มาคอมบ์กลับหัวเราะไม่หยุด ลูกเต๋าเขาเป็นคนเขย่าเอง มีกี่แต้มเขาต้องมั่นใจอยู่แล้ว ถึงแม้เย่เทียนจะใช้สงครามทางจิตวิทยาก็ตาม เพียงแต่ว่า ยอดฝีมือระดับเขา ไม่เคยคิดกลัวเลยสักนิด สามสิบแต้ม? เป็นไปได้เหรอ?
“พูดจริงๆ คุณเป็นคนที่น่าสนใจมากคนหนึ่ง” มาคอมบ์ส่ายหัวเล็กน้อย ความเย่อหยิ่งบนใบหน้าไม่ลดลงแม้แต่น้อย
เย่เทียนหัวเราะแฮะแฮะ “คุณมาคอมบ์ คิดไม่ถึงว่าใช้เวลาอันสั้นคุณก็สามารถค้นพบจุดเด่นของผมแล้ว ถูกต้อง สาวสวยที่ผมรู้จักทุกคนก็พูดกับผมแบบนี้เหมือนกัน ผมเป็นคนที่น่าสนใจจริงๆ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า……” มาคอมบ์หัวเราะเสียงดัง “ผมเริ่มสนใจคุณมากขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ”
“จริงเหรอ? อันที่จริงๆแล้วผมยิ่งสนใจคุณมาคอมบ์มากกว่า!” แล้วเย่เทียนก็หัวเราะเสียงดังเช่นกัน
ทั้งสองเป็นเหมือนเพื่อนกันมานานหลายปี พูดคุยอย่างสนุกสนาน แต่ตรงกันข้ามคนอื่นๆที่อยู่ในห้องต่างขมวดคิ้ว สถานการณ์อะไร? นี่เป็นเวลาที่จะมาหัวเราะเหรอ? เห็นเงินสองหมื่นกว่าล้านไม่ใช่เงินหรือไง?
“เอาล่ะ คุณมาคอมบ์ พวกเราอย่าเสียเวลาอีกต่อไปเลย เพื่อไม่ให้คนอื่นรอนาน คุณเปิดเถอะ!” เย่เทียนกลับเข้าเรื่อง "
“เกมนี้ ถ้าคุณแพ้ ทั้งหมด ผมหวังว่าต่อไปคุณจะอยู่แต่บนเรือ!” มุมปากของมามาคอมบ์ปรากฏรอยยิ้มแปลกๆ “ไม่อย่างนั้น.....”
คำพูดต่อจากนี้ มาคอมบ์ไม่ได้พูดต่อ เพียงแต่ความหมายของเขานั้นทุกคนต่างก็เข้าใจ
“เรื่องนี้ค่อยคุยกันเถอะ! คนอย่างผมเป็นคนโชคดี แถมยังมีเทพเซียนคอยปกป้องคุ้มครองด้วย ไม่น่าจะมีปัญหาใหญ่อะไร” เย่เทียนยักไหล่และพูดด้วยรอยยิ้ม
“ได้ ในเมื่อคุณยังยืนกราน งั้นผมก็จะให้คุณยอมแพ้ด้วยความเต็มใจ!เพียงแต่ว่า.....ผม” มาคอมบ์พูดเยาะเย้ย
ในระหว่างที่พูด ก็ค่อยๆเปิดถ้วยลูกเต๋าออก ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น ถ้วยลูกเต๋าของวันนี้พิเศษมาก แทบไม่สามารถโกงได้ เว้นแต่อีกฝ่ายก็เป็นคนแบบเดียวกับเขา เพียงแต่ว่า ในระหว่างกระบวนการเขย่า เขาไม่ได้รู้สึกถึงพลังอื่นๆเลย หรือพูดง่ายๆก็คือ เย่เทียนไม่ได้โกงเลย!
ดังนั้นตอนนี้ในถ้วยลูกเต๋ามีเพียงกองผง แล้วจะมีสามสิบแต้มได้อย่างไร?
มาคอมบ์เปิดถ้วยลูกเต๋าด้วยรอยยิ้ม เพียงแต่ในขณะที่เปิด คำพูดของเขาก็หยุดชะงัก และหุบยิ้มทันที ราวกับเป็นคนโง่เขลาไปเลย ดวงตาทั้งคู่เบิกกว้างสีหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ !
เงียบ ผู้คนทั้งเหตุการณ์เงียบไปหมด ในห้องนอกจากเย่เทียนแล้ว ยังมีช่ายเหมยเป่า ทุกคนต่างจ้องมองไปที่ถ้วยลูกเต๋าบนโต๊ะ ด้วยหัวใจที่ตะลึงงัน
เห็นแค่ลูกเต๋าห้าลูกหกแต้มนอนอยู่ข้างในอย่างแน่นหนามั่งคง แต่ว่า ลูกเต๋านั้นกลับไม่ใช่ลูกเต๋าธรรมดาที่เอามาเมื่อตอนแรก แต่กลับกลายเป็นลูกเต๋าที่ทำจากทองคำบริสุทธิ์ ก็คือลูกเต๋าทั้งห้าลูกที่หายไปตอนที่ก่อนหน้านี้ฉายเซิ่งกับเย่เทียนได้แข่งขันพนันกัน!
ช่ายเหมยเป่ารู้สึกประหลาดใจไม่แพ้กัน เธออยู่ห่างจากเย่เทียนไม่ไกลนัก แต่เธอไม่ได้สังเกตเห็นว่าเย่เทียนเล่นลูกไม้อะไร แต่ความจริงกลับเป็นเช่นนี้ เรื่องนี้สามารถพิสูจน์ได้ว่า ความแข็งแกร่งของเย่เทียนนั้นน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ช่ายเหมยเป่ารู้สึกแย้งในใจ ความแข็งแกร่งของเย่เทียนยิ่งมากเท่าไหร่ แสดงว่าการต่อต้านองค์กรก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น เพียงแต่ถ้าตัวเองคิดจะตามเขาให้ทัน ก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายๆเช่นกัน
“ไม่ เป็นไปไม่ได้ นี่มันเป็นไปไม่ได้!” !”ฉายเซิ่งสีหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ บ่นพึมพำอยู่คนเดียว
เขาเคยปะทะกับเย่เทียน และรู้ด้วยว่าเย่เทียนนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ ก็เพราะเหตุนี้ เมื่อกี้เขาจึงมุ่งเน้นความสนใจทั้งหมดจ้องไปที่เย่เทียน แต่เขาก็ไม่ได้ค้นพบว่าเย่เทียนใช้เล่ห์เหลี่ยมกลโกงเแต่อย่างใด!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่