“คืนนี้อย่าไป อยู่เป็นเพื่อนฉันได้ไหม?”
ได้ยินคำพูดที่ยั่วยวนของหลู่ซีซานแว่วเข้ามาในหู เย่เทียนตกตะลึง และพูดด้วยสีหน้าท่าทางที่ซับซ้อน “คุณก็รู้ว่าถ้าให้ผมอยู่ต่อมันจะเกิดเรื่องอะไร?”
ถ้าจะบอกว่าเขาไม่มีความรู้สึกใดๆต่อหลู่ซีซาน มันคงเป็นเรื่องที่หลอกกัน ยิ่งไปกว่านั้นเขายังไม่ได้คิดไว้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับคุณย่ายังไง ถึงยังไงก็ยังไม่อยากกลับไปที่บ้านตระกูลเย่
“ฉันรู้”
หลู่ซีซานพยักหน้าเล็กน้อย และก้มศีรษะลงอย่างเขินอายไม่กล้าสบตามองเย่เทียน
เย่เทียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาไม่อาจปฏิเสธเสน่ห์ของหลู่ซีซานได้ แต่บางทีในวันพรุ่งนี้เขาอาจจะจากโลกนี้ไปตลอดกาล แล้วทำไมต้องมาทำร้ายคนอื่น?
หลังจากรอคำตอบจากเย่เทียนเป็นเวลานาน หลู่ซีซานก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองเย่เทียนด้วยความระมัดระวัง เมื่อเห็นท่าทางของเขาที่ตัดสินใจอย่างยากลำบาก เธอก็เริ่มยั่วยุ “ทำไม? คุณรู้สึกกลัวเหรอ?”
“กลัวแล้วเหรอ?”
เย่เทียนตกตะลึงครู่หนึ่ง จากนั้นก็ตั้งสติได้ เบะปากแล้วพูดว่า “ตลกสิ้นดี ยังไงผมก็เป็นผู้ชายทั้งแท่ง จะต้องกลัวคุณด้วยเหรอ?”
หลู่ซีซานใจสั่น แต่คำพูดของเธอก็ไม่ยอมแพ้ “ฉันคิดว่าคุณไม่กล้า!”
เย่เทียนตกตะลึงจนพูดไม่ออก ผู้หญิงคนนี้กล้ายั่วยุขนาดนี้ คงคิดว่าตัวเองไม่มีอารมณ์จริงๆเหรอ?
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ก็ตัดสินใจอย่างเด็ดขาด และกลายเป็นหมาป่าที่ชั่วร้ายพุ่งเข้าไปหาเธอ
หลู่ซีซานตกใจ แม้ว่านางจะเตรียมใจไม่มากก็น้อย แต่เมื่อเห็นท่าทางที่หิวกระหายของเย่เทียน ยังไงก็ยังรู้สึกกังวล
ไม่ว่าในกรณีใด ภายใต้การรุกของเย่เทียน ในไม่ช้าหลู่ซีซานก็ตกอยู่ในห้วงอารมณ์ ตกอยู่ในห้วงอารมณ์
......
ผู้จัดการนั่งอยู่บนเก้าอี้นุ่มๆ และข้างหน้าเขา มีลูกน้องที่สีหน้าไร้ความรู้สึกสองสามคนยืนอยู่
ทันใดนั้น ประตูก็ถูกผลักออก ก็มีลูกน้องที่ไร้ความรู้สึกเดินเข้ามา “ผู้จัดการ จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว”
“ทำได้ดีมาก!”
ผู้จัดการที่กำลังหลับตาและทำสมาธิได้ลืมตาขึ้น และเหลือบมองลูกน้องที่เดินเข้าอย่างหมั่นไส้ “ภารกิจนี้ใช้เวลานานมาก และใช้ทรัพยากรมากมาย และถึงเวลาที่จะเคลียร์ให้ลงตัวแล้ว”
แค่เย่เทียนเพียงคนเดียว เขาต้องสูญเสียไปทั้งกลุ่ม เบื้องบนกดดันเขาอย่างมาก แม้ว่ากลับไปก็คงไม่เกิดผลลัพธ์ที่ดี
เป็นเพราะเหตุนี้เอง เขาเลือกที่จะยอมแพ้ ขอเพียงเรื่องของพรุ่งนี้ราบรื่น เชื่อว่าเบื้องบนจะไม่ทำให้เขาลำบากใจ
“ในเมื่อได้จัดการทุกอย่างจนเรียบร้อย พวกนายก็ลงไปพักผ่อนก่อนเถอะ! พักผ่อนให้เต็มที่แล้วเตรียมตัวสำหรับเรื่องของวันพรุ่งนี้”
เมื่อคิดถึงตรงนี้ แววตาของผู้จัดการแฝงด้วยความเย็นชา “จริงสิ เรื่องของวันพรุ่งนี้คาดว่ากิลด์ทหารรับจ้างคงจะมาแทรกแซง พวกนายไปปรึกษากัน ไม่ต้องการทำลายล้างคู่กรณี แต่ต้องขัดขวางและยื้อเวลาให้นานที่สุด!”
ลูกน้องหลายคนที่สีหน้าไร้ความรู้สึกพยักหน้า และถอยออกไปทันทีด้วยความเคารพ
เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น เย่เทียนตื่นขึ้นมาจากฝัน ถึงแม้จะไม่มีร่องรอยของหญิงสาวสวยที่ข้างเตียง แต่ก็ยังมีกลิ่นหอมหลงเหลืออยู่
เย่เทียนยกมุมปากขึ้นเป็นโค้งเสี้ยวพระจันทร์ ความสัมพันธ์ของเขากับหลู่ซีซานที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ทำให้อารมณ์ที่หดหู่ของเขาดีขึ้นมาก แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดต่อหลู่ซีซาน
ดังคำสุภาษิตที่กล่าวว่า ยากที่จะปฏิเสธผู้หญิงที่งดงามและมีบุญคุณ!
หลู่ซีซานเป็นนางในฝันแห่งเมืองหลวงคนหนึ่ง ไม่รู้ว่ามีคนมากมายเท่าไหร่ที่ลุ่มหลงในตัวเธอ แต่เธอกลับมาเลือกตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่