ยมล้นไปด้วยความโกรธเกรี้ยว ราวกับหมาป่าที่ได้รับบาดเจ็บ สีหน้าเปี่ยมด้วยความไม่พอใจ ถ้าไม่ใช่ว่าเขากำลังเจ็บหนัก เขาก็อาจจะพุ่งใส่เย่เทียนไปนานแล้ว