ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 903

เสวียนเฉิงวาดกระบี่ออกไป เย่เทียนกลับใช้ร่างกายที่มีเลือดเนื้อรับไว้ ภาพนี้ทำให้ผู้ชมด้านล่างเบิกตากว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ

เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่ากระบี่ดาวตกหนักเป็นกระบี่ที่มีชื่อเสียง แม้ว่ามันจะหนัก แต่ก็คมมากเช่นกัน เมื่อเห็นเย่เทียนรับได้ด้วยมือเดียว พวกเขาจะไม่แปลกใจได้อย่างไร?

“เอ๊ะ?”

บรรดาเจ้าสำนักบนเวทีก็ตกใจเช่นกัน แต่ปรมาจารย์ไร้เจตสิกเป็นคนแรกที่มีสติตอบโต้ เขายิ้มและตะโกนใส่หลู่ซูหาง “เหล่าหลู่ ทำไมคุณดูไม่กังวลสักนิดเลยล่ะ ถ้าผมดูไม่ผิด คุณต้องให้ถุงมือไหมสวรรค์แก่เย่เทียนใช่ไหม?”

หลู่ซูหางหัวเราะเจื่อนๆ “ผมเห็นลูกศิษย์ของพวกคุณแต่ละคนถ้าไม่มีดก็มีกระบี่ ผมกลัวเย่เทียนจะเสียเปรียบ ดังนั้นจึงขอให้ยืมสองวัน”

บรรดาเจ้าสำนักบนเวทีต่างก็รู้แจ้งในทันใด ไม่น่าแปลกใจที่เย่เทียนสามารถรับกระบี่ดาวตกหนักได้ ที่แท้ก็มีการเตรียมพร้อมเป็นอย่างดี!

บรรดาเจ้าสำนักต่างเข้าใจสถานการณ์อยู่พอประมาณ แต่ผู้ชมด้านล่างยังคงสับสนและไม่รู้รายละเอียดของสถานการณ์

“นี่มันเป็นไปได้ยังไง? เย่เทียนรับกระบี่ดาวตกหนักด้วยมือเปล่าได้อย่างไร?”

“บัดซบ! นี่ฉันยังไม่ตื่นใช่มั้ย? เร็วๆๆ ลองตบฉันที”

“ฝันไป ฉันกำลังฝันไปแน่ๆ!”

หลายคนเอื้อมมือออกไปหยิกตัวเองโดยไม่รู้ตัว ความเจ็บปวดที่รุนแรงบอกว่ามันคือความจริงอย่างไม่ต้องสงสัย ซึ่งพิสูจน์ได้ว่าภาพที่อยู่ตรงหน้านี้คือเรื่องจริง เย่เทียนรับกระบี่ดาวตกหนักได้ด้วยมือเปล่า!

กระบี่ดาวตกหนักนั้นมีความคมมาก เรื่องนี้สามารถเห็นได้จากที่ก่อนหน้านี้เสวียนเฉิงวางเบาๆ แต่ก็ยังทำให้พื้นบ้านถูกฟันแยกออกจากกัน อย่าว่าแต่ฝ่ามืออย่างเดียว แม้แต่ก้อนหินก็ยังสามารถถูกฟันแยกออกจากกันได้

ยิ่งไม่ต้องบอกว่า เสวียนเฉิงยังออกแรงฟันใส่ แม้ว่ามันจะไม่คมพอจะฟันให้ขาด แต่พลังมหาศาลก็สามารถบังคับให้เย่เทียนถอยหลังออกไปสองก้าวได้

แม้ว่าพวกเขาจะไม่กล้าเชื่อก็ตาม แต่ความจริงที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า มันทำให้พวกเขาต้องเชื่อ!

“เดี๋ยวนะ พวกคุณสังเกตดูสิ มือทั้งสองของเย่เทียนเหมือนสะท้อนแสงเลยว่าไหม?”

“ใช่แล้วๆ! ฉันจำได้ว่าตระกูลหลู่มีสมบัติอยู่ชิ้นหนึ่งไม่ใช่เหรอ? ว่ากันว่าเย่เทียนเป็นลูกเขยของตระกูลหลู่ ฉันเชื่อว่าตระกูลหลู่ ได้มอบสมบัติให้เย่เทียนแล้วใช่ไหม?”

“สมบัติของตระกูลหลู่น่ะเหรอ? หรือว่าจะเป็นถุงมือไหมสวรรค์ ในตำนานที่บางเท่าปีกจักจั่น?”

ในที่สุดก็มีคนได้กลิ่นตุๆ เขารีบชี้ไปที่มือทั้งสองของเย่เทียนและตะโกนลั่นขึ้นมา

จากคำบอกใบ้ของเขา ทุกคนพากันโต้ตอบ สุมหัวซุบซิบกัน มองไปที่ถุงมือไหมสวรรค์ในสองมือของเย่เทียนด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้า

ต้องรู้ว่าชื่อเสียงของถุงมือไหมสวรรค์ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากระบี่ดาวตกหนักเท่าไรนัก! ถึงขนาดพูดได้ว่ามันเหนือกว่ามาก!

ตำนานกล่าวว่าถุงมือไหมสวรรค์ทำมาจากเส้นไหมของหนอนหิมะหายาก ซึ่งอยู่เหนือระดับน้ำทะเลหลายกิโลเมตร บวกกับวัสดุหายากอื่นๆ อีกหลายชนิด ใช้เวลาหลายปีกว่าจะทำสำเร็จ มันโปร่งใส เบา แต่ทนทานเป็นพิเศษ มีดหอกและกระบี่ธรรมดาไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย

เมื่อได้ยินการสนทนาของผู้คนที่อยู่ด้านล่างเวที เสวียนเฉิงก็ได้สติกลับมา ประกายแวววับฉายผ่านดวงตาทั้งคู่ เขาหมุนข้อมืออย่างฉับพลัน

เย่เทียนปล่อยมือจากกระบี่ดาวตกหนักโดยไม่รู้ตัว แต่ก่อนที่เขาจะเคลื่อนไหวใดๆ ต่อไป เสวียนเฉิงก็ออกแรงอีกครั้ง กระบี่ดาวตกหนักที่หนาและหนักได้พุ่งเข้าหาเย่เทียนอีกครั้ง

ท่ามกลางความฉุกละหุก เย่เทียนรีบทำท่าสะพานโค้งหลบอย่างรวดเร็ว กระบี่ดาวตกหนักเฉียดจมูกของเขาไป เย่เทียนสัมผัสได้ถึงความเย็นเฉียบจากใบมีดอย่างชัดเจน

แต่เสวียนเฉิงกลับไม่ยอมปล่อยเย่เทียนไป เขาก้าวไปข้างหน้าเล็กน้อย ยกขาเตะเข้าไปที่ลำตัวท่อนล่างของเย่เทียน

พลั่ก!

เย่เทียนที่เพิ่งโค้งตัวลงพอเห็นภาพนี้ถึงกับหน้าถอดสีทันทีด้วยความตกใจ เขารีบตั้งการ์ดอยู่หน้าลำตัวเพื่อปัดป้องการโจมตี

เย่เทียนอาศัยกำลังนี้ ถอยห่างออกไปหลายเมตรอย่างเด็ดเดี่ยว ออกจากระยะโจมตีของเสวียนเฉิงชั่วคราว

“บัดซบ! ตรงนั้นมันเตะมั่วๆ ได้เหรอ? ถ้าเมื่อกี้เตะโดนฉันจริงๆ ฉันจะสู้กับแกให้ตายกันไปข้างหนึ่ง!”

แม้ว่าเสวียนเฉิงจะไม่ได้ตั้งใจ แต่เย่เทียนที่ลุกขึ้นมาก็อดด่าไม่ได้ ถ้าเมื่อครู่เขามีปฏิกิริยาตอบสนองไม่เร็ว ก็คงจะบอกลาความสุขทางเพศไปตลอดชีวิตแล้ว