ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 986

"เมื่อรวมกับเงินที่ผมลงไป 14.4 พันล้าน ทั้งหมดก็รวมเป็น 28.8 พันล้าน ก็ได้ครับ เงินแค่นี้ให้ก็ได้ครับ!" เย่เทียนยิ้มกว้างจนเห็นฟัน

28.8 พันล้านคือแค่เหรอ? ไช่เซิ่งรู้สึกระคายคอเล็กน้อย แต่เขาก็กลืนมันลงไปอย่างรวดเร็วและพูดว่า "น้องน้อยเย่ ผมมีอะไรอยากถามสักหน่อย คือเมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?"

เย่เทียนแอบหัวเราะอยู่ในใจ จะบอกความลับแบบนี้ออกไปได้ยังไงกัน? ถ้าขืนพูดออกไป แล้วยังเรียกว่าความลับได้อีกเหรอ? จากนั้นก็ส่ายหัวไปมาแล้วพูดว่า "ท่านไช่ นี่คุณกำลังใส่ร้ายผมอย่างนั้นเหรอครับ!"

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ไช่เซิ่งก็ได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่น แม้ว่าจะรู้อยู่แล้วว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ แต่เมื่อรู้ว่าเป็นแบบนี้จริงๆ ก็อดไม่ได้ที่จะผิดหวังเล็กน้อย

หลังจากนั้นไม่นาน ตรงหน้าเย่เทียนก็มีเป้าหมายใหม่โผล่ขึ้นมา นั่นก็คือกองเงิน 28.8 พันล้าน ทุกคนที่เห็นก็ถึงกับคอแห้งขึ้นมาทันที เพราะนี่คือเงิน 28.8 พันล้าน แม้แต่ขนาดบ้านหลังหนึ่งก็แทบจะไม่มีที่ก็บด้วยซ้ำ!

แต่ทว่า เย่เทียนไม่มีท่าทีว่าจะหยุดเลยด้วยซ้ำ พร้อมกับพูดว่า "มาครับ ท่านไช่ อย่าหาว่าผมไม่ให้หน้าคุณเลยนะครับ ผมจะให้โอกาสคุณเอาเงินที่พนันกลับไปอีกครั้ง!"

"แล้วครั้งนี้น้องน้อยเย่คิดว่าจะลงเท่าไหร่เหรอครับ?" ไช่เซิ่งคิดสักพักแล้วถาม

"แน่นอนต้องหมดหน้าตัดอยู่แล้วครับ ไม่อย่างนั้นจะสมกับเป็นท่านไช่สิครับ" เย่เทียนพูดอย่างแน่วแน่

เมื่อได้ยินอย่างนั้น มุมปากของไช่เซิ่งก็กระตุกขึ้นมาเล็กน้อย เงินสองพันกว่าล้านเกือบๆ สามพันล้าน นี่ยังเป็นการพนันเหรอ! นี่เป็นการทุ่มสุดตัวแล้ว! ไอ้พวกบ้า!

"ฮ่า ฮ่า น้องชาย ขนาดนี้คงไม่น่าจะเล่นได้ ถ้าเล่นต่อไป ผมคงถังแตกแน่ๆ!" ในขณะนั้นเอง ประตูห้องก็ถูกเปิดออก จากนั้นก็มีคน คนหนึ่งที่มีอายุราวสี่สิบต้นๆ ก็เดินเข้ามา แถมยังเซ็ทผมและแต่งตัวด้วยสูท เหมือนกับนักธุรกิจ

เมื่อเห็นคนที่เข้ามา เย่เทียนก็ขมวดคิ้ว เพราะเขาสัมผัสได้ถึงพลังที่รุนแรงจากคน คนนี้ได้ นั่นหมายความว่า คน คนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา! แถมดูด้วยสายตาก็ยังรู้ว่า พลังของคน คนนี้อยู่ในเกือบๆ แดนระดับดำตอนปลายหรือบางทีอาจจะมากกว่านั้น! ทันใดนั้นก็นึกคำพูดของท่านจ้าวขึ้นมาได้ จู่ๆ เรือลำนี้ ก็มีตัวปัญหาโผล่มาแล้วสิ

"คุณคนนี้คือ?" แม้ว่าจะสงสัยแต่เย่เทียนก็ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมา

"น้องน้อยเย่ ต้องขอโทษด้วยนะครับ ต้องขอโทษที่ไม่ได้แนะนำให้รู้จัก ท่านนี้ คือเจ้าของเรือสำราญ ชื่อว่าจ้าวเกาหมิงหรือเถ้าแก่เจ้า" ไช่เซิ่งก็ลุกขึ้นและแนะนำให้เย่เทียนรู้จัก

หลังจากนั้น ไช่เซิ่งก็แนะนำต่อว่า "นายครับ คนนี้คือเย่เทียน น้องน้อยเย่ครับ"

"โอ้?" เย่เทียนพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ แต่ในใจกลับแอบหัวเราะเยาะ ดูเหมือนว่าคนที่ชื่อเถ้าแก่จ้าวอะไรนี้คงทนดูไม่ไหว ถึงขั้นที่ต้องออกมาเอง แล้วคอยดูว่าฉันจะชนะแกยังไง!

"น้องเย่ ยินดีที่ได้รู้จัก!" จ้าวเกาหมิงยิ้มและเดินไปข้างหน้า พร้อมกับยื่นมือออกไป

ดังคำกล่าวที่ว่ายิ้มดีกว่าลงไม้ลงมือ เย่เทียนเองก็ยิ้มและ ยื่นมือออกไป "เถ้าแก่จ้าว ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันครับ"

เอิ่ม?จู่ๆ สายตาของเย่เทียนก็เปลี่ยนไป เพราะเขาสัมผัสพลังมหาศาลที่แผ่ออกมาจากมือของจ้าวเกาหมิง และไม่ใช่พลังที่คนทั่วไปจะรับได้อย่างแน่นอน!