ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 106

“เป็นไง? รถที่ฉันให้นาย ขับแล้วรู้สึกไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ?”

วันนี้ฟางหลันหลันสวมเสื้อครอปสีชมพู คู่กับกางเกงขาสั้นที่สั้นมากๆ แม้กระทั่งบนหัวก็ยังย้อมผมสีแดงสดช่อหนึ่ง ทำให้หญิงสาวยิ่งดูสะดุดตาและไม่เหมือนใคร

“จะไปเที่ยวไหน?” เจียงเฉิงมองฟางหลันหลันที่เข้ามาในรถแล้วถาม

“ฉันจะไปบ่อนพนันหยก นายพาฉันไปเถอะ” ฟางหลันหลันไขว้ขาเรียวยาวที่ขาวเนียนแล้วพูด

เจียงเฉิงรู้สึกจนใจ เด็กคนนี้ชอบความตื่นเต้นเร้าใจซะจริงๆ ไม่ซิ่งรถก็พนันหยก

การพนันหยก ถูกยกย่องว่าเป็นวงการหนึ่งที่มีความเสี่ยงสูงและมีกำไรสูง ภายในวงการมีคำกล่าวติดหูที่ว่า เมื่อมีดตัดหินหยก ถ้าไม่มีดเดียวรวยเละ ก็มีดเดียวเจ๊ง สภาพจิตใจไม่มั่นคง ก็อาจช็อกตาย ดังนั้นวงการพนันหยกจึงน่าตื่นเต้นเร้าใจมากๆ หินก้อนหนึ่งอาจจะทำให้คนคนหนึ่งล้มละลายได้ แต่ก็อาจจะทำให้คนคนหนึ่งรวยเละได้เช่นกัน

“ว้าว ไม่ได้มานานแล้ว ที่นี่ก็ยังคึกคักเหมือนเดิมเลยนะ” ฟางหลันหลันเดินในตลาดค้าหินหยกอย่างตื่นตาตื่นใจ

ตลาดค้าหินหยก ณ ตอนนี้ เต็มไปด้วยแผงลอยขายหินหยกหลากหลายรูปแบบ เจ้าของแผงลอยต่างถือขวดสเปรย์ฉีดน้ำใส่หินหยก อีกทั้งยังตะโกนเรียกลูกค้ากันไม่หยุด

เจียงเฉิงเองก็ไม่เคยเล่นพนันหยก เพียงแค่เคยได้ยินเกี่ยวกับวงการนี้มาก่อนเท่านั้น ณ ตอนนี้ หินหยกของแผงลอยพวกนี้ในสายตาเขาไม่ใช่สภาพดั้งเดิมด้วยซ้ำ

ก่อนหน้านี้เจียงเฉิงสามารถมองเห็นเรกิที่เล็ดลอดออกมาจากภาพวาดของอู๋เต๋าจื่อได้ ครั้งนี้เขาเองก็สามารถมองเห็นเรกิของหินหยกพวกนี้ได้เช่นกัน หินหยกบางก้อนมีแสงสีเขียวเปล่งประกาย บางก้อนกลับเลือนรางมากๆ

“นี่ นายรู้ว่าหินหยกพวกนี้มาจากไหนไหม?” ฟางหลันหลันเห็นเจียงเฉิงมองหินหยกพวกนี้เหมือนหม่อลอย ก็พลันรีบถามทันที

“โดยทั่วไปแล้วหินหยกในประเทศจะถูกนำเข้าจากเมียนมาร์ เพราะหินหยกที่นั่นคุณภาพค่อนข้างสูง แต่ว่าตัดแล้วจะเจอหยกหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับดวงของแต่ละคนล้วน ๆ” เจียงเฉิงเอ่ยเสียงเรียบ

“ที่แท้นายก็รู้งั้นเหรอ” เดิมทีฟางหลันหลันยังอยากจะอวดความรู้กับเจียงเฉิงสักหน่อย ปรากฏว่าคิดไม่ถึงเลยว่าเจียงเฉิงจะรู้

“นายรอฉันแป๊บหนึ่ง ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ ตอนเช้ากินขนมปังแล้วเริ่มรู้สึกไม่ค่อยสบายท้องแล้ว” ฟางหลันหลันพูดจบก็กุมท้องไปจากที่นี่

เจียงเฉิงจึงดูหินหยกที่วางเรียงรายไว้บนพื้นเรื่อยเปื่อย มีหินหยกก้อนหนึ่งที่ดูธรรมดามากๆ ทว่ากลับมีประกายแสงสีเขียวแวววาว

“อ้าว นี่ไม่ใช่เจียงเฉิงหรอกเหรอ นายเล่นของชั้นสูงอย่างพนันหยกเป็นด้วยเหรอเนี่ย?”

เสียงแหลมหูของผู้หญิงดังลอดเข้ามาในหูของเจียงเฉิง

เจียงเฉิงหันหัวไปมอง ก็พลันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่แต่งหน้าจัดและสวมใส่เครื่องประดับบนตัวมากมาย เธอควงแขนของผู้ชายคนหนึ่งที่สวมเสื้อสูทเต็มยศแล้วเดินมาหาเขา

“ขอโทษนะครับ คุณคือ?”

เจียงเฉิงไม่คุ้นหน้าผู้หญิงคนนี้เลยสักนิด

“นาย......”