ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 961

“ถ้าคุณเป็นแบบนี้อีกฉันจะไม่พูดแล้วนะ”โข่งจื่อโถงมองบนใส่เย่เทียน แล้วพูดช้าๆ “แต่ท่านจ้าวมีชื่อเสียงมากกว่าพ่อของฉันมาก และความแข็งแกร่งของเขาก็แข็งแกร่งกว่าเช่นกัน ถ้าฉันจำไม่ผิด เมื่อตอนที่เขายังหนุ่ม ท่านจ้าวเคยเป็นผู้นำยุทธภพมาระยะหนึ่งด้วย”

“ผู้นำยุทธภพ?” เย่เทียนตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าท่านจ้าวจะมีความสามารถเช่นนี้

“อืม ไม่รู้าเกิดอะไรขึ้นในภายหลัง เจ้าสำนักของสำนักซวนซวงในตอนนั้นได้ประกาศให้ไล่ฆ่าท่านจ้าวกะทันหัน ต้องรู้ว่าตอนนั้นท่านจ้าวอยู่ในแดนหนึ่งขอบฟ้าเท่านั้น และความแข็งแกร่งของเจ้าสำนักของสำนักซวนซวงคือสามยอดรวมเกล้า ท่านจ้าวจะเป็นคู่ต่อสู้ของเจ้าสำนักสำนักซวนซวงได้อย่างไร และหลังจากทิ้งป้ายคำสั่งของผู้นำยุทธภพให้ปรมาจารย์ไร้เจตสิกแล้ว เขาก็หายตัวไปจากโลกบู๊ คิดไม่ถึงว่าจะได้พบเขาที่นี่” โข่งจื่อโถงยังคงอธิบายต่อไป

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เทียนก็มีสีหน้าครุ่นคิด และคิดอย่างชั่วร้าย หรือว่า ท่านจ้าวมีอะไรกับเจ้าสำนักของสำนักซวนซวง? หรืออย่างน้อยสุดก็ได้เห็นหมดเปลือก ไม่อย่างนั้นเจ้าสำนักของสำนักซวนซวงจะไล่ล่าและฆ่าเขาทำไม!

“เรื่องนี้พูดแล้วก็แปลกนะ ทั้งๆที่ในตอนนั้นท่านจ้าวและเจ้าสำนักของสำนักซวนซวงไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กันมากนัก และทันใดนั้นก็มีรายงานว่าเจ้าสำนักของสำนักซวนซวงจะแต่งงานกับท่านจ้าว ซึ่งหลังจากนั้นหนึ่งวัน ทันทีที่กลายเป็นเจ้าสำนักของสำนักซวนซวงได้ไล่ตามและฆ่าท่านจ้าว ฉันไม่เข้าใจพวกเขาจริงๆ "ก่อนที่เย่เทียนจะพูด โข่งจื่อโถงก็พูดต่อ

“เอ๊ะ?” เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เทียนก็สั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด และนึกขึ้นได้ว่า เทพธิดาเตี๋ยอู่เคยบอกว่าเธอจะไม่แต่งงานกับใครนอกจากเขา หรือว่า เธอก็จะไล่ฆ่าตนเองด้วย?

แต่เย่เทียนประเมินแล้วมันน่าจะเป็นไปไม่ได้ ท้ายที่สุดแล้ว ความแข็งแกร่งของตนแข็งแกร่งกว่าเธอ แม้ว่าเธอต้องการชีวิตของตนจริงๆ เธอก็ไม่มีความสามารถนั้น เดี๋ยวก่อน ถ้าเธอฆ่าคนรอบๆ ตัวของตนเองล่ะ ?

เมื่อคิดอย่างนี้ เย่เทียนก็ดูลำบากใจเล็กน้อย เรื่องนี้ พูดตามเหตุผลแล้ว เขาเป็นคนผิด แต่การให้เขาแต่งงานกับเทพธิดาเตี๋ยอู่ ก็ดูจะมากเกินไปแล้ว จริงไหม?

“พี่เย่ คุณเป็นอะไร?”โข่งจื่อโถงสังเกตเห็นการแสดงออกของเย่เทียนและถามโดยไม่ตั้งใจ

“ไม่ ไม่เป็นไร” เย่เทียนยิ้มอย่างขมขื่น แอบด่าจิ่วเจี้ย ไอ้พระจอมปลอม ถ้าไม่ใช่เพราะเขา จะมีเรื่องมากมายขนาดนี้ได้ไง

“หู้...” ในเวลานี้ จินไห่เซวียนก็มาพร้อมกับจานสองใบ วางจานลงบนโต๊ะ คนทั้งคนเหมือนบอลที่ถูกปล่อยลม และนั่งบนโซฟาทันที “เหนื่อยมาก”

“หือ? แค่นี้ก็เหนื่อยแล้วเหรอ?”โข่งจื่อโถงกำลังจะกิน เมื่อเธอได้ยินคำพูดของจินไห่เซวียน เธอยกคิ้วและมองที่เขาอย่างมืดมน

“ไม่ ผมไม่เหนื่อย” จินไห่เซวียน ไม่กล้าที่จะเถียง เขารีบลุกขึ้นนั่งตัวตรง

“แบบนี้สิ ฉันปวกไหล่อะ มาช่วยนวดหน่อย” โข่งจื่อโถงยิ้มอย่างพอใจแล้วสั่ง

“โอเค” จินไห่เซวียนยืนขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่สนว่าจะอยู่ในสายตาของสาธารณชนหรือไม่ และนวดไหล่ให้โข่งจื่อโถง

“นี่พวกคุณกำลังฆ่าคนโสดชัดๆ!” เมื่อเห็นสิ่งนี้ เย่เทียนก็อดไม่ได้ที่จะบ่น

“พี่เย่ คุณโสดหรือเปล่า?คุณยังมีหลู่ซีซานไม่ใช่เหรอ?” จินไห่เซวียนหัวเราะ

“พวกคุณมันโหดร้าย!” เย่เทียนมองบนใส่จินไห่เซวียน “ผมจะกลับก่อน พวกคุณระวังหน่อยแล้วกัน”

ทิ้งเขาทั้งสองไว้เย่เทียนก็ไม่กังวล เพราะทั้งคู่เป็นผู้แข็งแกร่งฟ้ากำหนด แม้ว่าจะมีภัยคุกคาม อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถขอความช่วยเหลือได้ ถึงไม่ไหว ระเบิดออร่าในตัวก็ได้ เมื่อรู้สึกได้ เย่เทียนก็จะมาแน่นอน

“โอเค โอเคเรารู้แล้ว” จินไห่เซวียนราวกับกำลังไล่แมลงวัน

“ไอ้หมอนี่นี่มันมีเพศตรงข้ามแต่ไร้มนุษยธรรม” เย่เทียนดูถูก จากนั้นเขาก็ไม่พูดอะไรมาก ลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ทางออก

เย่เทียนไม่ได้รีบกลับเข้าไปในห้อง แต่ยืนอยู่บนดาดฟ้าเพียงลำพังเพื่อมองดูทะเล สัมผัสลมทะเลที่พัดเบาๆในตอนกลางคืน และความคิดหัวของเขาก็หมุนไม่หยุด

อันที่จริง เย่เทียนไม่ค่อยมั่นใจในการเดินทางไปประเทศวาติกันครั้งนี้ เพราะในประเทศวาติกัน มีคนที่แข็งแกร่งจากทั่วทุกมุมโลกมารวมกัน ไม่พูดถึงอย่างอื่น เพียงพระสันตะปาปาที่ถูกกำหนดไว้ว่าเป็นศัตรู เย่เทียนก็ไม่รู้จะสู้ได้ไหม

นอกจากนี้ ยังมีปัญหาเทพธิดาเตี๋ยอู่อีกด้วย แม้ว่าเขาจะป้องกันได้ชั่วขณะหนึ่ง แต่เขาก็ไม่สามารถป้องกันได้ชั่วชีวิต หรือต้องหนีเหมือนท่านจ้าว? แต่คนรอบข้างจะทำไงล่ะ?