ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 960

หลังจากหยุดไปชั่วครู่ ชายวัยกลางคนก็ส่ายหัวและพึมพำว่า “แต่ก็นะ คุณอายุแค่เท่าไหร่กัน ถ้าผมอายุน้อยกว่านี้อีกสี่สิบหรือห้าสิบปี เกรงว่าผมก็ดูไม่ค่อยเป็นเหมือนกัน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เทียนก็อดไม่ได้ที่จะตะลึง ชายวัยกลางคนคนนี้ดูเหมือนเขาอายุเพียง 50 ต้นๆ เท่านั้น หากเขาอายุน้อยกว่านี้อีกสี่สิบหรือห้าสิบปี งั้นเขาไม่ใช่เด็กทารกหรอกหรือ?

บางทีอาจรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของเย่เทียนข้างๆเขา ชายวัยกลางคนพูดโดยไม่หันศีรษะ “ไม่ต้องเดาแล้ว ปีนี้ผมอายุเจ็ดสิบกว่าแล้ว”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เทียนก็ตกใจเช่นกัน คิดไม่ถึงว่าชายวัยกลางคนคนนี้จะเป็นคนแก่ ด้านลึกลับของบูโดนี่มันสุดยอดจริงๆ ที่มันสามารถทำให้คนแก่กลับกลายเป็นคนหนุ่มสาว

เมื่อคิดเช่นนี้ทำให้เย่เทียนมีความสุขเล็กน้อย เนื่องจากชายวัยกลางคนคนนี้สามารถรักษาความเยาว์วัยของเขาได้ในธาตุทั้งห้ารวมกัน ดังนั้นเขาก็เกือบจะทำได้แล้ว

“อย่าเพ้อฝันเลย เพราะวิชายุทธ์ผมจึงสามารถรักษารูปลักษณ์นี้ได้” ก่อนที่เย่เทียนจะคิดเพ้อไปไกล ชายวัยกลางคนก็พูดอีกครั้ง

“ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสหาผมทำไม?” เย่เทียนเบะปาก รู้สึกว่าชายวัยกลางคนนั้นแค่ไม่มีอะไรทำแล้วมาหยอกล้อเขาเล่น ดังนั้นเขาจึงขี้เกียจที่จะคุยกับชายวัยกลางคน และถามตรงประเด็น

“แค่มาทักทายคุณ” ชายวัยกลางคนยักไหล่อย่างเฉยเมย “หรือคุณคิดเหรอว่าปรมาจารย์ไร้เจตสิกจะปล่อยให้ลูกศิษย์ที่รักของเขาไปที่ประเทศวาติกันกับคุณไปหาที่ตายเหรอ?”

หลังจากหยุดไปชั่วครู่ ชายวัยกลางคนก็พูดต่อว่า "ไม่ต้องห่วง พวกคุณอยากจะทำยังไงก็ทำ แน่นอนว่าผมจะปรากฏตัวในยามอันตราย"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เทียนก็ตกตะลึง แต่เขาคาดไม่ถึงว่าชายวัยกลางคนคนนี้จะเป็นคนที่ปกป้องพวกเขาอย่างลับๆที่ปรมาจารย์ไร้เจตสิกจัดการให้เขาและคนอื่นๆ

“แหม ดูเหมือนว่าคืนนี้จะมีการแสดง!” ก่อนที่เย่เทียนจะพูด ชายวัยกลางคนก็เขย่าแก้วไวน์และโบกมือให้เย่เทียนมองไปทางนั้น

เดิมที บนเวทีสูงมีคนหลายคนที่เห็นได้ชัดว่าแต่งตัวเป็นบริกรที่จัดเวที และการตกแต่งที่ยอดเยี่ยมก็ทำให้ตาพร่า

“ไม่รู้ว่ามันเป็นการแสดงระบำเปลื้องผ้าหรือเปล่า?” ชายวัยกลางคนก็พูดขึ้นมาทันที เกือบทำให้เย่เทียนพุ่งไวน์ออกมาเต็มปาก

“แฮว่กๆ” เย่เทียนสำลักโดยไม่ทันระวัง รู้สึกหมดคำพูด “ผมว่านะผู้อาวุโส คุณกำลังคิดอะไรอยู่?ที่นี่จะมีการแสดงแบบนั้นได้อย่างไร”

นี่ยังเป็นผู้แข็งแกร่งที่ไร้เทียมทาน? นี่มันไอ้เฒ่าหัวงูชัดๆ!

ตอนนี้รู้ว่าชายวัยกลางคนถูกปรมาจารย์ไร้เจตสิกเป็นคนส่งมา เย่เทียนก็ไม่ได้เกรงขนาดนั้น แน่นอน การระมัดระวังที่จำเป็นยังคงรักษาไว้

ในใจเย่เทียนก็ร้ายเช่นกัน โดยแอบคาดเดาว่าชายวัยกลางคนผูกมิตรกับปรมาจารย์ไร้เจตสิกเพราะเป็นเพื่อนร่วมทางที่ชอบเหมือนกันหรือเปล่า เพราะว่า ตามที่จิ่วเจี้ยกล่าว ปรมาจารย์ไร้เจตสิกก็ดูเหมือนจะมีด้านที่ผู้คนไม่รู้จักเช่นกัน ..

“ก็จริง” เมื่อคำพูดของเย่เทียนออกมา ชายวัยกลางคนก็พยักหน้าเห็นด้วย จากนั้นหมุนลูกตาและพูดด้วยรอยยิ้มที่ลามกเล็กน้อย “ชายหนุ่ม ดูจากการพูดคุยของคุณ คาดว่าคุณก็เป็นพวกเดียวกันใช่ไหม!”

“ผมว่านะท่านผู้อาวุโส สถานที่แบบนี้แค่ดูก็รู้ว่าเป็นสถานที่ที่สาวรวยชอบมา จะมีการแสดงเช่นนั้นได้อย่างไร ถ้าท่านอดใจไม่ไหวจริงๆ ก็เดินไปรอบๆ ดูว่ามีสตรีเศรษฐีคนใดที่หลงรักคุณ” เย่เทียนมองบนใส่ชายวัยกลางคน แต่ในใจของเขาก็นึกถึงว่ามันจะสุดยอดเพียงใด หากชายวัยกลางคนปะทะกับหญิงสาวผู้มั่งคั่งที่มีน้ำหนัก 250 กิโลกรัมที่เขาเห็นในห้องน้ำในตอนเช้า

“เหอะๆ” ชายวัยกลางคนมองบนใส่เย่เทียน “ผมชอบพวกเธอก็บุญมากแล้ว ผมยังต้องการให้คนอื่นมาเลือกเหรอ?”

หลังจากหยุดไปชั่วครู่ ชายวัยกลางคนก็พูดอีกครั้ง “โอเค ผมได้ทักทายคุณแล้ว ในเมื่อไม่มีงานระบำเปลื้องผ้าให้ดู ผมก็ไม่อยู่แล้ว มันน่าเบื่อ”