ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 720

ทั้งบาร์ถูกกลุ่มมังกรฟ้าควบคุมไว้หมดแล้ว ลูกน้องของปืนใหญ่20กว่าคนถูกจับมัดรวมกันไว้ที่มุมหนึ่ง สายตามองไปที่ฮาชิโมโตะ มินาโตะด้วยความฉงนใจ

ความสัมพันธ์ระหว่างปืนใหญ่กับฮาชิโมโตะ มินาโตะก็ดี พวกเขาคิดไม่ถึงเหมือนกันสองคนนี้จะฉีกหน้ากัน เรื่องมาถึงขั้นนี้พวกเขาก็ยังตั้งสติกลับมาจากการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ไม่ได้

แต่น่าเสียดาย ปากของพวกเขาถูกเทปกาวปิดไว้แล้ว ไม่อย่างนั้นเกรงว่าคงตะโกนใส่ฮาชิโมโตะ มินาโตะไปแล้ว

พอเห็นตัวของฮาชิโมโตะ มินาโตะ บอดี้การ์ดของเธอทั้งสองคนก็รีบเข้าไป แล้วก็ยืนอยู่หลังเธอเงียบๆ

“เรียบร้อยแล้ว พวกเรากลับเถอะ！”

ฮาชิโมโตะ มินาโตะมองรอบๆ ด้วยความเอือมระอา แล้วก็เดินออกไปข้างนอก

“เจ้านายครับ พวกเราจะกลับไปอย่างนี้เลยหรือครับ?”

บอดี้การ์ดคนหนึ่งรีบก้าวออกมา แล้วพูดเสียงเบาๆ “นี่มันเป็นโอกาสดีเลยนะครับ.........”

“หุบปาก！”

ฮาชิโมโตะ มินาโตะชักสีหน้า แล้วตวาดว่า “เราสามคนรวมกันยังสู้เขาคนเดียวไม่ได้เลย รีบล้มเลิกความคิดที่เป็นไปไม่ได้ของแกออกไปเลยนะ！”

พูดจบ เธอก็ไม่มองบอดี้การ์ดคนนั้นอีก เดิมออกประตูไปเลย

ในขณะเดียวกัน ในห้องรับรองบนชั้นสอง เรือนร่างสวยๆ ของหญิงสองคนกำลังสั่นระริก จ้องมองพวกของเย่เทียนในห้องอย่างไม่ปริปากพูดอะไร

เย่หย่งโซ่ก็โมโหขึ้นในใจอย่างมาก ใน10นาทีก่อนหน้านี้ เขาให้ผู้หญิงสองคนทำท่าต่างๆ แล้วให้ลูกน้องถ่ายรูปนู๊ดออกมาหลายใบ

“พวกมึงเป็นใครกันแน่? ปืนใหญ่ล่ะ? ให้หมอนั่นไสหัวออกมา！”

เย่เทียนก็ยืนพิงวงกบประตูมองดูเย่หย่งโซ่ที่กำลังโวยวายไม่หยุด มุมปากก็เผยรอยยิ้มเยาะเย้ยออกมา แล้วห็ส่ายหัวอย่างเอือมระอา

ตั้งแต่ต้นจนจบเขาไม่เคยมองเย่หย่งโซ่อยู่ในสายตาเลย ตั้งแต่ที่เขาทำเรื่องต่ำช้าพวกนั้น ก็ได้กลายเป็นคนที่โง่เขลาไร้สมองไปแล้ว

เพียงแต่ว่า ตอนนี้เย่เทียนอยู่ในจุดที่ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก ไม่ต้องพูดถึงบริษัทอะไรนั่น แค่แก๊งหย่งเย่ที่ไม่มีการเคลื่อนไหวในตอนนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะโผล่ออกมาเอาชีวิตของเย่เทียนตอนไหน！

คำโบราณว่าไว้ หาเรื่องยมบาลได้ง่าย แต่ผีน้อยมันตามรังควานไม่หยุด

ในเมื่อวันนี้เจอกันโดยบังเอิญ เขาก็จะไม่ทิ้งโอกาสนี้ไป จะต้องจัดการเย่หย่งโซ่เสียหน่อย อย่างน้อยภายในเวลาอันสั้น เขาก็จะไม่มาก่อกวนตนเอง！

“พี่ใหญ่ ถ่ายรูปเสร็จหมดแล้วครับ”

ตอนนี้ ลูกน้องคนหนึ่งก็เข้ามา แล้วก็เอารูปบันทึกลงเครื่องไป

“ถ่ายได้ไม่เลว！”

เย่เทียนรับโทรศัพท์มาปัดรูปดูหลายรูป สายตาก็เกิดอยากจะหยอกล้อขึ้นมา มองรูปไปมองดูเย่หย่งโซ่ไป ปากก็ชมว่า “คุณชายเย่ ดูไม่ออกเลยนะว่าคุณก็พอจะเป็นนายแบบได้เหมือนกันนะเนี่ย！”

“บัดซบ！มึงแน่จริงก็ฆ่ากูเลยสิวะ ไม่อย่างนั้นมึงได้เจอดีแน่！”

เย่หย่งโซ่ก็หน้าแดงก่ำขึ้นมาทันที แล้วก็แอบใช้กำลังภายในทะลวงจุดชีพจรที่ถูกปิดไว้ อีกแค่3นาที เขามั่นใจว่าจะทำให้ไอ้พวกเฮงซวยตรงหน้านี้แปลกเป็นชิ้นๆ ！

ลูกน้องคนหนึ่งก็ถีบออกไปหนึ่งที แล้วพูดโหดๆ ว่า “มึงกล้าดียังไงมาพูดกับพี่ใหญ่ของกูอย่างนี้วะห้ะ?”

ในเมื่อพวกเขาถูกเหลยเหลาหู่พามา ก็ล้วนเป็นสมาชิกในมังกรฟ้าทั้งหมด ชื่นชอบเย่เทียนจนถึงขั้นตาบอดเชื่อทุกอย่างเลย ไม่สนใจหรอกว่าเย่หย่งโซ่จะมีฐานะอะไร

เย่หย่งโซ่ที่ขยับตัวไม่ได้ถูกถีบจนลงไปนอนกับพื้น สองตาก็จ้องมองลูกน้องที่ถีบตนเองอย่างอำมหิต ถ้าสายตาสามารถฆ่าคนได้ เกรงว่าคงจะถูกเขาฉีกเป็นชิ้นๆ ไปแล้ว

แต่น่าเสียดาย ลูกน้องคนนั้นไม่สนใจสายตาของเย่หย่งโซ่ที่ข่มขู่มาเลย แล้วก็หันไปเสนอกับเย่เทียนว่า “พี่ใหญ่ครับ ไอ้หมอนี่มันไม่รู้จักรักดี ผมว่าฟันให้ตายเลยดีกว่า”