เย่เทียนถือเป็นรุ่นหลาน ผู้อาวุโสได้ดื่มไปแล้วและเขาจะไม่ดื่มได้ไง ดังนั้นเขาจึงรีบหยิบแก้วขึ้นมาและดื่มจนหมดแก้ว แต่สิ่งที่เย่เทียนไม่ได้สังเกตก็คือ ทุกคนที่นั่งอยู่ในนั้น มุมปากของพวกเขาก็มีรอยยิ้มจางๆปรากฏขึ้นพร้อมกัน เมื่อพวกเขาเห็นสิ่งนี้
เมื่อสุราเข้าปาก เย่เทียนรู้สึกเพียงว่ารสขมมาจากปลายลิ้นของเขาในตอนแรก แต่ในไม่ช้า ความหวานก็พุ่งออกมาจากปากของเขาไปยังสมองของเขา จากนั้นเย่เทียนก็กลืนมันลงและทันทีก็รู้สึกแสบร้อนในลำคอ ทำให้ไอ 2-3 ครั้ง แล้วก็รีบคีบอาหารกินสองสามคำจึงบรรเทาอาการ
เมื่อเห็นเย่เทียนเป็นเช่นนี้ ก็ทำให้เจ้าสำนักหลายคนหัวเราะคิกคัก ครั้งแรกที่พวกเขาดื่มก็เป็นแบบนี้ แต่หลังจากที่พวกเขาชินกับมันแล้ว มันก็ไม่ได้อะไรแล้ว
มีประสบการณ์แล้ว เย่เทียนไม่กล้าที่จะหมดแก้วโดยตรง แต่ดื่มไปเพียงจิบเล็กๆ โดยไม่พูดคุย และเพียงแค่ฟังพวกเขาคุยกัน แม้ว่าจะเป็นการคุยเล่น แต่ถ้าไว้ที่อื่น นี่ก็ถือว่าเป็นข่าวใหญ่เช่นกัน!
อาหารมื้อนี้ กินไปจนถึงบ่ายสองโมง สิ่งที่เย่เทียนไม่คาดคิดก็คือ เจ้าสำนักแต่ละสำนักล้วนแต่เป็นคนขี้นินทา จากทั้งงานเลี้ยง ล้วนนินทาเรื่องชาวบ้าน เย่เทียนถึงกับหมดคำพูด
เย่เทียนไม่ได้รีบร้อนที่จะกลับไปที่บ้านของตระกูลหลู่กับหลู่ซูหาง แต่พักอยู่ในโรงแรม พูดคุยกับจินไห่เซวียนและจิ่วเจี้ย เพราะรอบคัดเลือกกำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว และไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่
"ตูตูตู..." ทั้งสามคนสนทนาไม่ถึงสิบนาที โทรศัพท์ผ่านดาวเทียมของเย่เทียนก็ดังขึ้นเป็นครั้งแรก
เย่เทียนขมวดคิ้วและเหลือบมองลง แต่มันเป็นหมายเลขที่ไม่รู้จัก เห็นได้ชัดว่าเพิ่มรหัสไว้
“ใคร?”เย่เทียนขอตัวไปรับโทรศัพท์กับจินไห่เซวียนและจิ่วเจี้ย จากนั้นเดินออกไปและหยิบขึ้นมารับสาย
“เย่เทียน ผมเอง หยุนหลินไห่” เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นที่ปลายอีกด้านของโทรศัพท์
“ลุงเหอ มีธุระอะไรหรือ?” เย่เทียนถามตรงๆ หยุนหลินไห่รู้สถานการณ์ของเขาดี และถ้าไม่ธุระอะไรจริงๆ เกรงว่าเขาจะไม่โทรมา
“เป็นอย่างไรบ้าง?ได้จิตแห่งไท่ก๊กมาหรือยัง? ร่างกายของคุณ…” หยุนหลินไห่ไม่ตอบเย่เ00 ทียน แต่ถามแทน
“ฮ่าฮ่า” พูดถึงเรื่องนี้ เย่เทียนหัวเราะออกมาจากใจ เพราะว่า ความสำเร็จของเขาจากการเดินทางสู่โลกบู๊ครั้งนี้ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ อย่าพึ่งพูดถึงเรื่องการได้จิตแห่งไท่ก๊กและแก้ไขปัญหาของพลังงานสองอย่างในร่างกาย เพียงแค่การทะลุแดนสองแดนติดต่อกัน ก็บุกเข้าไปในสามยอดรวมเกล้าโดยตรง ก็ทำให้เย่เทียนมีความสุขมากแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงวิวัฒนาการของญาณทิพย์
“ดูคุณหัวเราะอย่างมีความสุขเช่นนี้ ดูเหมือนว่าคุณจะได้รับมันแล้วใช่ไหม?” หยุนหลินไห่ถามด้วยรอยยิ้ม
“อืม ขอบคุณลุงเหอที่เป็นห่วง ตอนนี้พลังงานทั้งสองในร่างกายของผมถูกหลอมรวมเข้าด้วยกันแล้ว” เย่เทียนตอบด้วยรอยยิ้ม
“ดี ดี” หยุนหลินไห่รู้สึกโล่งใจ และแน่นอนแล้วเขาไม่ต้องการให้เย่เทียนเป็นอะไรไป แต่เขาเปลี่ยนการสนทนาและถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม“เย่เทียน ผมมีข่าวร้ายและข่าวดี คุณอยากฟังเรื่องไหนก่อน?” เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เทียนก็แสดงสีหน้าจริงจัง และเขารู้ว่าหยุนหลินไห่ต้องมีธุระ “ฟังข่าวร้ายก่อน”
“อืม” หยุนหลินไห่พยักหน้าและพูดช้าๆ “เราได้รับข้อมูลที่เชื่อถือได้ว่า ยอดมนุษย์ในสหรัฐอเมริกาได้ทำการเคลื่อนไหวมากมายเมื่อเร็วๆนี้ และคาดว่าพวกเขากำลังวางแผนบางอย่างอยู่”
“คุณเจาะจงมากกว่านี้ได้ไหม? มันคือเรื่องอะไร?” เย่เทียนขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเรื่องนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่