ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 89

ทว่า ตัวเย่เทียนเองไม่ได้รู้สึกดีอะไรกับเยี่ยนจื่อเฉินอยู่แล้ว ตอนนี้เห็นว่าเขากำลังขาดทุน ย่อมไม่คิดจะบอกอะไร

ขณะนั้น จี้เจิ้งโก๋กลับมองมู่หยุนเทียนและถามหยั่งเชิง “ไอ้มู่ แกคิดว่ายังไง?”

เย่เทียนได้ยินแล้วก็หันไปมองมู่หยุนเทียนเช่นกัน ดูท่าคนผู้นี้ก็เป็นผู้ประเมินที่จี้เจิ้งโก๋ตั้งใจเชิญมาเหมือนกัน

มู่หยุนเทียนกดเสียงให้ต่ำลง อมยิ้มและส่ายหัว “ซื้อกลับไปโยนเล่นหรอ?”

จี้เจิ้งโก๋หลุดขำ เขาเชื่อใจมู่หยุนเทียนมาก จึงไม่พูดอะไรอีก

“ยินดีกับคุณชายเยี่ยนห้องห้องเทียนจื้อที่หกด้วยที่ได้ของประมูลชิ้นแรกไป!”

เวลานี้ การประมูลราคาได้สิ้นสุดลง ท้ายที่สุดของที่ว่าเป็นโถแปดเซียนฟีนิกซ์หางลายครามในสมัยคังซีก็โดนเยี่ยนจื่อเฉินเอาเข้ากระเป๋าในราคาสูงถึงสามล้านหยวน

“ของประมูลชิ้นที่สองที่นำมาให้ประมูลกันคือภาพนางฟ้าเล่นน้ำของอู่เต้าจื่อในราชวงศ์ถัง เริ่มประมูลที่สามล้านหยวน ทุกครั้งที่ประมูลห้ามบวกราคาต่ำกว่าห้าแสน”

เย่เทียนหรี่ตาและประเมินอย่างละเอียด ได้บทสรุปว่ายังเป็นของปลอมเหมือนเดิม ทำให้เขาเซ็งนิดหน่อย งานประมูลใต้ดินนี้เอาแต่ของปลอมออกมาหลอกผู้คน คงไม่ใช่ว่าหลอกเอาเงินหรอกนะ

“ไอ้มู่ ชิ้นนี้ล่ะ? ชิ้นนี้เป็นยังไง?”

จี้เจิ้งโก๋จ้อง ‘ภาพวาดโบราณ’ ด้วยตาลุกวาว ดูจากท่าทางแล้วขอเพียงมู่หยุนเทียนรับประกัน เขาได้ลงมือโดยไม่ลังเลแน่

เวลานี้เสียวของลิ่วหรั่นดังขึ้นจากข้างๆอีกครั้ง “คุณชายเยี่ยน เจ็ดเซียนในภาพนี้เปี่ยมไปด้วยพลังเซียน แม้แต่รายละเอียดเล็กๆอย่างเส้นผมยังเป็นรูปทรงสวยงาม ผมตรงยาวสยาย ดูท่าจะเป็นฝีมือของอู่เต้าจื่อจริงๆ”

จี้เจิ้งโก๋ที่แอบฟังอยู่ตื่นเต้นขึ้นมาทันที เขาดูพร้อมยกมือเข้าร่วมการประมูลราคา

เย่เทียนเอ่ยขึ้นอย่างทันท่วงที “นายท่านจี้ครับ ถ้าคุณเชื่อผมก็อย่าประมูล”

“เย่เทียน คุณก็ประเมินเป็นหรอ” ไม่รอให้จี้เจิ้งโก๋พูดอะไร จี้เยียนหรันกลับถามขึ้นก่อนด้วยความอยากรู้

เธอแค่พาเย่เทียนมาร่วมสนุกเท่านั้น คิดไม่ถึงว่าจู่ๆเย่เทียนจะพูดแทรกขึ้นมา

“พอได้นิดหน่อย” เย่เทียนพยักหน้า

จี้เจิ้งโก๋ลังเลขึ้นมา แม้เขาจะรู้ดีว่าเย่เทียนมีฝีมือไม่เลว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามีความสามารถในการดูของสะสมนี่

“เหล่าจี้ ถ้าฉันเป็นแกฉันจะเชื่อที่น้องคนนี้พูดนะ”

มู่หยุนเทียนรู้สึกถึงความลังเลของเพื่อนรัก มองเย่เทียนอย่างมีความหมายและพูดเกลี้ยกล่อม “ถ้าภาพนี้เป็นของจริงไม่ใช่ของปลอม ถึงเราไม่ประมูลก็ไม่ได้เสียหายอะไร แต่ถ้าเสียไปหลายล้านหรืออาจจะหลายสิบล้านเพื่อซื้อของเลียนแบบกลับมา เงินยังเป็นเรื่องเล็ก แต่ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป ขายหน้าสิเรื่องใหญ่”

งานประมูลใต้ดินที่เปิดเผยไม่ได้ก็เป็นแบบนี้แหละ มีคุณสมบัติคล้ายๆกับการพนัน

“ก็ได้ ฉันไม่ประมูลแล้ว” จี้เจิ้งโก๋หัวเราะเฝื่อนๆพลางส่ายหัว

ในตอนนั้น คนด้านล่างตื่นเต้นกันหมด พากันบวกราคาแข่งกันประมูล

ทว่า เยี่ยนจื่อเฉินนั้นร่ำรวยและมือเติบ เรียกได้ว่าตั้งใจมาที่งานประมูลใต้ดินนี้โดยเฉพาะ บวกกับมีการยืนยันจากลิ่วหรั่น เขาไม่มีความลังเลเลยสักนิด เขาข่มทุกคนในที่นี้ไว้ด้วยราคาสูงถึงสิบสองล้านหยวนและได้ภาพชื่อดังนี้มาไว้ในครอบครอง

เขายอมเสียเงินเป็นสิบล้านและได้ของสะสมมาไว้ถึงสองชิ้น พิธีกรงานประมูลชมความใจใหญ่ของเยี่ยนจื่อเฉินอยู่บ่อยครั้ง ทุกคนในที่นี้ต่างชำเลืองมอง อยากจะเห็นว่าผู้ยิ่งใหญ่ที่ไหนมาละลายเงินลงแม่น้ำที่นี่

เยี่ยนจื่อเฉินเชิดหน้าชูตา มองเย่เทียนด้วยท่าทีแฝงความท้าทาย ราวกับกำลังบอกว่าคนอย่างแกจะเอาอะไรมาเทียบกับฉัน