ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 110

“สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย หยกก้อนนี้ เจ้านายเราอยากจะเก็บเอาไว้ประมูลขาย ราคาประมูลต้องสูงกว่าราคาที่คุณขายเองแน่นอน คุณว่ายังไงบ้างคะ?”

ทันทีที่พิธีกรสาวเห็นหยกก้อนนี้ เธอก็พลันรีบโทรหาเจ้านาย ดังนั้นเจ้านายจึงบอกว่าไม่ว่ายังไงก็ต้องเก็บหยกก้อนนี้ไว้ให้ได้

“เอาสิ ยังไงซะ ของแบบนี้ผมเองก็ไม่ได้เล่นจริงจัง” เจียงเฉิงเอ่ยเสียงเรียบ

พิธีกรสาวได้ยินดังนั้นก็รีบเซ็นสัญญากับเจียงเฉิง หลังจากที่ทุกอย่างเสร็จสิ้น เจียงเฉิงกับฟางหลันหลันก็ออกไปจากที่นี่

เจี่ยงหยุนมองแผ่นหลังที่จากไปของเจียงเฉิง ในใจรู้สึกสับสน เหมือนมีความรู้สึกบางอย่างที่บอกไม่ถูก

“ดูไม่ออกเลย ว่านายจะเล่นพนันหยกเก่งขนาดนี้ด้วย นายนี่มันเก่งทุกอย่างจริงๆเลยนะ” ฟางหลันหลันมองเจียงเฉิงแล้วพูดกลั้วหัวเราะ

“แค่พอเข้าใจบ้าง”

เจียงเฉิงเอ่ยเสียงเรียบ

“ฮิฮิ ดูเหมือนว่าให้นายมาเป็นบอดี้การ์ดของฉันนี่เป็นความคิดที่ดีจริงๆเลย นายน่าสนใจกว่าพวกบอดี้การ์ดคนก่อนๆเยอะเลย” ฟางหลันหลันเอ่ยกับเจียงเฉิง

ฟางหลันหลันพึงพอใจในตัวเจียงเฉิงมากๆ ทว่าเจียงเฉิงกลับรู้สึกจนใจ รับใช้คุณหนูแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ

“ยังมีเรื่องอะไรอีกไหม? ถ้าไม่มีฉันกลับบ้านล่ะ” เจียงเฉิงเอ่ย

“ไม่ได้ นายต้องไปเดินชอปปิงกับฉัน!”

“ฉันยังมีเรื่องต้องทำ” เจียงเฉิงเอ่ย

“ก็ได้ คลิปวิดีโอนั่นในมือถือฉันน่ะนะ”

“ไปกันเถอะ จะไปชอปปิงที่ไหน?” เจียงเฉิงหมดหนทางโดยสิ้นเชิง

“เดินไปถึงไหนก็ที่นั่นไง ฮิฮิ” ฟางหลันหลันกอดแขนของเจียงเฉิง ก้อนเนื้ออวบอิ่มกดทับแขนของเจียงเฉิงอย่างไร้ซึ่งความตระหนี่

ณ สำนักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะเมืองหลูหยาง

ตำรวจสาวคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าผู้อำนวยการเจี่ยจุ้นชิง เธอตัวสูงผึ่งผาย ชุดตำรวจบนตัวขับเน้นทรวดทรงที่สมบูรณ์แบบของเธอให้ดูเด่นชัดมากยิ่งขึ้น เธอดูองอาจผ่าเผย สวยสะกดสายตา ผมสั้นประบ่ายิ่งทำให้เธอดูเท่และเฉียบแหลม

ตำรวจสาวคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่คือมู่หรงเสวี่ยที่เคยมีเรื่องขัดแย้งกับเจียงเฉิงเมื่อก่อนหน้านี้นั่นเอง

“มู่หรงเสวี่ย ภารกิจในครั้งนี้คือบุคคลที่รับมือยาก ผู้ร้ายหลบหนีหมายจับระดับ A ลิสต์แฝงตัวเข้าในเมืองหลูหยางของเรา ในสำนักงานเรา ก็มีแค่เธอที่มีความสามารถแบบนี้ไปจับตัวมันได้” เจี่ยจุ้นชิงเอ่ยเสียงเบา