ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 931

หลังจากที่กวาดตามองทุกคนไปรอบหนึ่ง เย่เทียนถึงหันกลับไปมองจีเสว่ที่หมอบอยู่บนพื้น จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “คุณแพ้แล้ว!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…..” จีเสว่หัวเราะออกมาราวกับคนบ้า จากนั้นก็ร้องไห้โฮออกมา “ฉันแพ้แล้ว ฉันแพ้จนได้ ฮ่าฮ่าฮ่า…..” พูดจบจีเสว่ก็ยื่นฝ่ามือออกมาอย่างกะทันหัน แล้วซัดไปที่หัวของตัวเอง

เธอไม่อยากมีชีวิตอยู่ในโลกนี้อีกต่อไปแล้ว การที่ต้องจ่ายค่าแลกเปลี่ยนไปมากมายขนาดนี้ แต่กลับยังไม่สามารถแก้แค้นได้ ความเย่อหยิ่งที่มีอยู่ในใจยิ่งถูกเย่เทียนทำลายจนสิ้นซาก

ทุกสิ่งทุกอย่างนี้ เธอจะรับไหวได้ยังไง

“เสี่ยวเสว่ อย่า!” ทันใดนั้นเอง ได้มีเสียงตะโกนออกมาจากไม่ไกล ซึ่งมันเป็นเสียงของโฉวฝันเฟย ส่วนข้างๆ ของเขา ก็คือจอห์นนี่

ระหว่างที่ตะโกนออกมา สีหน้าของโฉวฝันเฟยก็ดูร้อนรนมาก รีบซอยเท้า แล้ววิ่งเข้ามาที่สังเวียนอย่างรวดเร็ว

สีหน้าของเย่เทียนเปลี่ยนไปเล็กน้อย รีบขยับเท้า อยากที่จะเข้าไปห้ามจีเสว่

แต่หัวใจของจีเสว่ได้ตายไปแล้ว เสียงตะโกนของโฉวฝันเฟยที่ดังเข้ามาก็ทำเหมือนไม่ได้ยิน แต่ฝ่ามือก็ได้ซัดใส่ตัวเองไปแล้วเย่เทียนอยากที่จะห้าม แต่มันก็เร็วไม่พอ ทำได้แค่มองดูเธอซัดฝ่ามือใส่ตัวเอง

เสียง “ตุบ!” ดังขึ้น จีเสว่ได้ซัดฝ่ามือเข้าไปที่หัวของตัวเอง พร้อมกับส่งเสียงอยู่ในลำคอ และล้มแน่นิ่งไป บ่งบอกว่าเธอได้สิ้นใจไปแล้ว

และในตอนนี้ โฉวฝันเฟยเพิ่งวิ่งขึ้นไปถึงบนสังเวียน มาหยุดอยู่ที่ข้างกายของจีเสว่

นี่ถือเป็นครั้งแรกที่มีคนตายในการชุมนุมยุทธจักรเลย ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนต่างพากันรู้สึกหดหู่ไปหมด

เย่เทียนก็ได้หยุดเท้าไปแล้ว ส่ายหน้าแล้วยิ้มออกมาอย่างขมขื่น คนที่น่าสงสารก็ต้องมีวิ่งที่ชวนให้เกลียด

ตอนแรกทั้งสองฝ่ายมีการกระทบกระทั่งกันแค่นิดเดียว เย่เทียนไม่ได้ชอบฆ่าคน เดิมทีก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะให้จีเสว่ถึงตาย แต่ทั้งสองฝ่ายก็ได้มีปัญหากันแล้ว เย่เทียนก็แค่อยากทำลายความเย่อหยิ่งที่อยู่ในใจของจีเสว่ ทำให้เธอวรยุทธของเธอหยุดชะงัก จะได้ไม่ต้องมาสร้างปัญหาให้ตนอีกเท่านั้น

ถึงความคิดของเย่เทียนจะดี แต่จีเสว่ก็เปลี่ยนวิชายุทธ์ ในตอนที่พลังเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล ก็ต้องกลายเป็นคนพิการไปด้วยเหมือนกัน ยิ่งได้รับการช่วยเหลือจากจอห์นนี่ ต่อให้ฝีมือจะพัฒนาอย่างก้าวกระโดดจนถึงแดนระดับฟ้า แถมยังเพิ่มเวลาได้ถึงสิบสองชั่วโมง แต่สิ่งแลกเปลี่ยนก็คือใบหน้าที่เสียโฉม

แต่สำหรับคนที่เย่อหยิ่งอย่างเธอ ต่อไปถ้าให้เธอกลายเป็นคนพิการ เป็นคนที่หน้าตาอัปลักษณ์มันคือเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!

ในตอนที่มา เธอก็ได้คิดมาเป็นอย่างดีว่า หลังจากที่ทรมานเย่เทียนจนสาแก่ใจแล้ว สุดท้ายก็จะแกล้งทำเป็นพลั้งมือฆ่าเย่เทียนไป ถ้าโชคดีสามารถหนีไปได้ ก็จะกลับไปพบหน้าเหยียนเฟิงอีกครั้ง จากนั้นก็ปลิดชีพตัวเองซะ

แต่สิ่งที่คิดกับความเป็นจริงนั้นกลับสวนทางกัน เธอไม่นึกไม่ฝันว่าเย่เทียนจะบรรลุถึงแดนระดับฟ้าหนึ่งขอบฟ้าแล้วเหมือนกัน อย่าว่าแต่ทรมานเย่เทียนเลย ต่อให้จะฆ่าเธอก็ยังฆ่าไม่ได้!

ถึงจะรู้สึกเสียใจที่มีเรื่องกับเย่เทียน แต่เมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้ โลกนี้ก็ไม่ได้มียาอะไรที่จะรักษาความรู้สึกเสียใจที่เคยทำพลาดไปได้ ท่ามกลางความสิ้นหวังอย่างถึงที่สุด เธอจึงไม่มีหน้าไปพบเหยียนเฟิงอีก สุดท้ายก็ตัดสินใจจบชีวิตของตัวเองไป!

หลังจากการตายของจีเสว่บนสังเวียน ทุกคนก็อดที่จะรู้สึกหดหู่ไม่ได้ ในใจก็คิดว่า ต่อไปห้ามมีเรื่องกับเย่เทียนเด็ดขาด

นึกถึงตอนแรก เดิมทีเหยียนเฟิงกับจีเสว่ก็เป็นคู่ที่ใครๆ ต่างก็อิจฉาถึงจะเย่อหยิ่งไปบ้าง แต่ด้วยความที่มีโฉวฝันเฟยคอยหนุนหลัง จึงไม่มีใครกล้ามีเรื่องด้วย