ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 808

เห็นเย่เทียนที่ยืนอยู่ข้างหน้ากำลังอมยิ้ม ในใจ ไล่จินรู้สึกกลัวเล็กน้อย

แม้ว่าการต่อสู้เมื่อสักครู่จะเป็นเพียงไม่กี่นาที แต่การต่อสู้กับเย่เทียนเขาไม่มีพลังที่จะต่อต้านได้เลย โดนทุบตีจนเกือบจำบ้านเลขตัวเองที่ไม่ได้

บูม!

เย่เทียนไม่สนใจว่าไล่จินคิดอะไรอยู่ เขาเดินไปพร้อมกับยิ้มเยาะเย้ย และใช้เหยียบบนตัวของไล่จิน

ชั่วขณะไล่จินรู้สึกเหมือนมีน้ำหนักห้าร้อยกิโลกดทับ รู้สึกหายใจยากลำบากมาก รีบเอื้อมมือออกไปคว้าขาอีกข้างของเย่เทียน ด้วยความเจ็บปวด “พี่ พี่ใหญ่ นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิด……”

“เข้าใจผิดเหรอ? ตอนนี้นายพึ่งมาบอกว่าเข้าใจผิด นายไม่รู้สึกว่ามันสายเกินไปเหรอ?”

เย่เทียนหัวเราะเยาะ ในแววตาเต็มไปด้วยความเย็นชา

ไล่จินสังเกตเห็นแววตาของเย่เทียน ภายในใจก็ยิ่งหวาดกลัวขึ้นมา และรีบตะโกนออกมาอย่างรวดเร็ว “พี่ใหญ่ มันเป็นความผิดของผมเอง! ต่อไปผมจะไม่กล้าทำอีกแล้ว คุณเป็นผู้ใหญ่ที่ใจกว้าง อย่าถือสากับคนอย่างผมเลย”

“แน่นอนฉันไม่ถือสาอยู่แล้ว”

เย่เทียนยกมุมปากด้วยความเยาะเย้ย ส่ายหัวและพูดว่า “เพราะยังไงในไม่ช้านายก็จะต้องตายอยู่ ดังนั้นฉันก็คงไม่ถือสากับคนที่กำลังจะตาย!”

“พี่ใหญ่ ผมผิดไปแล้ว ไว้ชีวิตผมด้วยเถอะ! ขอเพียงคุณปล่อยผมไป คุณจะให้ผมทำอะไรก็ได้……”

เมื่อมองดูท่าทางที่เย็นชาของเย่เทียน ไล่จินก็ยิ่งรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาจับใจ น้ำเสียงที่ขอร้องอ้อนวอนมีเสียงสะอื้นร้องไห้ปนอยู่

ตามคำสุภาษิตที่กล่าวว่า คนที่เก่งจะไม่ชอบอวด คนที่ชอบอวดมักจะไม่เก่ง

ไล่จินเคยเห็นคนในแก๊งหวงจี๋ที่โหดเหี้ยมหลายคน เขาจะดูไม่ออกได้ไงว่าเย่เทียนเป็นคนที่กล้าฆ่าคน

“ทำอะไรก็ได้จริงๆเหรอ?”

เย่เทียนยิ้มอย่างเย็นชา รู้สึกดูหมิ่นผู้ชายประเภทที่โลภมากและขี้ขลาดกลัวตายเช่นนี้

“ใช่ใช่ ให้ผมทำอะไรก็ได้!”

เมื่อเห็นว่าเริ่มมีความหวัง แววตาของไล่จินก็ขยับไปมา เหมือนกับว่าพึ่งนึกขึ้นมาได้ และพูดเสียงดังว่า “ผมมีเงิน! ผมสามารถมอบเงินทั้งหมดให้แก่คุณ”

เย่เทียนขมวดคิ้ว และพูดอย่างดูถูก “เงินเหรอ? คนอย่างนายจะมีเงินสักเท่าไหร่กัน?”

“สิบ สิบ……ไม่ไม่ไม่! สองแสนห้าหมื่น! ผมจะให้เงินคุณสองแสนห้าหมื่น!”

เดิมทีไล่จิน ต้องการจะพูดว่าหนึ่งแสนบาท แต่เขาสังเกตเห็นการแสดงออกของเย่เทียนแปลกๆ เลยตัดสินใจอย่างเด็ดขาด และเอาทรัพย์สินทั้งหมดที่มีออกมา

เงินนั้น ถ้าไม่มีแล้วก็สามารถหาใหม่ได้ แต่ถ้าไม่มีชีวิตอยู่แล้ว มีเงินมากมายแค่ไหนก็ไม่มีโอกาสได้ใช้!

“โอโห? แกถึงกับเอาเงินออกมาสองแสนห้าหมื่น ดูเหมือนว่าแกจะหาเงินได้ไม่น้อย”

เย่เทียนตกใจ คาดไม่ถึงว่าไล่จินจะเสนอราคาเช่นนี้ออกมา

“แต่น่าเสียดาย เงินแค่นี้ของนายอย่าว่าแต่เพื่อแลกซื้อชีวิตของนายเลย แค่ซื้อแขนสองข้างและขาข้างหนึ่งของนายยังไม่พอเลย!”

ไม่รอให้ไล่จินรู้สึกผ่อนคลาย คำพูดที่ไม่แยแสของเย่เทียนก็แว่วเข้ามาในหูของเขาอีกครั้ง

ชั่วขณะไล่จินรู้สึกตื่นตระหนก และรีบอ้อนวอนขอความเมตตา “พี่ใหญ่!คุณก็ไว้ชีวิตผมสักครั้งเถอะ! ผมรับประกันว่าคุณจะได้รับมากกว่านี้……”

“ตอนนี้นายยังไม่เข้าใจอีกเหรอ นี่ไม่ใช่เรื่องของเงินมากหรือน้อย”

เย่เทียนส่ายหัวเล็กน้อย “ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่นมาที่นี่ เกรงว่าตอนคงจะต้องมาดูการแสดงของนายแล้วมั้ง? นายเป็นผู้ใหญ่แล้ว ก็คงจะรู้ว่า ไม่ว่านายจะเลือกยังไง ก็จะต้องยอมรับผลตอบแทนที่ตามมา!”

“ไม่! ผมเป็นคนของแก๊งหวงจี๋ ถ้าคุณกล้าแตะ……”