ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 697

“ซีซาน ไม่คิดเลยว่าคุณยังอยู่ที่นี่จริงๆ”

ไม่รอให้เย่เทียนเดินไปหาหลู่ซีซานสองสาว ชายคนหนึ่งเบียดเข้าไปในฝูงชนอย่างสะเหล่อ มือหอบดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่ กระโจนไปอยู่ตรงหน้าหลู่ซีซานด้วยสายตาเร่าร้อน ยิ้มน้อยๆพลางกล่าว “ผมเพิ่งกลับจากต่างประเทศก็ตรงมาหาคุณเลย ดอกไม้นี้ให้คุณ”

“คุณชายตระกูลกู้​​ กู้เฉียงนี่!”

“ได้ข่าวว่าตระกูลกู้กับตระกูลหลู่มีความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้น กู้เฉียงตามจีบหลู่ซีซานมาหลายปีแล้ว ไม่คิดเลยว่ายังไม่ยอมแพ้อีก!”

“มีอะไรต้องแปลกใจกัน ไม่ว่ายังไงหลู่ซีซานก็เป็นสาวไฮโซอันดับหนึ่งรุ่นก่อน เธอต้องเลือกมากอยู่แล้ว”

ต่อให้มีคนแสดงความรักต่อสาวในฝันของพวกเขาต่อหน้าต่อตา แต่บรรดาแฟนคลับกลับไม่กล้าถือสา ทำได้เพียงซุบซิบเสียงเบา เห็นได้ชัดว่าฐานะของกู้เฉียงไม่ธรรมดา

เสียงวิพากษ์วิจารณ์จากผู้คนรอบข้างดังเข้ามาในหู หน้าตากู้เฉียงฉายแววได้ใจ เขายื่นดอกกุหลาบในมือไปให้ด้วยความทะนง

แต่น่าเสียดาย หลู่ซีซานเพียงแต่ขมวดคิ้ว และเขยิบเท้าหลบไป พร้อมบอกปัดอ้อมค้อม “คุณชายกู้ ถ้าคุณให้ดอกไม้ชนิดอื่นกับฉัน ฉันคงรับไว้ด้วยความเต็มใจ แต่กุหลาบแดงนี้ คุณเอาไปให้ผู้หญิงคนอื่นเถอะ”

ราวกับกู้เฉียงเดาได้อยู่แล้วว่าจะลงเอยเช่นนี้ เขาส่ายหัวอย่างดื้อรั้น พูดอย่างแน่วแน่ “ซีซาน ผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว ผมชอบคุณแค่คนเดียว ดอกไม้นี้ผมจะไม่ให้คนอื่นนอกจากคุณ!”

“คุณชายกู้ ฉันบอกคุณไปหลายครั้งแล้วนะ คุณไม่ใช่แบบที่ฉันชอบ จะมัวเสียเวลากับฉันไปทำไมกันคะ”

หลู่ซีซานส่ายหัวอย่างเอือมระอา ไม่ไว้หน้ากู้เฉียงเลยสักนิด

“ไม่ชอบคนแบบผม?”

ถูกปฏิเสธท่ามกลางสายตาคนมากมาย ต่อให้กู้เฉียงจะหน้าด้านขนาดไหนก็รู้สึกเสียหน้าอยู่บ้าง สีหน้าเขาจึงย่ำแย่ลงไป พร้อมขมวดคิ้ว “ซีซาน อ้างเหตุผลนี้มาหลายปีคุณสนุกไหม ใช่ว่าคุณไม่รู้นี่ว่าผมรักคุณมากขนาดไหน ทำไมคุณถึงไม่ยอมรับผม?”

“คุณชายกู้ คุณเลิกดื้อดึงได้แล้ว”

หลู่ซีซานถอนหายใจด้วยความเอือมระอา ส่ายหัวพลางกล่าว “คุณชอบฉันเป็นเรื่องของคุณ แต่ฉันไม่รู้สึกอะไรกับคุณก็คือไม่รู้สึก ฉันไม่อยากจำนน!”

นับจากที่เธอได้รับตำแหน่งสาวไฮโซอันดับหนึ่งแห่งเมืองจิน กู้เฉียงก็รุกหน้าจีบเธออย่างหนัก หลายปีมานี้เธอปฏิเสธกู้เฉียงไปนับครั้งไม่ถ้วน แต่เขายังคงคิดเข้าข้างตัวเอง เธอเองก็เหนื่อยใจกับเรื่องนี้มากนะ!

กู้เฉียงได้ฟัง อดโมโหขึ้นมาไม่ได้ เขาเอื้อมมือออกไปอย่างฉุนเฉียว จับข้อมือเรียวของหลู่ซีซานไว้แน่น ก่อนจะตะคอกใส่ “ทำไมกัน ผมรักคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงทำแบบนี้กับผม?”

“คุณชายกู้ คุณทำฉันเจ็บนะ”

คิ้วเรียวของหลู่ซีซานขมวดมุ่น อยากจะดิ้นให้หลุด แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ยังเป็นผู้หญิงตัวบอบบาง จะสลัดกู้เฉียงหลุดได้ยังไง?

ผู้ชายรอบข้างมองพฤติกรรมไร้เหตุผลของกู้เฉียง แม้จะโมโหอยู่เหมือนกัน แต่เนื่องด้วยหวาดหวั่นต่อบารมีของตระกูลกู้ จึงไม่กล้าเข้าไปห้าม กลัวเหลือเกินว่าจะโดนกู้เฉียงหมายหัวเพราะเหตุนี้

เติ้งเหวินที่ยืนอยู่ด้านข้างขมวดคิ้วเรียวเช่นกัน ถึงแม้หลู่ซีซานจะโตกว่าเธอหลายปี แต่ทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทที่คุยกันทุกเรื่อง มีหรือที่เธอไม่รู้ว่าหลู่ซีซานรู้สึกยังไงกับกู้เฉียง เธอกำลังจะออกตัว กลับมีเงาคนกระโจนเข้ามาจากด้านข้างด้วยความเร็วแสง มือใหญ่ตบเข้าที่ไหล่กู้เฉียงดังแปะ

“คุณชายกู้ใช่ไหม นายรู้ไหมว่าการทำแบบนี้มันหยาบคายมาก!”

รู้สึกถึงแรงหนักหน่วงที่ส่งมาทางไหล่ หน้าตากู้เฉียงฉายแววฉุนเฉียว เดิมเขาก็โมโหกับการปฏิเสธของหลู่ซีซานอยู่แล้ว คิดไม่ถึงว่าจะมีคนกล้าแส่ด้วย สติที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดถูกโทสะกลบจนสิ้น เขาหันมามอง และกราดทันที

“นายเป็นใครวะ ไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นใคร รีบหายไปจากตรงหน้าฉันซะ ไม่อย่างนั้นฉันรับประกันได้ว่านายต้องเสียใจ!”

คนที่มานอกจากเย่เทียนแล้วจะมีใครอีก?

ถึงแม้เขาไม่ใช่คนจัดงานเลี้ยงนี้ แต่ไม่ว่ายังไงพวกหลู่ซีซานก็มาเพราะเขาเชิญ เขาจะยอมยืนมองเฉยๆได้ยังไง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่