ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 996

ถูกเย่เทียนเย้ยหยันซ้ำแล้วซ้ำเล่า สีหน้าของจ้าวเกาหมิงยิ่งแย่ กำมือทั้งสองข้างไว้แน่น เงินจำนวนนี้ แม้ว่าเขาสามารถหามาได้ แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือ มันเสียหน้า แต่มาคอมบ์ได้สูญเสียชายาเทพผู้พิทักษ์!

นอกจากนี้ หากให้เงิน แค่มอบให้เย่เทียน เขาจะต้องจ่ายชดเชยเกือบหกหมื่นล้าน หากจะนับรวมกับการเดิมพันขานอกอีก เกรงว่ามันจะยิ่งสูงขึ้นไปอีก เงินจำนวนนี้หากมอบให้กับเย่เทียน จะเอาอะไรให้องค์กรล่ะ?

แต่ถ้าไม่ให้ ชื่อเสียงของเรือสำราญก็จะพัง ถึงตอนนั้นใครๆก็จะรู้ว่าถ้ามาล่องเรือสำราญไม่มีทางที่จะได้เงินกลับไป แล้วใครจะมาเล่นอีกล่ะ? ถ้าไม่มีคนเล่นก็แสดงว่าไม่มีรายได้ แล้วจะไปรับมือกับทางฝั่งองค์กรอย่างไร?

ความคิดทุกรูปแบบแวบเข้ามาในสมอง จ้าวเกาหมิงต้องยอมรับว่า ไม่ว่าจะให้เงินหรือไม่ องค์กรก็จะต้องสร้างปัญหาเดือดร้อนให้ตัวเองแน่นอน!

“เถ้าแก่จ้าว คุณไม่ต้องการให้เงินใช่ไหม?” เห็นจ้าวเกาหมิงเงียบ เย่เทียนยิ้มแล้วพูด

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เทียน สีหน้าของจ้าวเกาหมิงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาคิดเช่นนั้นจริงๆ แต่คำพูดที่ออกจากปากของเย่เทียนก็สื่อความหมายอีกอย่าง ในเมื่อเย่เทียนกล้าพูด มันก็พิสูจน์ให้เห็นว่าเขามีความมั่นใจ

เพียงไม่รอให้จ้าวเกาหมิง ตอบกลับ เย่เทียนยิ้มและพูดอีกครั้ง “แน่นอน ฉันยังเชื่อใจในตัวตนของเถ้าแก่จ้าว อย่างที่คุณรู้ คนอย่างฉัน อาจจะใจคับแคบหน่อย และบางครั้ง มักจะทำอะไรบางอย่างไปแล้วโดยที่ตัวเองต้องมาเสียใจภายหลัง”

“นี่คุณกำลังข่มขู่ฉันเหรอ?” จ้าวเกาหมิงมีใบหน้าเคร่งเครียด

การพ่ายแพ้ในเกมที่สำคัญดังกล่าว จ้าวเกาหมิงก็ไม่มีกะจิตกะใจที่จะล้อเล่น ในเวลานี้ เขาแค่อยากจะฆ่าคน! สำหรับมาคอมบ์เขาไม่กล้าแน่นอน ดังนั้นเป้าหมายคือเย่เทียนแน่นอน! แม่งเอ้ย ถ้าไม่ใช่เพราะเย่เทียน เขาจะไม่ตกอยู่ในสภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเช่นนี้!

“ข่มขู่?” เย่เทียนเลิกคิ้ว เหยียดตัวออกอย่างสบายๆอีกครั้ง และตะโกนอย่างเย่อหยิ่ง “ฉันข่มขู่คุณแล้วจะทำไม? หากคุณมีความสามารถก็ฆ่าฉันที่นี่เลยสิ! แม่งเอ้ย ด้านนอกมีคนมากมายกำลังจับตามอง ถ้าฉันไม่ได้ออกไปจากที่นี่ ฉันจะคอยดูว่าบนเรือสำราญของคุณยังจะมีคนขึ้นอีกไหม!”

เย่เทียนไม่เคยคิดที่จะให้โอกาสและไว้หน้าจ้าวเกาหมิง คนอื่นอาจตามใจเขา แต่เขาจะกลัวได้อย่างไร! อย่างไรก็ตามคืนนี้เขาก็จะจากไป ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวที่จะทำให้เรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่!

“ได้ๆๆ พี่เย่ เรื่องของวันนี้ ผมจะจำเอาไว้!” ขณะที่จ้าวเกาหมิงกำลังโกรธก็ยังหัวเราะ และพูดทีละคำ “เงิน ผมจะให้ เพียงแต่ว่า ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีหรือไม่……”

ในขณะนี้ ทันใดนั้นมาคอมบ์ก็พูดขึ้น และขัดจังหวะคำพูดของจ้าวเกาหมิงทันที “เดี๋ยวก่อน ฉันจะขอเดิมพันกับคุณอีกครั้ง!”

“ยังจะเดิมพันอยู่เหรอ?” เย่เทียนตกตะลึง

“อืม ในเกมนี้ ฉันใช้ในนามของตัวเอง!” มาคอมบ์พยักหน้ายืนยัน

“ก่อนหน้านี้ฉันเคยพูดไว้อย่างชัดเจนแล้ว วันนี้ ฉันจะเล่นแค่เกมเดียวเท่านั้น!” เย่เทียนส่ายหัว และพูดปฏิเสธโดยตรง ทันใดนั้นบนใบหน้าเย่เทียนมีรอยยิ้มที่อธิบายไม่ได้ปรากฏขึ้นมา และการสนทนาก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง “แน่นอน ฉันก็ไม่ใช่คนไร้เหตุผล ขอเพียงคุณมีเหตุผลเพียงพอที่จะให้ฉันเล่นกับคุณอีก”

“ฉันเชื่อว่าคุณได้ตรวจสอบประวัติข้อมูลของฉันแล้ว หากคุณสามารถเอาชนะฉันได้อีกครั้ง ถ้าเช่นนั้นฉันก็สัญญากับคุณได้หนึ่งข้อ!” มาคอมบ์พูดอย่างเคร่งขรึม

ทันทีที่มาคอมบ์พูดจบ เย่เทียนก็เงียบ แน่นอนว่า เหตุผลของมาคอมบ์ นั้นเย้ายวนจริงๆ ไม่ว่ายังไงท้ายที่สุด เขาก็เป็นยอดฝีมือแดนหนึ่งขอบฟ้าในแดนระดับฟ้า ยิ่งกว่านั้น สิ่งสำคัญคือ เขายังเป็นคนขององค์กร บางทีจากปากของเขาอาจจะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับข่าวสารขององค์กร!

“ตกลง ฉันจะเล่นกับคุณอีกครั้ง!” หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เย่เทียนก็ตอบตกลงไปว่า “แต่ว่า ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน เป็นไปได้ไหมว่าเกมที่แพ้เมื่อสักครู่ ในใจคุณไม่รู้สึกใจปวดเลยเหรอ? ยังกล้ามาเล่นกับฉันอีก?”

“ความเจ็บปวดเหรอ?” มาคอมบ์ส่ายหัว “คุณดูท่าทางฉันแล้วคิดว่ามีไหม? แต่ที่แน่ๆเป็นเพราะการพ่ายแพ้เมื่อสักครู่ ดังนั้นฉันเลยยิ่งอยากเล่นกับคุณอีก”

“ตกลง เริ่มกันเลย!” เย่เทียนยักไหล่อย่างเฉยเมย และนั่งลงอีกครั้ง